فرضیه "هرچه باهوش تر باشید سخت تر عاشق میشوید" تا حدودی درست است.در دوران نوجوانی یا جوانی، به دلیل انفعالات شدید هورمونی، احساسات بسیار راحتتر شکل میگیرند و برقراری ارتباط را آسان میکنند.
با گذشت زمان و شکل گیری شخصیت و منطق افراد، به مرور کنترل بر روی هورمونها و احساسات ناشی از آنها بیشتر و بیشتر میشود. در این میان افرادی که به صورت ذاتی یا اکتسابی، از هوش بالاتری برخوردارند، در خصوص احساس، عشق و روابط سختتر عمل میکنند. چرا؟!
1. شخصیت "باهوش" ممکن است تهدید آمیز به نظر برسد
بخصوص در مورد مردان باید گفت که آمار بالایی نشان دادهاند که از ارتباط با زنان باهوشتر از خود یا با نبوغ بالا هراساناند.
2. باهوشها با تنهایی مشکلی ندارند
معمولا این افراد نه تنها نیاز به خلوت بیشتر برای تفکر بیشتر دارند، بلکه معتقدند تنها بودن بهتر از بودن با فرد اشتباه است.
3. به معیارهای خود پایبند هستند
معمولا افرادی با نبوغ بالا، استانداردهایی را شکل میدهند و دقیقا میدانند که با چه کسی یا چه تیپ شخصیتی میخواهند در رابطه باشند؛ بنابراین یافتن و بودن با کسی که کاملا مطابق با معیارهایشان باشد مشکل است.
4. فعال و پرانرژی هستند
بخصوص زنان باهوش، هیچ گاه حاضر به خانه نشینی یا شریک نبودن در چرخه اقتصادی خانواده نیستند. اولین راه برای رسیدن به استقلال را دنبال کردن شغل و متکی نبودن از نظر مالی میدانند. تا جایی که بسیاری از آنها اولویت را به مسائل کاری و شغلی میدهند.
5. به سختی درک میشوند
هرچند که این مورد در مورد بسیاری از افراد باهوش صدق میکند، بیشتر احساسی که خود این افراد نسبت به درک نشدن از طرف دیگران دارد، آنها را از عشق و رابطه میترساند.
6. پایان تلخ روابط را پیشبینی میکنند
به دلیل مطلع بودن، ناظر خوبی بودن و تفکر زیاد، تمام احتمالات را مدام در نظر میگیرند. میدانند که نیمی از روابط به نتیجه مثبتی ختم نشده و چرا به اتمام میرسند، بنابراین جهت منفی قضیه آنها را میترساند.