زندگی بردگانِ جنسیِ فارک؛ تجاوز، سقطِ جنین اجباری و مرده‌زایی

فرادید؛ در کلمبیا به آن جنگِ پنهان گفته می‌شود. اما برای کودکان و نوجوانانی که زمینِ بازی برایشان تبدیل به زمینِ جنگ شد، خشونت نابخشودنی است.

به گزارش فرادید به نقل از تلگراف؛ در درگیریِ خونینِ داخلی که بیش از 50 سال به‌طول انجامید، جوانی، معصومیت و در بسیاری موارد زندگیِ تقریباً 17000 کودک-سرباز از آن‌ها دزدیده شد؛ و آن‌ها فقط گوشتِ دمِ توپ نبودند. دختران جوان و در بعضی مواقع، پسرانِ جوان، برای بردگیِ جنسی به خدمت گرفته می‌شدند.

یامیل نُسکوئه فقط 15 سالش بود که در سالِ 2005 توسطِ شورشیانِ چریکِ چپ‌گرا از خانه‌اش ربوده شد. او می‌گوید: «گویی که من یک اسباب‌بازیِ جدید بودم. من به یک فاحشه در لباسِ نظامی تبدیل شدم.» یامیل، فقط چند ساعت بعد از رسیدن به اردوگاهی متعلق به ارتشِ نیرو‌های انقلابیِ کلمبیا (فارک) که در تُلیما، در مرکز کلمبیا واقع بود، مورد تجاوز و خشونت جنسی قرار گرفت. این روند 2 سال ادامه داشت.

او می‌گوید: «بعد از آنکه فرمانده با دختران رابطه جنسی برقرار می‌کرد، بقیه مجاز بودند هر زمانی که بخواهند به او تجاوز کنند. تجاوز اتفاقی همیشگی بود.»

اکنون پرونده یامیل در دادگاهِ جرایمِ جنگی در کلمبیا در حال بررسی است. دادگاه، که به عنوانِ بخشی از معاهده صلح بین دولت کلمبیا و شورشیانِ فارک در سال 2016 تشکیل شد، از ژانویه سال 2020 مشغولِ شنیدنِ شهادت‌ها درباره به‌خدمت‌گرفتنِ غیرقانونی جوانان است؛ و قرار است فرماندهانِ ارشدِ شورشیانِ فارک به سؤالاتی درباره آزار و اذیت‌های جنسی در داخل رسته و گروه خود پاسخ دهند.

یامیل که اکنون 29 سال دارد، تلاش کرد در زمانِ اقامت در اردوگاه کابوس خود را به نیرو‌های ارشدِ زن توضیح دهد، اما آن‌ها او را نادیده گرفتند. به او گفته شده بود، استفاده از او برای کامیابی جنسی خدمتی بود که او به انقلابِ کلمبیا می‌کرد.

یامیل می‌گوید، در اثر تجاوز باردار شد و حتی نمی‌دانست پدر فرزندش چه کسی است. هر کدام از صد‌ها مرد اردوگاه می‌توانستند پدر او باشند. او را مجبور کردند در سن 16 سالگی و 6 ماه بعد از بارداری بچه‌اش را سقط کند. چشمانِ او دردی را فاش می‌کند که صدایش تلاش دارد آن را مخفی نگه دارد.

«آن‌ها به زور مرا خواباندند و به من قرص دادند. بیمار بودم و خونریزی داشتم. خیلی دردناک بود.»

یامیل به گروهی رو به افزایش از جنگ‌جویانِ پیشینِ زن تعلق دارد که در دادگاه حاضر می‌شوند تا روایت‌های خود از آزار جنسی را به گوشِ همگان برسانند. اما صحبت کردن درباره این مسئله بی‌هزینه نبوده است. یامیل بار‌ها توسطِ مردانِ نقابدار تعقیب و تهدید شده است. مردانی که به او گفته‌اند دهانش را بسته نگه دارد و از این قضیه بگذرد.

بر طبق گزارشِ دادستانی کلمبیا در سال 2016، حداقل 214 دختر به دستِ چریک‌های فارک «مورد تجاوز، سقط جنین اجباری، عقیم‌سازی اجباری و شکل‌های دیگر خشونت جنسی قرار گرفته‌اند.» برطبق همین گزارش هر سال نزدیک به 1000 سقط جنین توسطِ شورشیان انجام شده است.

کامیلا، که از افشای نام حقیقی‌اش وحشت دارد، می‌گوید وقتی فقط 14 سال داشته چریک‌ها او را از خانه می‌برند. وقتی یکسال بعد باردار می‌شود، به او، برخلافِ خواسته خودش، یک آمپول تزریق می‌کنند. کامیلا می‌گوید: «تنها‌ چیزی که به خاطرم می‌آید این است که بیدار شدم و خونریزیِ وحشتناکی داشتم.»

او به دلیلِ سقطِ جنینِ غیربهداشتی دچار از کارافتادگیِ کلیه شده است. سازمانِ پیوندِ زنان در سراسر جهان، در ماه اکتبر سال 2019 گزارشی را به دادگاهِ جرایم جنگی ارسال کرد و در آن خواستار رسیدگی به خشونت‌های مرتبط با تولید‌مثل توسطِ شورشیانِ فارک شد.

ماریانا آردیلا، وکیلی که برای سازمانِ مردم‌نهادِ پیوندِ زنان در سراسر جهان کار می‌کند، می‌گوید: «سقط جنین‌ها در وضعیتِ غیربهداشتی و برخلاف اصولِ پزشکی انجام شده است. برخی اوقات آن‌ها از دارو یا روش‌های غیرمعمول برای پایان دادن به حاملگی استفاده کرده‌اند؛ و در سایر موارد به جراحی متوسل شده‌اند.»

قربانیان خشونت جنسی که توسطِ شورشیانِ فارک مورد تجاوز قرار گرفته‌اند، می‌گویند سقطِ جنین اجباری سیاستِ چریک‌ها برای تضمینِ شورش‌ها و پیشگیری از شلوغ شدنِ اردوگاه توسطِ بچه‌ها بود.

به گزارش فرادید؛ فارک اکنون تبدیل به یک حزب شده است و سناتورِ فعلی آن، ویکتوریا ساندینو، که پیش از این فرمانده چریک‌ها بود، منکر این رویداد‌ها است. او می‌گوید: «اگر هم چنین سیاست یا قانونی وجود داشته، من از آن بی‌خبر بودم و قطعاً چنین چیزی را طراحی نکرده‌ام. البته باید درباره آن تحقیق شود، اما واقعاً اینکه زنان فقط برای اعمال جنسی به خدمت گرفته می‌شدند، ادعای مسخره‌ایست. همچنین، در بافتارِ جنگ، حاملگی غیرممکن است. پیشگیری اجباری بود.»

ساندینو می‌پذیرد که سقطِ جنین در درونِ فارک اتفاق افتاده است. او می‌گوید: «سقطِ جنین حقِ ما به عنوان یک زن بود. مانند حق ترکِ اردوگاهِ شورشیان و تشکیل خانواده که اگر می‌خواستیم می‌توانستیم به راحتی انجامش دهیم و خیلی از زن‌ها چنین کاری کردند.»

---

یامیل چنین ادعا‌هایی را رد می‌کند. او می‌گوید: «من دوستانی داشتم که اعدام شدند، آن‌ها را با تیر کشتند، چون می‌خواستند کودکانشان را نگه دارند. هیچ حقِ انتخابی وجود نداشت. یا باید سقط می‌کردی یا با تیر خلاصت می‌کردند.» داستانِ هِکتور آلبِیدیس آربولِدا، معروف به «پرستار» یا «پزشک» به شک و تردید‌ها نسبت به وجود آزادی زنان برای ترکِ اردوگاه دامن می‌زند.

در ماه مارس 2017، او از اسپانیا به کلمبیا استرداد داده شد. او متهم است به اینکه 500 مورد سقط جنین اجباری بروی زنانِ شبه‌نظامی انجام داده و درحال حاضر با تدابیرِ شدید امنیتی از او حفاظت می‌شود تا زمان محاکمه‌اش فرا برسد.

ساندینو می‌گوید: «اگر هم کاری به اجبار انجام شده باشد، تصمیمِ شخصیِ فرماندهان بوده است.»

آن‌هایی که مجبور به سقطِ جنینِ اجباری شده بودند تا همین اواخر توسطِ دولت کلمبیا قربانی شناخته نمی‌شدند؛ زیرا دولت کلمبیا آن‌ها را شورشیان سابق می‌شناخت نه قربانیانِ تجاوز و خشونت‌های تولیدمثلی. اما در جلسه‌ای که در ماه ژانویه 2020 برگزار شد، دادگاهِ قانونِ اساسی کشور این سیاست را ملغی اعلام کرد که جبران خسارت را برای زنانی مانند یامیل و کامیلا تضمین می‌کند.

در جلسه‌ای که اخیراً برای بزرگداشت 2.3 میلیون قربانِ جوانِ جنگ کلمبیا برگزار شد، رهبرِ فارک، رودریگو لُندُنو یا تیموشنکو، اتفاق افتادنِ آزار جنسی در میان چریک‌های فارک را نپذیرفت، اما برای رنج‌هایی که نسلی از کودکان و نوجوانان در کشور متحمل شدند، عذرخواهی کرد. او گفت: «ما مسبب درد و رنج هستیم و بسیاری از کودکان جان باختند؛ اما هرگز هدفمان این نبود و برای آن معذرت‌خواهی می‌کنیم.»

اما برای یامیل عذرخواهی کافی نبود. او می‌گوید: «آن‌ها باید برای کاری که کردند تاوان بدهند. امیدوارم که تنبیهی که شایسته آن هستند را دریافت کنند.»