دکتر غلامحسین ابراهیمی دینانی در نوشته ذیل به این موضوع می پردازد و ضمن بازکاوی بار فلسفی این نوع نوشته ها; برخی سؤال ها دراین باب را مطرح می کند که مثلا چه کسی می تواند بداند که آنچه در درون یک انسان می گذرد چیست؟ آیا انسان به تمام زندگی خود اشراف دارد؟ آنچه درباره خود ابراز می دارد براساس نوعی گزافه گویی استوار نشده است؟
