به گزارش خبرنگار گروه حقوقی و قضایی خبرگزاری میزان یکی از ادله اثبات در امور کیفری اقرار است.
اما این ادله دارای شرایطی است که تا آن شرایط محقق نشود قابلیت اثبات ندارد.
قانون‌گذار در ماده 164 به بعد به ادله اقرار اشاره کرده و می‌گوید:
ماده 164- اقرار عبارت از اخبار شخص به ارتکاب جرم از جانب خود است.
ماده 165- اظهارات وکیل علیه موکل و ولی و قیم علیه مولی‌علیه اقرار محسوب نمی‌شود.
تبصره- اقرار به ارتکاب جرم قابل توکیل نیست.
ماده 166- اقرار باید با لفظ یا نوشتن باشد و در صورت تعذر، با فعل از قبیل اشاره نیز واقع می‌شود و در هر صورت باید روشن و بدون ابهام باشد.
ماده 167- اقرار باید منجّز باشد و اقرار معلق و مشروط معتبر نیست.
ماده 168- اقرار در صورتی نافذ است که اقرارکننده در حین اقرار، عاقل، بالغ، قاصد و مختار باشد.
ماده 169- اقراری که تحت اکراه، اجبار، شکنجه و یا اذیت و آزار روحی یا جسمی أخذ شود، فاقد ارزش و اعتبار است و دادگاه مکلف است از متهم تحقیق مجدد نماید.
