محمد-حسین-مهدویان

فقط یک «حرفه‌ای» می تواند مالک کاردآجین‌شده و در قبر رفته را زنده بیرون بیاورد تا حماسه‌ی فانتزی‌های سادومازوخیستی او و زنان روانپریش هلدینگ را سه فصل دیگر کش دهد.

تولیدات نمایش خانگی که مثلا قرار است «فرهیخته» و «جدی» باشد، عینا بازسازی ترکیبی از سینمای جاهلی-لمپنی با فضای تلخ و نیهلیستی «موج نو» یی است که اخیرا به آن موسیقی پاپ افسرده نیز اضافه شده است.

آنچه در واقعیت و در عالم واقع در دوران جنگ روی داد، بسیار بزرگ‌تر از ذهن‌ها بود. آن‌ قدر بزرگ بود که در ذهن و خیال جا نمی‌شد. سرعت وقایع هم چنان بود که هیچ ذهنی به گرد پای حوادث و ماجراها نمی‌رسید.

ارتقا ذائقه سریال بینی مخاطب ایرانی و نیز کمرنگ شدن جایگاه شبکه‌های ماهواره‌ای در سبد سرگرمی خانواده ایرانی، دستاوردهای بزرگ و ارزشمند بعدی بودند.

با توجه به افزایش انتقادات از قسمت اول فصل دوم، باید از سازندگان پرسید آیا فصل اول زخم‌کاری آنقدر موفق بوده که فصل دوم آن ساخته شد. شنیده‌های حاکی از آن است که قرارداد فصل سوم نیز منعقد شده است!

شبکه اینترنشنال در حالی فیلیمو را نماد سانسور معرفی می‌کند که این پلت‌فرم با هشتگ‌سازی از اسم رمز مهسا سعی می‌کرد به دیدگاه‌های سیاسی این شبکه نزدیک شود.

ایده و مطالبه نظارت تلویزیون بر سریال‌های شبکه نمایش خانگی، برآمده از اصناف اصلی خانه سینماست و مخالفت فعلی با انتقال نظارت از ارشاد به ساترا، در ادامه سیاست دوقطبی سازی یکی از پلت‌فرمهاست.

یک منبع آگاه به مشرق گفت: بنده فیلمنامه را خوانده‌ام و با همه انتقادات که با وزارت ارشاد و سازمان سینمایی دارم، این سازمان را در مردود کردن این فیلمنامه محق می‌دانم.

مهدویان باید از این پیش‌فرض ذهنی فاصله بگیرد که محدوده سازمان سینمایی، محدوده سقوط، امپراطوری فیلیمو و "با تشکر از مرتضی اصفهانی" نیست.

چهار عنصر قبلی فیلم مرد بازنده مثل شیاد اقتصادی، مرد دادخواه، زن قربانی، مامور امنیتی، مربع همیشگی این گروه به اصطلاح خشن {حلقه اطراف مهدویان} را تشکیل می‌دهند.