روایت

نوشتاری که در پیش روی دارید، کندوکاو و پژوهش فقهی است درباره حکم آب قلیل هنگامی که با نجاست برخورد کند.

«و اذن فی الناس بالحج یاتوک رجالا و علی کل ضامر یاتین من کل فج عمیق.» (1)

حج گزار، همین که احرام بست و به قصد محرم شدن، لبیک های ویژه را گفت، انجام بیست (1) و یا بیست وچهار کار (2) بر وی حرام می شود.

جهانگردی و مسافرت به سرزمینها و مکانهای تاریخی و دیدن جلوه ها و جاذبه های طبیعی، به هر منظور، پیشینه ای بسیار طولانی دارد و نمی توان برای آن سر آغازی تاریخی در نظر گرفت.

در روایات تفسیری اهل بیت علیهم السلام از راه های مختلفی که در عرف عقلا برای فهم کلام رایج است استفاده شده که یکی از آن راه ها توجه به قراین کلام است و از جمله قراین، سخنانی است که گوینده در جای دیگری گفته و توجه به آن در فهم بخش های دیگری از سخن وی تاثیر دارد و مراد او را روشن می سازد

احکام الهی، براساس ملاک مصلحت سامان یافته اند. اگر حکمی در باب مالیات صادر می شود، یا برای هزینه کردن آن مطرح می گردد، با نگهداشت همین نکته است و سازواری بین مقدار مالیات، هزینه، مورد توجه است.

این مقاله در صدد است یکی از مناصب فقیه جامع الشرایط به نام افتاء (حق فتوا دادن در احکام دین) را مورد بررسی قرار دهد

نویسنده این مقاله معتقد است که اگر فقیه با توجه به این که اسلام حکومت دارد، از منابع فقه استفاده و استنباط نماید؛ گاهی به این نتیجه می رسد که مفاد، مثلاً روایتی، غیر از آن چیزی است که قرنها گفته می شده است

گرچه اذعان به وجود عقل در آدمی از باورهای بدیهی و یا نزدیک به بداهت است، اما شناخت ذات و حقیقت آن و ارائه تعریف جامع و مانع از آن و کارکرد آن در شناخت معارف نظری و احکام عملی از مسائل مورد اختلاف و در خور تحقیق و بررسی است. در این مقاله، عقل از ابعاد گوناگونِ معناشناسی، هستی شناسی و معرفت شناسی از دیدگاه علوم عقلی، تجربی و معارف نقلی کاوش شده است.

«باطن » در لغت، به معنای پنهان در مقابل ظاهر و آشکار است. (1) در این نبشتار، منظور از «باطن قرآن کریم » دلالت های پنهان آن یا معانی و معارفی است که آیات کریمه بر آن دلالت دارد