ساخت نخستین شبکیه مصنوعی نرم در دنیا

به گزارش ایسنا به نقل از گیزمگ، این تیم علمی مدعی است درصد یکپارچه­ شدن این ایمپلنت در بدن انسان بالاست.

آن­ها امیدوارند بتوانند از این ابزار برای بازیابی بینایی افرادی استفاده کنند که از دژنراسیون ماکولای مرتبط با سن و رتینیت پیگمنتوزا (RP)رنج می­‌برند. دژنراسیون مالاکو، شایع­‌ترین عامل نابینایی در دنیاست و رتینت پیگمنتوزا نیز نوعی بیماری ارثی است که باعث اختلال شدید در بینایی می­‌شود.

شبکیه، بافتی است که به نور حساس بوده و در پشت چشم واقع شده است. این عضو،  نور را دریافت کرده و آن را به سیگنال­‌های الکتریکی تبدیل می­‌کند؛ سیگنال­‌ها به نوبه خود نورون­ها را تحریک و نوعی واکنش در مغز ایجاد می­‌کنند و مغز هم، سیگنال­‌ها را به تصویر تبدیل می­‌کند.

با این حال در بیماری­‌هایی مانند دژنراسیون ماکولای مرتبط با سن و رتینیت پیگمنتوزا، سلول­‌های حسگر نور موجود در شبکیه تا حد زیادی نابود می­‌شوند و با گذر زمان بینایی فرد مختل می­‌شود.

ایمپلنت­‌های شبکیه موجود در بازار، نویدی برای بازیابی بینایی با استفاده از ابزارهای پروتز هستند. این ابزارها نور را دریافت کرده و آن را به سیگنال­‌های الکتریکی تبدیل می­‌کنند. سیگنال­‌ها سپس نورون­‌های موجود در شبکیه را تحریک می­‌کنند به طوری که مغز بتواند تصاویر را شکل دهد.

به گفته ونسا رسترپو شیلد، رهبر تیم تحقیقاتی، چشم انسان بی­‌نهایت حساس است و به همین دلیل اشیای خارجی مانند ایمپلنت­‌های فلزی شبکیه می­‌توانند به آن آسیب رسانده و موجب التهاب یا ایجاد خراش در چشم شوند. با این حال، ایمپلنت مصنوعی زیستی جدید، نرم و مبتنی بر آب بوده و تا حد زیادی دوستدار محیط چشم است. این ایمپلنت تا حد زیادی شبیه بافت شبکیه انسان است.

شبکیه مصنوعی دولایه‌­ای جدید، تا حد زیادی شبیه شبکیه واقعی عمل می­‌کند و از هیدروژل و پروتئین­‌های مجهز به غشای سلولی تشکیل شده است.

این ابداع، مراحل آزمایشگاهی را از سر گذرانده و دانشمندان در گام بعدی آن را قادر خواهند ساخت به رنگ­‌های مختلف و سپس به اشکال و نمادها واکنش نشان دهد.

حق اختراع این فناوری ثبت شده و محققان به دنبال آزمایش آن بر روی حیوانات و سپس انجام آزمایش­های بالینی بر روی انسان هستند.

جزئیات این دستاورد علمی در Scientific Reports منتشر شد.