علم-فقه

شکی نیست که برای برپایی و گسترش یک فرهنگ، مذهب و عقیده ای نیاز به افرادی هست که این کار را به نحو احسن انجام دهند

از مهمترین رموز موفقیّت در زندگی، تلاش و پایداری در راه هدف می باشد. تحرّک و پویایی که از اعتقاد راسخ انسان سرچشمه می گیرد، در راه رسیدن به مقصود ضروری ترین عامل به شمار می آید.

سؤال: رابطه علم فقه که غالبا در حوزه های علمیه تدریس و تحقیق می شود با حقوق (به معنی عام آن) که غالبا در دانشکده های حقوق دانشگاهها تدریس و تحقیق می شود، چیست؟

مقاله حاضر در یک نگاه اجمالی به موضوع فلسفه فقه، در مقام نقد و بررسی دیدگاهی است که علم فقه را ناقص، محدود و برای اداره و تدبیر زندگی اجتماعی، ناتوان دانسته و بر این باور است که این علم، حیلت آموز، ظاهربین، مصرف کننده از دیگر علوم، تابع و متاثر از تحولات اجتماعی و سیاسی، تکلیف مدار و نه حق مدار است و جامعه فقهی را نیز لزوما یک جامعه دینی ندانسته و ...

«غزالی در هشت قرن پیش، فقه را دانشی دنیوی خواند و اینک روشنفکران دینی، این رأی را برای توجیه قداست زدایی از شریعت و سلب جاودانگی از احکام شرعی و تنزّل فقه در اندازه های دانش عرفی حقوق، به استخدام گرفته اند.

دانش فقه، از گسترده ترین و قدیمی ترین دانشهای اسلامی است. این دانش، در همه زمانه، در سطح بسیار وسیعی تعلیم و تدریس می شده است. فقهای بسیار در اسلام پدید آمده و آثار فراوانی نیز، در این باره، برجای گذاشته اند.

مقاله حاضر در یک نگاه اجمالی به موضوع فلسفه فقه، در مقام نقد و بررسی دیدگاهی است که علم فقه را ناقص، محدود و برای اداره و تدبیر زندگی اجتماعی، ناتوان دانسته و بر این باور است که این علم، حیلت آموز، ظاهربین، مصرف کننده از دیگر علوم، تابع و متاثر از تحولات اجتماعی و سیاسی، تکلیف مدار و نه حق مدار است و جامعه فقهی را نیز لزوما یک جامعه دینی ندانسته و ...

با توجه به تخصص استاد محترم حجت الاسلام والمسلمین مهریزی در زمینهء فلسفه و فقه و مسائلی که در حوزهء علم فقه رایج است ، بر آن شدیم تا در این خصوص با ایشان به گفت وگو بپردازیم

واژه ی «فلسفه » به صورت مفرد، وبدون پسوند در معنی «هستی شناسی » به کار می رود، ولی آن گاه که با پسوندی مثلا مانند واژه ی «تاریخ » همراه گشت، به اقتضای هر موردی، مفهوم دیگر به خود می گیرد.

علم فقه از مهمترین علوم اسلامی است که با شرح و تفسیر قرآن و سنت و بیان احکام الهی مسلمانان را همیشه روزگار در صحنه نگاه داشته است.