اگر شما حساسیت دارید، احتمال تحریک آسمتان هنگام ورزش کردن بیشتر است. بااینکه برای بیشتر مردم تعجب‌آور است، اما ورزش کردن یکی از مهم‌ترین تحریکات حملات آسم است. در حقیقت، 90 درصد مردمی که به آسم مبتلا هستند، آسم ناشی از ورزش را در حین یا بعد از ورزش کردن تجربه کرده‌اند.با بنیتا همراه باشید.
این شرایط (که معمولاً با نام مخصوصش، برونکواسپاسم ناشی از ورزش یا EIB شناخته شده است) وقتی اتفاق می‌افتد که راه هوایی به خاطر واکنش التهابی به فعالیت فیزیکی تنگ یا منقبض می‌شود. این توضیحی بود که پوروی پاریخ (Purvi Parikh)، پزشک متخصص آلرژی و ایمونولوژیست با آلرژی و شبکه‌ی آسم داد. علائم ناشی از این بیماری شامل سرفه، خس‌خس سینه، تنگی نفس، گلودرد، یا تنگی در قفسه سینه است. علائم معمولاً در عرض پنج تا 20 دقیقه بعد از شروع تمرین آغاز می‌شود، اما همچنین می‌تواند بعد از 5 تا 15 دقیقه بعد از پایان ورزش نیز شروع شود.
در حین ورزش کردن، کم‌آوردن نفس طبیعی است، ولی باوجود برونکواسپاسم ناشی از ورزش شدیدتر می‌شود؛ و اگر مراقبت نشود، بیماران احساس می‌کنند تا 30 دقیقه یا بیشتر نمی‌توانند نفس بگیرند. عوامل محیطی مثل سرمای زیاد یا هوای خشک، آلودگی هوا و غلظت بالای ریز گردها نیز می‌توانند باعث تحریک واکنشی بشود.
تشخیص برونکواسپاسم ناشی از ورزش
دکتر پاریخ توضیح می‌دهد اگر از آسم رنج می‌برید یا حساسیت دارید، بیشتر در معرض ابتلا به برونکواسپاسم ناشی از ورزش هستید؛ اما این بدان معنا نیست که افراد عاری از آسم نمی‌توانند به آن مبتلا شوند: 11 درصد افرادی که مبتلا به برونکواسپاسم ناشی از ورزش هستند، آسم ندارند. برخلاف افراد مبتلا به آسم، این افراد معمولاً فقط این علائم را در حین یا بعد از ورزش کردن تجربه می‌کنند؛ اما همیشه به این روشنی نیست.
دکتر پاریخ می‌گوید: این موضوع به شخص بستگی دارد. بعضی‌ها فقط این علائم را در حین و درست بعد از ورزش دارند، اما کسانی که دچار حساسیت یا آسم هستند ممکن است علائم را در زمان‌های دیگر هم داشته باشند.
این دکتر اضافه می‌کند این حرف دلیل اهمیتی است که باید از پزشک متخصص آلرژی و ریه تصدیق شده توسط هیئت پزشکان، استفاده کنیم. اگر به داشتن برونکواسپاسم ناشی از ورزش مشکوک هستید، نگرانی‌تان را با دکتر خود در میان بگذارید. آن‌ها می‌تواند برای شما تست اسپیرومتری برای ارزیابی عملکرد ریه‌تان ارائه دهند و ممکن است تست‌های اضافی را برای رد کردن احتمال ابتلا به دیگر چیزها مثل آلرژی را انجام دهند.
گزینه‌های درمان
چون ابتلا به برونکواسپاسم ناشی از ورزش، ورزش کردن را خیلی سخت می‌کند، اما ممکن است که هنوز فعال بمانند. در حقیقت، شمار زیادی از ستاره‌های ورزشی وجود دارند، از دونده‌های المپیک گرفته تا بازیکنان بسکتبال ان بی ای که می‌توانستند علائم خود را مدیریت کنند. تقریباً هیچ درمان قطعی وجود ندارد، اما درمان‌ها و کارهای پیشگیرانه‌ای برای مقابله با این علائم وجود دارد که می‌تواند به شما کمک کنید به ورزش کردن خود ادامه دهید.
درمان‌های متداول عبارت‌اند از استنشاق زود اثر بتا 2(beta2) آگونیست (برونش) که علائم را در حین یک حمله درمان می‌کند (همچنین آن‌ها می‌توانند مدت کوتاهی قبل از ورزش به‌عنوان یک اقدام پیشگیرانه در نظر گرفته شود) و همچنین مانند داروهای بلندمدت کنترل‌کننده مانند کورتیکواستروئیدهای استنشاقی که روزانه استفاده می‌شوند و به باز کردن راه‌های هوایی کمک می‌کنند.
تغییر در شیوه زندگی می‌تواند به کاهش تکرر حملات برونکواسپاسم ناشی از ورزش کمک کند. دکتر پاریخ توضیح می‌دهد که مهم‌ترین چیز این است بفهمیم چه چیزهایی باعث تشدید علائم شما می‌شوند.
او می‌گوید اگر شما عواملی را که آسم را تشدید می‌کنند بشناسید، مثل هوای سرد، رطوبت یا ورزش کردن در فصل گرده‌افشانی، اولین قدم‌هایی است که می‌توانید برای بهبود علائم خود بردارید. برای مثال، اگر به تعداد بالای ریز گردها موجود در هوا حساس هستید، از یک برنامه‌ی کامپیوتری برای پیش‌بینی آن استفاده کنید و در آن روزها در محیط‌های داخل ورزش کنید. یا اگر هوای سرد روی شما تأثیر بگذارد، استفاده از روسری یا ماسک صورت در هنگام ورزش کردن شاید بتواند به تنفس راحت‌تر شما کمک کند.
همچنین در این‌باره می‌توانید، 10% از ورزشکاران برجسته دنیا آسم دارند را بخوانید.
