دانستنی های غذایی (۲)

کمبود روی و مشکلات زیانبار در بدن

اخیرا جنبه های دیگری از اهمیت عنصر روی در بدن مورد توجه دانشمندان قرار گرفته است.

در این تحقیقات مشخص شده است حتی کمبود اندک روی در بدن می‌‌تواند منجر به خطرات زیانباری در سیستم گوارشی و دیگر اعضای بدن گردد.

بطوریکه کمبود زینک بر روی غده پانکراس اثرات زیان‌باری داشته و مانع از هضم غذا می‌گردد.

این مشکلات می‌تواند از طریق ضعف و سستی بدن و ناراحتی پوستی بروز کند، بنابراین حتی برای کوتاه‌مدت هم نباید از روی غافل شد همچنین کمبود زینک می‌تواند اثرات مخربی بر روی سلسله اعصاب داشته باشد.

ما 20 تا 40 درصد میزان روی موجود در غذا را جذب می‌کنیم. غذاهایی مانند گوشت قرمز، ماهی، مرغ و بوقلمون، آماده‌ترین شکل قابل دسترس روی قابل جذب هستند.

روی موجود در سبزیجات کمتر برای بدن ما قابل دسترس است و فیبر سبزیجات به تنهایی میزان روی را که قابل جذب و استفاده‌است کمتر می‌کند.

محصولات لبنی و تخم مرغ دارای میزان نسبتاً خوبی روی هستند اما جذب روی از این مواد مشکل‌تر است.

شیرین کننده‌های مصنوعی و پایین آمدن قندخون

براساس تحقیقات انجام شده اگر برای تهیه یک کلوچه یا مافین از شکر و شیرین کننده‌های گیاهی مانند استویا یا اینولین به صورت مخلوط استفاده شود می‌تواند باعث پائین آمدن قندخون و شاید به عبارتی بالا رفتن سطح قندخون شود.

می‌دانیم که استویا و اینولین شیرین کننده‌های گیاهی هستند که مانند شکر ضرر ندارند و باعث بالا رفتن بیمارگونه قندخون نمی‌شوند.

اینگونه مافین‌ها و یا کلوچه‌ها که در تهیه آن از استویا و انیولین استفاده شده جایگزین بهتری برای کلوچه‌های معمولی می‌باشد و البته در بافت کیک و کلوچه هم تأثیر نمی‌گذارد.

بر همین اساس دانشمندان در پی تمهیداتی هستند تا بتوانند صنایع غذایی را به سوی سلامت و بهداشت جامعه سوق دهند و موادی با ریشه گیاهی و بی‌ضرر را جایگزین شکر و قند نمایند تا به سلامت جامعه کمک کنند.با این روش به طور مستقیم می‌توان از انواع بیماری‌های متابولیک جلوگیری کرد و یا درصد شیوع آن را پائین آورد.

جو و تأثیرات درمانی آن

بررسی‌های انجام شده بر روی دانه جو، ما را به این نتیجه رسانده است که خوردن جو می‌تواند دو نوع از چربی بد خون را از بین ببرد که باعث بیماریهای قلبی و عروقی می‌گردند.

خوردن جو و یا مواد غذائی و خوراکی که شامل جو یا جو دوسر می‌باشند می‌توانند سلامتی ما را حفظ نماید و کنترل مفیدی بر روی HDL  وLDL  داشته باشند. همچنین باعث پائین آمدن قندخون و در پی آن کنترل کلسترول بالا می‌شوند همانطور که می‌دانیم بالا بودن کلسترول و بالا بودن قندخون با یکدیگر ارتباط دارند.

جو و جودوسر می‌توانند عامل پیشگیرانه جهت چربی و قندخون باشند.بهتر است بعضی اوقات با توجه به رژیم غذائی و اضافه نمودن جو و جو دوسر به تغذیه خود، مانع بالا رفتن آن نیز بشویم هر چند استفاده از جو در کشورهای مختلف به سطح پایینی رسیده اما کانادا جزو کشورهائی می‌باشد که بالاترین حد استفاده را دارا می‌باشد.

لازم است بدانیم که جو دارای دو برابر پروتئین و نیمی از کالری در مقایسه با جو دوسر می‌باشد و این مطلب برای افرادی که می‌خواهند کالری کمتر مصرف کنند و دچار اضافه وزن نشوند مفید است. پزشکان توصیه می‌کنند که در دستورهای غذائی خود آرد جو و یا جو را بگنجانید تا به صورت عادت غذائی در زندگی شما در آید.

مس و سوخت و ساز بدن

براساس تحقیقات انجام شده در دانشگاه برکلی، نقش مس در سوزاندن چربی بررسی شده است.

در این بررسی، مس به عنوان یک ماده مغذی و چربی‌سوز شناخته شده که می‌تواند چربی سفید بدن را از بین ببرد و برای فیزیولوژی بدن بسیار مهم و مفید است ودر واقع نقش کلیدی در سوزاندن چربی بازی می‌کند.

در طی سالها از مس برای ظروف آشپزی و جواهرات و یا لوله‌های مسی استفاده شده اما در سالهای اخیر نقش مس در عملکردهای بیولوژیک و جذب آهن و توسعه بافت‌های بدن و حمایت از سیستم ایمنی بدن مشخص شده و دانشمندان متوجه شده‌اند که مس می‌تواند عملکردهای بسیار مفیدی برای بدن داشته باشد.

مس می‌تواند چاقی را کنترل کرده و چربی بدن را برای تولید انرژی آماده نماید.

بنابراین مس می‌‌تواند نقش مهمی در بازگرداندن یک راه طبیعی برای سوزاندن چربی قلمداد شود. از مواد غذائی که دارای مس هستندو البته مواد مغذی دیگری را نیز درخود دارند می‌توان صدف و سخت‌پوستان دیگر، سبزیجات برگ سبز، قارچ، دانه‌ها، آجیل و حبوبات را نام برد.

لازم است بدانیم که نیاز روزانه ما بسیار جزئی است و خوب است بدانیم که تنها 25درصد از مردم از مس بعنوان رژیم غذائی استفاده می‌کنند.

هر چند خوردن غذاهائی حاوی مس توصیه می‌شود، اما خوردن بیش از حد آن باعث تداخل در جذب روی در بدن می‌گردد بنابراین می‌توان از جایگزین‌های مختلف در رژیم غذائی خود استفاده نمود و اصولا تعادل و اعتدال در رژیم غذائی خود را رعایت نموده تا شاهد مشکلات دیگر نشویم.

گردو و سلامت روده بزرگ

گردو و استفاده آن در رژیم غذائی می‌تواند مانع بروز سرطان روده بزرگ شده و در برخی موارد باعث بهبود مشکلات روده بزرگ شود.

در یک بررسی انجام شده بر روی موش‌های آزمایشگاهی، موش‌هائی که در رژیم غذائی آنها از گردو استفاده نشده بود، بیشتر به سرطان روده بزرگ مبتلا شده بودند، و حتی می‌تواند مانع به وجود آمدن تومورهای مغزی نیز بشود.

گردو یک پروبیوتیک است که می‌تواند مانع به وجود آمدن تومورهای مغزی و نیز مانع به وجود آمدن انواع تومورها در روده شود.

همچنین گردو ترکیبات شناخته شده دیگری نیز دارد از آن جمله امگا 3 و امگا 6 و سطح بالائی از ویتامین E است که کاملا خاصیت ضد سرطانی دارد.

بر همین گزارشات و تحقیقات گردو باید در تغذیه روزانه زندگی ما وارد شود تا بتواند بیماریهای قلبی و عروقی، دیابت و اختلالات عصبی را کنترل کند.

این پژوهش‌ها در مورد گردو همچنان در کمیسیون‌های دانشگاه کالیفرنیا و موسسات سرطان شناسی آمریکا در حال بررسی می‌باشد.

توصیه آخر آنها این است «سعی کنید هر روز در برنامه غذائی خود، گردو را وارد کنید. زیرا یک ماده غذائی ضد سرطان می‌باشد".

برای خواندن بخش اول -دانستنی های غذایی- اینجا کلیک کنید.