هرسال در هفته مد میلان برندهای مطرحی همچون، روبرتو کاوالی، دولچه و گابانا، گوچی، پرادا و... حضور دارند. و این مراسم خود یک کارخانه مدل‌سازی هم به حساب می‌آید و مدل‌هایی که هم‌اکنون شما می‌بینید در اینگونه مراسم‌ها کشف شدند و به قدرت و شهرت فعلی رسیده‌اند. در ادامه با بنیتا همراه باشید.
هفته مد میلان متعلق به اتاق ملی مد ایتالیا است که یک موسسه غیردولتی به حساب می‌آید که وظیفه دسته‌بندی، همکاری و گسترش مد ایتالیا و همین‌طور برگزاری رویدادهای مرتبط با مد در میلان را بر عهده دارد. این موسسه غیرانتفاعی ایتالیایی در 11 ژوئن 1958 تأسیس و به ثبت رسید. این موسسه که نقش به سزایی در معرفی مد و طراحان برجسته ایتالیایی به جهان را دارد، در نام هیئت مؤسسان خود به دنبال می‌کشد، افرادی همچون:ماریو آنتونلی، روبرتو کاپوچی، پرنس کاراکسیولو ژینتی،آلبرتو فاگیانی، ژیوانی سزار گایدی،ژرمانا ماروسلی. این افراد که هم اکنون اکثر آن‌ها افراد به نامی در زمینه مد به شمار می‌روند با تاسیس این موسسه، بر شهرت خود و همین‌طور معرفی مد میلان تأثیر به سزایی داشتند.
مجموعه‌ی مارک گوچی که روز چهارشنبه در هفته‌ی مد میلان افتتاح شد رنگ و بوی فصل بهار را یادآور می‌شد. در بین انواع مدل‌های ارائه‌شده، مدلی که 48 ساعت قبل طراحی شده بود جلب توجه می‌کرد. در این مدل از پارچه‌ی ابریشمی صورتی‌رنگ استفاده شده بود و کاملا شبیه بادبزن به نظر می‌رسید.
"الیبیدی دنیس مارتینز"، یک مدل تازه‌کارِ 19 ساله با چشم‌هایی خرگوشی از جمهوری دومینیکن، در هفته گذشته تمامی توجهات را به سوی خودش جلب کرد. مارتینز در هفته گذشته علاوه بر کار برای برند "گوچی" برای برند "بربری" و "پرادا" نیز بر روی سکوی نمایش رفت و استعداد خیره‌کننده‌ی خود را به نمایش گذاشت.
این یک آغازِ باشکوه برای یک شغل است و یک پرتاب و حرکتی روبه‌جلو برای این خانم. مارتینز سریعا در صفحه‌های مجله ووگ "چهره‌های جدید شناخته‌شده" وارد شد. (این مجله بسیار مشهور است) مدهای فصلی مورد اقبال عمومی قرار نمی‌گیرند. این امر نه‌تنها برای لباس‌ها صدق می‌کند، بلکه برای مدل‌هایی که این مد‌ها را بر تن می‌کند نیز صادق است. باید توجه داشت که اگر لباسی مورد توجه قرار نگیرد کسی که آن را برتن دارد نیز مورد توجه قرار نخواهد گرفت. در عصر دیجیتال، فشار مداومی بر روی برندها برای معرفی چهره‌های جدید در هر فصل است.
تعداد کمی از مدیران، مدل‌هایی نظیر مارتینز را با این هدف در شوها به روی صحنه می‌آروند که بعدها به چیز مهم‌تری تبدیل شوند. باربارا نیکولی و لیلا آنانا، دو تن از تأثیرگذارترین عوامل در برندهای گوچی و باربری به شمار می‌روند. (افراد تأثیرگذار دیگری شامل "پیر جورجیو دل مورو"، جیمز اسکالی، آنیتا بایتون و اشلی برکاو نیز در این دو برند قابل چشم‌پوشی نیستند و باید نامشان را آورد). باربارا و لیلا، همکاری طولانی‌مدتی نیز با یکدیگر دارند. در طی 10 سال گذشته در هر فصل از سال، این دو زن بیش از 100 مدل برای اجرای نمایش در این دو شرکتِ قدرتمند و لوکس در اختیار داشتند. از بین این مدل‌ها یک‌چهارم آن‌ها احتمالاً چهره‌هایی بودند که هیچ‌کس قبلاً بر روی سکوی نمایش کت واک‌ها ندیده بود.
بر اساس رابطه بین میلان و پاریس، میلان نیز با سن لوران، ورساچه، امیلیو پوچی و دیان فون فورستنبرگ کار کرده است. در این فصل، شهر میلان برای میزبانی از برندهای کوچک‌تر ازجمله: پیتر پیلوتو، مارکو د وینچنتزو، آکنه و آرتور آربس تدارکاتی دیده است. باربارا و لیلا در این شوها قصد معرفی مدل‌های جدیدی را به جهان دارند. مدل‌هایی همچون: کارلی کلاوس، ابی لی و ادی کمپل.
مدت زیادی گذشته است که برندها به دنبال مدل‌های با استعداد و زیبا برای معرفی محصولات خود هستند. استفاده از مانکن‌های نازک و بی‌تحرک دیگر منسوخ شده است.
امروزه با تحولاتِ عصر دیجیتال و ظهورِ مشتریان جدید در بازارهای جدید، برندها و شرکت‌ها چارهای به جز هماهنگی با این تحولات ندارند؛ بنابراین درحالی‌که مدیران خلاق ممکن است روزی بیایند و بروند، عوامل طراحی مانند خانم باربارا و خانم لیلا به‌صورت ثابت روی خط مد باقی می‌مانند و نگرش ما نسبت به زیبایی، طراحی و مدل‌های زیبا را شکل می‌دهند.
به گفته خانم آنانا: "قطعاً سوپر مدل‌های دیگری مانند نائومی کمپل، کلودیا شیفر، سیندی کرافورد، وجود ندارد و آن دوران در حال حاضر به سررسیده است. مطمئناً ستارگان زیبایی هستند که در هر زمان، تعدادشان کم و زیاد می‌شود اما در صورت نبود چنین شخصیت‌هایی مسلماٌ، دخترانی هستند که بتوانند به سطح بالایی برسند و جا پایا ین بزرگان بگذارند. رسانه‌ی اجتماعی همانطور که می‌توانند فرصت‌های شغلی را افزایش دهند به همان اندازه هم می‌توانند مدل‌ها را تا اندازه‌ی مطلوبی جلوه دهد و در معرض دید قرار دهد. پس از دو یا سه فصل عرض اندام و نمایش خیره کننده، بسیاری از مدل‌ها ناپدید شدند و برخی از بزرگ‌ترین چهره‌ها نیز به سادگی از بین رفته و اثری از آن‌ها باقی نماند. درنهایت باید گفت که مد همیشه به دنبال چیزهای نو و جدید است.
در پاریس سازمان‌های مربوطه به‌طور مستمر دختران جدیدی را برای استفاده به عنوان مدل کشف کرده و به مسولین مربوطه معرفی می‌کنند. اغلب این دختران همان دخترانی هستند که به طور معمولی در حال قدم زدن در خیابان‌های شهر خود هستند ولی قدم زدنشان همیشه زیر نظر دوربین استعدادیابان بوده و خواهد بود پس اگر در پاریس قدم می‌زنید حواستان باشد که به مین نخورید شاید نفر بعدی شما باشید!
خانم نیکولی یک بانوی ایتالیایی است که حرفه‌ی خود را به‌عنوان یک طراح لباس و آرایشگر پشت‌صحنه در میلان، پس از گرفتن دکترای علوم سیاسی شروع کرد. وی می‌گوید: "سازمان‌ها حتی از بسیاری از کشورهای دوردست، مدل‌های خود را در فهرست‌های پستی خود قرار داده و آن‌ها را انتخاب می‌کنند."
او اضافه می‌کند که "در حال حاضر به دلیل وجود تقاضای بی‌شمار برای طراحی، اکثر طراحان به‌جای اینکه به‌طور مستقل کار کنند، به صورت تیمی کار می‌کنند. تحمل استرس و برطرف کردن نیازهای مشتری به تنهایی و بدون همکار، می‌تواند فوق‌العاده دشوار باشد. لیلا و من ممکن است کار مشابهی را انجام دهیم، اما بدون شک، شخصیت و سلایق مختلف ما و نیز تبادلات سالم نظراتمان، باعث پیشرفت ما در حرفه‌ی طراحی شده است."
اولویت این دو همکار بر طبق گفته‌های ایشان، همیشه پیدا کردن و معرفیِ چهره‌های دیده نشده ولی با استعدادی است که مورد توجه دیگران قرار نمی‌گیرد. مدل‌هایی مانند خانم مارتینز که با ثبت اولین قدم‌هایش در فشن شوها و کت واک‌ها، توجه همگان را به خود جلب کرد ولی متاسفانه رویه‌ی کاری اغلب برندها اینگونه است که مدل‌های شناخته شده را بیشتر از مدل‌های تازه کار می‌پسندند و به اصطلاح از نام‌های تازه کمتر استقبال می‌کنند.
خانم نیکولی و خانم آنانا، هر دو به سهم خود می‌گویند که توصیف فرمول جادویی برای پیدا کردن یک چهره جدید جهت راه‌اندازی هزار کمپین تبلیغاتی، مشکل است. تعادل میان سن یک دختر، شکل، رنگ پوست، شخصیت و دید خلاقانه‌ی مشتری، بودجه و زمان‌بندی و نیز خُلق وخویِ عمومی مردم بسیار سخت است و باید گفت که هویت یک مدل، ایفای نقش وی در رسانه اجتماعی است.
به گفته خانم نیکولی: "اگر می‌خواهید متوجه شوید که در پروراندن یک مدل موفق عمل کرده‌اید یا خیر، تنها کافی است به آمار دنبال‌کننده‌های وی در اینستاگرام نگاهی بیندازید آنگاه متوجه می‌شوید این مدل موفق بوده است یا که خیر، مورد توجه مردم قرار نگرفته است.
بدیهی است که شکل ظاهری مدل‌ها بسیار تعیین‌کننده است. مدل‌ها باید استاندارد‌های عضلانی داشته باشند اما برای مثال، الساندرو میشل شاغل در برند گوچی، به طرز نگاه یک مدل در هنگام راه رفتن تمرکز بیشتری دارد تا اینکه او چه اندازه بلندقد است و یا سایز ران او چقدر است. البته بسیاری از طراحان بر روی اندازه‌گیری مدل‌ها بسیار حساس هستند و صرفا اندازه و سایز برایشان مهم است. در همین رابطه خانم نیکولی می‌گوید: فصل گذشته، هنگامی‌که ما مدل سلین را طراحی کردیم، 200 کارت همراه با اندازه و سایز بر روی آن ایجاد و این چیزی است که ما در این هفته‌ی مد نیز باید تکرارکنیم.
ما هنگامی می‌توانیم از بین مدل‌هایمان آن‌هایی را که دارای استاندار عضلانی و یا دارای طرز نگاه جادویی هستند را انتخاب کنیم که یک کارخانه تولید و کشف مدل داشته باشیم نه اینکه همیشه به دنبال ارائه مدل‌های سابق خود در فشن شوها و کت واک‌ها باشیم. به گفته خانم نیکولی: "من احساس می‌کنم که این موضوع در ایالات متحده بیشتر از اروپا موردتوجه است و فکر می‌کنم در اروپا ما بیشتر در مقابله با موضوع تنوع هستیم".
خانم آنانا موافق این گفته‌ی خانم نیکولی بود و بیان کرد: استعدادیاب‌ها فعالانه به دنبال تنوع بیشتر در مدل‌های جدید هستند و وضیعت مدل‌سازی و ارائه‌ی مدل‌های جدید با وضعیت امیدوارنه‌ای رو به پیشرفت است. وی به عنوان نمونه‌ای از استعدادهای جدید، خانم مارتینز سیاه‌پوست را معرفی کرد کسی که نمایش چهارم راه رفتن او برای برند جیل ساندر، در بعدازظهر شنبه خارق‌العاده بود.
هم‌اکنون، در پاریس علاقه‌مندان به فشن‌شوها و کت واک در گوش هم می‌گویند: این دختر از کجا آمده است؟ چهره‌ی زرق و برق داری دارد، از چشمانش حس فرمانده بودن را می‌خوانم، این دختر آماده‌ی تبدیل‌شدن به یک ستاره است...
اگر این موضوع جالب بود می‌توانید یک سری به " افرادی که دنیای مد را دگرگون کردند" بزنید.
