ذات

علم و معرفت محصول ارتباط خاص بین عالم و معلوم است. زمانی که عالم، معلوم را دریافت می کند، «معرفت» متولد می شود

تعلیقه بر الهیات شرح تجرید ملاّعلی قوشچی / شمس الدین محمدبن احمد خفری؛ مقدمه و تصحیح فیروزه ساعتچیان. تهران: مرکز نشر میراث مکتوب 1382. 232 ص، وزیری.

یکی از اَشکال جدید انسان مداری (اومانیسم)، انسان مداری مربوط به هیدگر (Heidegger) است. انسان مداری هیدگری دیدگاهی است که در نتیجه نقد دیگر اشکال انسان مداری (به تعبیر هیدگر، متافیزیکی) ظاهر می شود.

نوشتار حاضر، در نقد مقاله «ذاتی و عرضی در دین »، نوشته آقای عبدالکریم سروش به رشته تحریر درآمده است. مجله معرفت به منظور تضارب آراء و روشن ساختن هر چه بیش تر اذهان ارباب معرفت، این مقاله را به چاپ می رساند و متذکر می گردد چنانچه سایر اهل قلم نیز سخن قابل طرحی داشته باشند از آن استقبال خواهد شد.

مبحث وحدت و کثرت وجود از مسایل مهم فلسفی و دارای سابقه طولانی د رتاریخ این علم است. در این مقاله ابتدا نظریات مختلف از دیدگاه حکمای قبل از اسلام مثل فیثاغورث و یا تفکر هندی مورد بررسی قرار می گیرد

مسأله وحدت و کثرت و نحوه تبیین آن همواره مورد توجه فیلسوفان بوده است. در این راستا، وحدت گرایی یا فرو کاهش کثرت به وحدت از ویژگی های مهم اندیشه فلسفی است. در عین حال ابن سینا در پی توجیه پیدایش کثرت و تبیین آن است و اصول و مبانی فلسفی او به گونه ای است که نمی توان مسأله ای مانند وحدت وجود را با نظام فلسفی او سازگار دانست.

قسمت اول مقاله پیرامون تاریخچه و ریشه های پیدایش بحث وحدت وجود و هم چنین مبانی و مقدمات فلسفی این نظریه در حکمت متعالیه، مطالبی چند ارائه شد و اولین استدلال نیز ذکر گردید.

بدون شک اسلام بعنوان خاتم ادیان الهی و تضمین کننده وصول به حد نهایی کمال بشر در همه عرصه های علمی و عملی است و محور اندیشه اسلامی، اصل توحید و اعتقاد به کلمه طیبه «لا اله الا الله»می باشد.اما اینکه حقیقت این رکن اساسی چیست هر فرد و طائفه ای بر حسب میزان و درک و معرفت خود از حق تعالی و بر طبق ظرفیت خود تفسیری ارائه نموده است.

در میان انبوه واژه ها و مصطلحات فلسفی خواه در فلسفه کلاسیک و خواه در فلسفه جدید که فراروی اندیشمندان قرار دارد پاره ای از آنها نقش پایه و اساس نسبت به سایر مصطلحات دارند و از چنان درجه اهمیتی برخوردارند که اگر به دقت و اندیشمندی تبیین نگردند شناخت درست و دقیق بسیاری از مسائل فلسفی را دشوار و گهگاه غیر ممکن می سازد

در مسائل فلسفه اسلامی، مسأله«ضرورت»و تقدّم آن بر وجود، جایگاه ویژه ای دارد که حلّ بسیاری از مسائل فلسفی در گرو آن است.