دبیرکل کانون کارگزاران بورس و اوراق بهادار تصریح کرد: این تصورات اشتباه سبب شده تا این شائبه به وجود آید که سفارشات خرید توسط این سامانه محدود و کم شده است، در حالیکه اصلا چنین اتفاقی رخ نداده و انجام سفارشات مانند سابق است. تنها موردی که تغییر کرده، این است که انجام سفارشات از حالت شفاهی به شکل سیستمی در آمده است.
وی در ادامه به تصورات اشتباه در مورد سامانه مدیریت ریسک اشاره کرد و گفت: برخی تحلیلگران بازار تصور میکنند دیگر افزایش اعتبار مشتری توسط کارگزاری به طور لحظه ای ممکن نیست و باید از روز قبل این کار را انجام دهد، در حالیکه چنین چیزی وجود ندارد و کارگزار میتواند به طور لحظهای اعتبار مشتریان خود را افزایش یا کاهش دهد.
این مقام مسئول دومین تصور اشتباه در این زمینه را متصل نبودن سیستم کارگزاری به این سامانه عنوان کرد و توضیح داد: در هر زمان از ساعت کاری بازار اگر مشتری وجه نقدی واریز کند و کارگزار در (back office)خود آن را ثبت کند، به طور لحظه ای در سامانه «نامک» منعکس شده و قدرت خرید مشتری افزایش مییابد. بنابراین، در مجموع میتوان گفت که (back office) کارگزاری با سامانه معاملات در حال گفت و گو و ارتباط مستقیم است.
میرصانعی اضافه کرد: سومین تصور اشتباه به وجود محدودیت کارگزار در شارژ اعتبار برای مشتری برمی گردد، در حالیکه در این مرحله از اجرایی شدن سامانه مدیریت ریسک، شرکت کارگزاری برای ایجاد اعتبار برای مشتریان خود هیچ محدودیتی ندارد. محدودیت های دستورالعمل اعتباری هم فعلا برای سامانه مدیریت ریسک در این مرحله نیست و این موضوع، بحثی است که برای بعد از t+2 ایجاد میشود، زیرا بسیاری از مشتریان کارگزاری تا این زمان به تسویه می پردازند؛ بنابراین تنها برای آن دسته از مشتریان که بعد از زمان (t+2) بدهکار باقی میمانند، دستورالعمل اعتباری اجرا می شود.
دبیرکل کانون کارگزاران بورس و اوراق بهادار تاکید کرد: البته این مورد به سامانه مدیریت ریسک برنمیگردد و پیش از این هم اجرا میشد، سامانه نامک، تنها لحظه انجام معامله را مورد بحث قرار میدهد و میزان شارژ اعتبار مشتری کاملا به نظر کارگزاری وابسته است.
شرکت کارگزاری برای ایجاد اعتبار برای مشتریان خود هیچ محدودیتی ندارد. محدودیت های دستورالعمل اعتباری هم فعلا برای سامانه مدیریت ریسک در این مرحله نیست و این موضوع، بحثی است که برای بعد از t+2 ایجاد میشود، زیرا بسیاری از مشتریان کارگزاری تا این زمان به تسویه می پردازند؛ بنابراین تنها برای آن دسته از مشتریان که بعد از زمان (t+2) بدهکار باقی میمانند، دستورالعمل اعتباری اجرا می شودوی بیان کرد: قبل از فعال شدن این سامانه در ساعت معاملات، کارگزار برای هر مشتری که میخواست، میتوانست به هر میزانی خرید کند، در حال حاضر هم همین است و کارگزار میتواند به هر میزانی و برای هر کسی و در هر زمانی که خواست اعتبار شارژ کند و لحظه ای پس از آن معامله را انجام دهد و از این بابت تفاوتی با گذشته وجود ندارد.
میرصانعی ادامه داد: مانند قبل، کارگزار می تواند هر لحظه که خواست، هر میزان اعتباری را که برای هر مشتری نیاز داشت، ایجاد کرده و لحظه بعد برای آن مشتری خرید کند؛ بنابراین محدودیت جدیدی وارد بازار نشده است.
وی در ادامه گفت: حتی اعتباری که کارگزار در این مرحله برای مشتری شارژ میکند، مشمول محدودیتهای دستورالعمل خرید اعتباری نیست و به هر میزانی که بخواهد، میتواند اعتبار برای مشتری شارژ کند.
این مقام مسئول به تفاوت این مرحله از اجرایی شدن سامانه حاضر اشاره کرد و گفت: تنها تفاوت این است که قبلا «معاملهگر» راسا این اعتبار را برای مشتری قائل و اقدام به خرید میکرد؛ در حال حاضر مدیرعامل یا مدیر معاملات کارگزاری، باید این اعتبار را در سیستم شارژ کند و معاملهگر لحظهای پس از آن میتواند خرید انجام دهد.
وی اظهار کرد: با توجه به موارد فوق نباید این سامانه اثری بر روی بازار داشته باشد و به نظر میرسد اثر آن روانی و شاید ناشی از عدم آگاهی کافی در مورد سامانه مذکور باشد.
میرصانعی، روند موجود را سبب مدیریت اعطای اعتبارات دانست و یادآور شد: اعتبارات شامل دو قسمت است؛ اعتباراتی که مشمول دستورالعمل اعتباری است و نیز اعتباراتی که برای خریدهای دو روزه داده میشود. مدیریت این دو به جای معاملهگر به خود شرکت کارگزاری داده شده است، زیرا شرکت کارگزاری در این زمینه مسئول تسویه است.
وی در پایان تصریح کرد: بنابراین، به جز این مورد هیچ محدودیت جدیدی برای شرکت کارگزاری ایجاد نشده است؛ به طوریکه میتواند مانند گذشته برای هر کدام از مشتریهای خود به هر میزان و در هر زمان از طول معاملات اعتبار ایجاد کرده و برای مشتری خرید کند. در این مرحله، ایجاد اعتبار در سامانه مدیریت ریسک وابسته به محدودیتهای مندرج در دستورالعمل اعتباری نیست.