موزه تماشاگه زمان تهران ؛ جایی که زمان نمیگذرد

در تهران درعمارتی 80 ساله در داخل باغی به وسعت پنج هکتار گنجینه ای ارزشمند از ساعت های قدیمی و زیبا با عنوان موزه تماشاگه زمان وجود دارد که قدمتش به دوره ی محمد شاه و ناصرالدین شاه باز می گردد نام این مکان زیبا که در آن کمتر می توان به سپری شدن زمان توجه کرد، موزه ی تماشاگه زمان می باشد.یکی از قسمت های خیره کننده ی این باغ اتاق اصفهانی ها می باشد که گچبری های آن از تالار موسیقی کاخ عالی قاپوی اصفهان الهام گرفته شده است که از سبک های دوره ی صفویه می باشد. علاوه بر گچ بری های اتاق چیز دیگری که توجه ببیننده را به خود جلب می کند تابلوی گچ بری آفرینش و قسمت هایی از طلا کار شده در گوشه ی سقف ها که مقرنس های سه پایه می باشند است. در موزه ساعت می توانیم اهمیت ساعت و تقویم را در دوره های مختلف تاریخی با انواع ساعت های ابتدایی، مکانیکی، کوکی، وزنه ای و ساعت های کوچکتر مثل ساعت های مچی و جیبی و روش های محاسبه زمان را ببینیم.

ساختار موزه تماشاگه زمان

در طبقه ی اول این ساختمان می توان شاهد ساعتهای کوکی، وزنه ای ومکانیکی در مدل های طاقچه ای دیواری و ایستاده بود.از ساعت های خاص این طبقه ساعت شاهینی و ساعتی است که هر نیم ساعت یکبارجوجه ای از دریچه ای بیرون می آید و زنگ میزند و ساعتی با چرخ دنده های فراوان که آن هم هر نیم ساعت یکبارزنگ میخوردودر آخر ساعتی آوندی که هر یک ساعت یکبار زنگ می خورد. در طبقه ی دوم تعداد زیادی ساعت های مچی و جیبی و تقویم ها و در کل هر آنچه که به زمان ارتباطی دارد وجود دارد مانند ساعت های مچی نابینایان و ساعت های شیفت نگهبانی به همراه عکس هایی خاصه در این موضوع.

نکات جالب موزه

شاید یکی از جذاب ترین ساعت های موزه ساعت، کارت ساعت زنی یا کارت پانچ که مخصوص ساعت زدن در راه آهن آن دوره بوده است باشد که با قرار دادن کارت کارمندان در جای مخصوص و فشردن کلیدی ساعت ورود و خروج کارمندان ثبت میشده. در  این مجموعه چیزی که جلب توجه می کند ظاهر ساعت ها می باشد که بعد از اسلام تزیینات اسلامی انجام شده است که از جلمه ی آنها می توان به ساعتی اشاره کرد که روی آن تصویری از زنی با حجاب است اشاره کرد. نوع دیگری از ساعت های موزه ی تماشاگه زمان تهران ساعتی است با زنگ کوکوکه در قرن 14میلادی وارد ایران شد که با نام کوکو هم مشهور شد و مورد توجه بسیاری قرار گرفت.در این موزه ساعت جیبی با قدمت 300 ساله وجود دارد که برای محافظت بیشتر 3 در دارد در اینجا می توان اشاره کرد که اولین ساعت جیبی توسط یک قفل ساز آلمانی در سال 1504 اختراع شده است.این ساعت ها ابتدا به عنوان کالایی لوکس بوده و بعلت وزن کم وسبکی براحتی از گردن آویزان میشده.طی گذر زمان پوشیدن جلیقه و آویز کردن ساعت از آن و قرار دادان ساعت در جیب جلیقه رواج پیدا کرد از اولین افرادی که این کار را مد کرد چالز دوم بوده است.

روش های محاسبه زمان

شاید برایتان جالب باشد که درموزه تماشاگه زمان روش های حاسبه زمان نیز حفظ شده و در این موزه ساعت وجود دارد که با سوختن شمع زمان را نشان میدهد اختراع این ساعت به 1000 سال پیش باز می گردد که به الفرد کبیر نسبت داده شده است.بدنه ی این شمع مندرج است که با سوختن ساعت ها را نشان می دهد. در فضای باز موزه ی تماشاگه زمان تهران ساعت های سوختی، شنی، آفتابی را میتوانیم ببینیم و خودمان هم نقش عقربه های ساعت را ایفا کنیم.از ساعت های دیگر میتوان به ساعت آبی،ساعت آبی پنگان،ساعت های اتمی،ساعت قایق اژدها،ساعتهای الکتریکی و از مجموعه ساعت هایی هستند که ما در موزه  تماشاگه زمان می توانیم ببینیم. میتوانیم از شنبه تا پنجشنبه از ساعت 8:30 صبح تا 16 و جمعه ها از ساعت 10 تا 16 به خیابان ولیعصر تهران،خیابان سرلشگرفلاحی نبش چهار راه پرزین بغدادی مراجعه کنیم و شاهد موزه تماشاگه زمان باشیم.