شهدای

بحثی که پیش رو دارید، متن سخنرانی حضرت آیت الله مهدوی کنی (دام ظله العالی) است که در اردیبهشت ماه سال 1376 در مراسم هجدهمین سالگرد شهادت آیت الله مطهری در تالار علامه امینی (ره) دانشگاه تهران ایراد شده است که تقدیم خوانندگان عزیز می شود

علامه شهید صدر بر این باور بود که فقه یک نظام و سیستم هدفمند است که هر کدام از اجزا و داده های آن در یکدیگر کارگرند، همه به سوی برآوردن هدف های دین در حرکتند و باید بدان نگرش نظام وار داشت تا بتوان روح فقه را شناخت و شناساند.

نقش شهیدآیت لله سید محمد باقر صدر در تحکیم پایه های حرکت پیروزمند اسلامی و سهم به سزای او در پایه گذاری این حرکت در دو بعد فکری و عملی درجهان اسلام به ویژه عراق قابل انکار نیست، تا آن جا که نهضت اسلامی را با خون پاک خویش مزین ساخت و با اقتدا به جدش سید الشهدا(ع) او نیز به حق سید شهدای دوران خویش بود.

ظهر روز جمعه بیست و سوم مهرماه سال 1361 محراب نمازجمعه کرمانشاه به خون مردی دیگر از تبار قبیله پاکان رنگین شد. آن هنگام که آیت الله حاج شیخ عطاءالله اشرفی اصفهانی خود را آماده قرائت خطبه های نماز جمعه می کرد، منافقان کوردل او را به شهادت رسانده و به وصال معبود مفتخرش کردند.

دهم فروردین ماه ما را به یاد صحنه های باشکوهی می اندازد که برای بزرگداشت چهلم شهدای قیام تبریز (در 29 بهمن 56) به وقوع پیوست و بار دیگر یکپارچگی توده های میلیونی ایران در نهضت گرانقدر اسلامی را به نمایش گذاشت که به ویژه در شهرهای یزد، جهرم و اهواز نمود و حساسیت بیشتری داشت

آیات فوق بیانگر مقام شهید و شهادت ، بویژه «شهیدان بدر» ، است ; مقامی که خاکیان و دورماندگان ازوصال ، از درک آن عاجزند و چشمان آنان از دیدن افقهای بیکرانه آن ناتوان .

در مقاله پیشین، مطالبی به طور فشرده درباره «مجروحان» و «فراریان جنگ احد» آوردیم و اینک بحث خود را درباره «شهدای اُحد»، به ویژه درباره شهادت حضرت حمزه علیه السلام ، که هدف اصلی این نوشتار است، پی می گیریم:

در طول تاریخ جنایتهای بسیاری از طرف صاحبان قدرت ومفسده جویان انجام گرفته است; اما به نظر می رسد برخی اتفاقات ازبرخی دیگر غم انگیزتر است

سلامی برآمده از اعماق جان و درودی به لطافت روح فرشتگان، بر ارواح مطهر شهیدانی که رضای خدا و اجابت دعوت بنده برگزیده اش و دفاع از میهن اسلامی و کیان حکومت قرآنی را بر زندگی و لذت دو روزه دنیا ترجیح دادند و جان برکف، به میدان مجاهدت روانه شدند و سراز پا نشناخته، در راه جهاد مقدس به بهشت شهادت پای نهادند وسعادت ابدی را به چنگ آوردند.