اگر چنین تصور می‌‌کنید که با نخوردن پودر شکر یا حبه قند، هیچ میزانی‌ از شکر وارد بدنتان نمی‌‌شود سخت در اشتباهید. تقریبا در تمام مواد غذایی، مقداری شکر وجود دارد؛ بد نیست بدانید که طبیعی یا مصنوعی بودن این شکر در بدن شما شناسائی نمی‌‌شود و تنها میزان کالری دریافتی متفاوت است. به عنوان مثال، تمام میوه‌ها و آب میوه‌های طبیعی، تمام نوشیدنی‌های رژیمی یا گازدار، اسموتی ها، ماست‌های طعم دار... همه و همه حاوی میزان قابل توجهی‌ از شکر هستند. بنابراین، تمام بزرگسالان می‌‌بایست میزان شکر مصرفی خود را در طول یک روز کنترل کرده و حداکثر 12 قاشق چایخوری نگاه دارند. این میزان برای بیماران قندی و دیابتی به طبع کمتر است. نکته دیگر و قابل توجه، تبدیل نشاسته در داخل بدن به قند است. یعنی‌ با خوردن نان، برنج، سیب‌زمینی، ماکارونی و هر ماده‌ای حاوی نشاسته، تا حد زیادی قند در بدن تولید می‌‌شود. بنابراین باید تصور و محاسبه درست تری از میزان شکر مصرفی روزانه مان داشته باشیم.

در کنار این توضیحات، لازم است بپرسیم که اعتیاد به شکر چیست؟

دقیقا مانند یک ماده مخدر، کسانی‌ که به میزان خاصی‌ از مصرف قند و شکر در روز عادت کرده باشند، در صورت مواجهه با کمبود آن، واکنش‌هایی‌ نشان می‌‌دهند. در این مطلب می‌‌خواهیم به پاسخ این سوال که "چگونه می‌‌توان تشخیص داد که به شکر معتاد هستیم؟" بپردازیم.

1. احساس عطشی ویار مانند برای کربوهیدرات‌هایی‌ همچون نان، غذاهای خمیری، سیب‌زمینی یا برنج داشته باشید.

2. احساس خستگی‌ مفرط در طول روز که ناشی‌ از خوردن زیاد شیرینیجات و نبود مقادیر کافی‌ پروتئین و خالی‌ شدن ذخیره سوخت بدن باشد.

 

3. عدم احساس رضایت یا دریافت مقدار کافی‌ قند و شکر. یا به زبان عامیانه "هرچی‌ شیرین و شکر دار می‌‌خورید سیر نمی‌‌شید و باز هم دلتون می‌‌خواد".

4. در سوپر مارکت‌ها به سراغ دسر‌هایی‌ که روی آنها "کم چرب" نوشته شده می‌‌روید؟ دلیل این است که به این محصولات برای پوشاندن کمبود چربی‌، شکر بیشتری اضافه می‌‌کنند. و شما پس از یکبار استفاده احساس می‌‌کنید نه تنها لذت کمتری ندارد بلکه دوست دارید بیشتر بخورید.

5. هربار که یک شیرینی‌، شکلات یا دسر می‌‌خورید احساس می‌‌کنید شادتر یا خوش اخلاق تر یا آرامتر هستید.

6. کم کم احساس می‌‌کنید شیرینی‌ خوراکی‌‌ها به اندازه مطلوب و کافی‌ نیست یا به اندازه کافی‌ شیرین نیست.

7. آشپزخانه یا میز اتاق نشیمن پر از خوراکی‌ ها، کوکی ها، بیسکوئیت ها، شکلات‌ها و یخچال پر از آبمیوه یا دسر‌های شکر دار است.

8. وقتی‌ مصرف شکر را قطع می‌‌کنید سردرد می‌‌گیرید.

 

9. در صورتی‌ که کمتر شکر مصرف کنید، مشکلات حافظه کوتاه مدت را تجربه می‌‌کنید یا در به یاد آوری موضوعاتی سختی می‌‌کشید.

اگر بیشتر از دو مورد این لیست در مورد شما صدق می‌‌کند، احتمالا اعتیاد به شکر دارید. در چنین شرایطی، اگر مشکوک به دیابت یا قند نیستید (چراکه افراد مبتلا به این بیماری‌ها نیز، کشش و گرایشی مقابله ناپذیر به خوردن شیرینیجات دارند)، می‌‌بایست به مرور و هرروز مقداری بیشتر از دیروز، میزان مصرفی شکر و قند خود را کم کنید. نیاز نمی‌‌دانیم که به مضرات و آسیب‌های قند برای بدن توضیحاتی‌ ارائه کنیم و همچنین همه می‌‌دانیم که مصرف زیاد آن سبب بالا رفتن ریسک ابتلا به دیابت خواهد بود.