سندرم‌های صرعی اوایل کودکی (۲)

امواج سوزنی خیلی به ندرت در مرحله حاد دیده می‌شوند. به نظر Alvarez نوار خواب این کودکان بیشتر از گروه کنترل امواج سوزنی دوطرفه همزمان نشان می‌دهند. به نظر Frantzen فعالیت یک هرتزی که در هفته اول دیده می‌شود ارزش پیش‌آگهی ندارد و مهم‌تر اینکه نه امواج سوزنی منتشر و نه موج‌های سوزنی موضعی احتمال تشنج‌های تب‌دار بعدی یا سایر حملات صرعی بدون تب را پیش‌بینی نمی‌کنند.

مطالعات مختلف نشان داده‌اند که تخلیه‌های سوزنی منتشر 3 هرتزی در سن 3 سالگی یا کمتر همیشه نشانه F.C و یا سایر حملات میوکلونیک منتشر است. Chevrie و Aiclardi در کودکان مبتلا به F.C زیر دو سال هرگز امواج سوزنی موجی منتشر را ندیده‌اند از این رو عقیده دارند چنین نواری در کودکان زیر دو سال می‌تواند منادی Myoclonic epilepsy باشد.

سه مکانیسم جهت F.C ذکر شده است:

1-‌ استعداد ژنتیکی که موجب تشنج فقط به هنگام تب می‌شود.

2-‌ آسیب مغزی قبل و یا در حین تشنج همراه با تب.

3-‌ زمینه اپی‌لپسی مزمن منتشر که اولین حمله صرع آن با تب بروز می‌کند.

نوار مغزی می‌تواند در روشن کردن این مکانیسم‌ها مفید باشد. وجود دلتای دوطرفه در هفته اول بعد از F.C کمکی در این راستا نمی‌کند ولی دلتا یا امواج سوزنی موضعی به نفع مکانیسم‌های دوم و سوم هستند. جهت افتراق حملات مات‌شدگی (ابسانس) از تغییراتی که بعد از حمله F.C در نوار مغزی بروز می‌کنند تهیه روزانه نوار مغزی کمک می‌کند زیرا یافته‌های اخیر ظرف یک هفته پس از F.C از بین می‌روند ولی نشانه‌های مات‌شدگی در نوار مغزی به مدت طولانی‌تر باقی می‌مانند.

تهیه نوار مغزی تشنج با تب الزامی نیست و لازم است از نظر بالینی روشن شود که آیا نوار مغزی خواهد توانست مکانیسم‌های آن را مشخص کند یا نه. آکادمی اعصاب آمریکا انجام نوار مغزی را در اولین تشنج بدون تب کودکان توصیه می‌کند در حالی که در انگلیس چنین نیست.

جهت تعیین میزان احتمال عود حمله صرعی، به‌دنبال اولین حمله بدون تب، نوار مغزی بهترین وسیله پیش‌بینی کننده محسوب می‌شود زیرا معلوم شده است که احتمال عود حمله در صورت وجود ناهنجاری‌های در نوار مغزی 2 تا 3 برابر افرادی است که نوار مغزی طبیعی دارند. علل دیگری نیز مفید بودن تهیه نوار مغزی در این موارد را تایید می‌کند. از جمله اینکه:

1-‌ نوار مغزی می‌تواند به تشخیص زودهنگام سندرم اپی‌لپتیک کمک کند و در تشخیص صرع منتشرسمپتوماتیک و اقدامات تشخیصی و درمانی به‌موقع مفید واقع می‌شود. از طرف دیگر 10 تا 40 درصد کودکان مبتلا به حملات کانونی خوش‌خیم کودکی ممکن است بیش از یک حمله نداشته باشند. بنابراین محروم کردن بیمار از چنین تشخیص و پیش‌آگهی خوب، منطقی نیست.

2-‌ نوار مغزی می‌تواند حملات کوچک و جزیی (minor seizures) را نیز تمیز دهد.

3-‌ با بروز ناهنجاری‌های خاص به دنبال تحریکات نوری در نوار مغزی، فاکتورهای تسریع‌کننده حمله صرعی نظیر بازی‌های ویدیویی و تلویزیونی مشخص شده و توصیه‌های لازم به بیمار داده می‌شود.

4-‌ داروهای ضدصرعی می‌توانند ناهنجاری‌های نوار مغزی را تغییر دهند و یا موجب از بین رفتن آنها گردند از این رو به تاخیر انداختن نوار مغزی نه تنها مانع تشخیص نوع تشنج می‌شود، بلکه مریض را از دریافت داروی انتخابی محروم می‌کند.

5-‌ حمله تونیک کلونیک فراگیر واحد (single G.T.C.S) نیاز به درمان ندارد ولی در صورت وجود حملات جزیی یا Minor (ابسانس کوتاه‌مدت، تکان‌های مایوکلونیک، تشنج‌های کانونی ساده و کامپلکس) داروی ضد تشنج شروع می‌شود. نوار مغزی می‌تواند در تشخیص این صرع‌های کوچک کمک‌کننده باشد. روی هم رفته کودکان مبتلا به تشنج تب‌دار شش برابر (3 درصد) بیشتر از گروه کنترل احتمال مبتلا شدن به تشنج بدون تب و صرع را دارند.

احتمال برقرار شدن صرع در آنهایی که معاینه عصبی و تکامل غیرطبیعی، سابقه مثبت فامیلی و یا Complex F.C دارند، بیشتر است. خطر ابتلا به صرع در صورت وجود یکی از عوامل خطرزای فوق 6-8 درصد و با وجود هر سه عامل فوق 49 درصد است. احتمال برقرار شدن صرع در F.C ساده‌ای که هیچکدام از عوامل خطرزای فوق را نداشته باشد، 6 درصد است (دو برابر جمعیت کنترل).

برای خواندن بخش اول- سندرم‌های صرعی اوایل کودکی- اینجا کلیک کنید.