سرویس ورزش مشرق - اتفاقاتی که در جریان دیدار تیم های پرسپولیس و تراکتور رخ داد به قدری زشت بود تا بتواند هر مسئولی را به فکر فرو ببرد که با این همه عوامل بازدارنده، چطور ممکن است گروهی از مردم که شاید بیرون از استادیوم برای هم جوک تعریف کنند، دور هم قلیان بکشند و حتی اتومبیلدارها تماشاگر پیاده را تا مسیری با خود همسفر کنند وقتی رودرروی هم روی صندلی های ورزشگاه می نشینند از دشمن خونی به جان هم تشنه تر می شوند؟
مگر مهدی تاج در دوران ریاستش بر فدراسیون فوتبال، تأکید کنفدراسیون فوتبال آسیا بر استقرار نیروهای امنیتی و تجهیز ورزشگاه ها به دوربین های مداربسته را در دستور کار قرار نداد؟
مگر با فروش اینترنتی بلیت (که به نظر می رسد هنوز هم نظارت درستی روی آن وجود ندارد) و نصب دوربین مدار بسته قرار نشد از روی محل نشستن طرفداران تیم ها هر گونه تخلفی را رصد و در نهایت مجرمان را دستگیر کنند؟
مگر بهره گیری از نیروهای فرهنگی لابلای مردم در استادیوم ها یکی از راهکارهای کمیته فرهنگی فدراسیون و هیأت های فوتبال سراسر استان ها نبود تا از این طریق علاوه بر ایجاد فضایی شاد بین تماشاگران، عامل بازدارنده ای برای پرخاشگری مردم به مردم باشد؟
مگر باشگاه ها تهدید به محرومیت از همراهی تماشاگران و محکومیت به پرداخت جرایم سنگین مالی نشدند و باشگاه ها این مسایل را هر بازی به طرفداران خود گوشزد نکردند؟
هیأت رییسه فدراسیون جواب بدهد؛ پس چه شد؟!
شاید مدیران فوتبال از انجام همزمان دو کار در آن واحد (همزمان) عاجزند؟ وقتی دنبال ایجاد آرامش در استادیوم ها هستند از تیم ملی و انتخاب صحیح سرمربی برایش غافل می شوند و قراردادی می بندند که جز خجالت و ضرر میلیارد تومانی برای فوتبال و ورزش ایران چیزی به همراه ندارد! وقتی هم که مجددا دنبال پیدا کردن جانشینی برای انتخاب غلط قبلی شان می روند این بار از حفظ آرامش در استادیوم ها غافل می شوند؟ رؤسایی که در این سالها به سبک "پوتین – مدودف" از این صندلی به بغلی و بار دیگر به قبلی تغییر مکان می دهند، واقعا در این همه سال در این فضا چه می کردند که این همه برنامه ورزشی در شبکه های مختلف سیما اعم از سراسری و استانی نتوانسته آنها را حتی "ذره ای" از این حجم بی اخلاقی مطلع بسازد؟ کم کم به این باور می رسیم که لابد مسئولان فوتبال، اخبار بی اخلاقی ها را بی خیال شده اند!
به نظر می رسد اعضای هیأت رییسه فدراسیون فوتبال که باید این موضوع (فوتبال) اولین دغدغه شان از صبح علی الطلوع تا آخرین ساعات شب باشد، فوتبال را به عنوان آخرین دغدغه روزانه پس از بیزنسهای مختلفی که در برجها، سازمانها، ادارات و مراکز دیگر دارند مد نظر قرار می دهند؟
تصاویری که پس از دیدار تیم های پرسپولیس و تراکتور در صفحه شخصی عکاسان ورزشی (بیش از لحظه شادی گل پرسپولیسی ها یا آه و افسوس تراکتوری ها) به چشم می خورد، تکه های سنگ و سیمان هایی بود که در دستانی تا پشت سر عقب کشیده شده قرار گرفته و در آستانه پرتاب به سمت دیگری از استادیوم بودند!
بیشتر بخوانید:
رؤسای فدراسیون و مسئولان برگزاری فوتبال در تهران و سایر استانها، انتقال این حجم از وحشیگری از روی سکوها به داخل زمین را دیدند؟ حمله گروهی از بازیکنان به داور پس از هر سوت! درگیری لفظی بازیکنان جام جهانی رفته با هم که خود باید الگوی جوانانی مانند "رضا شکاری" باشند معلول کدام علت است؟
ضرر این شیوه رفتاری را در جام ملتهای 2015 با اخراج مهرداد پولادی دادیم بس نبود؟ ضرر این بداخلاقی را در جام ملتهای 2019 با گلی که از ژاپن خوردیم دادیم بس نبود؟
در روزهایی که ایران را متهم به ناامنی می کنند چه لزومی دارد در یک مسابقه به دور از حساسیت های هفته های پایانی این همه اتفاق زشت و خطرناک رخ بدهد؟ غیر از این است که با این وضعیت به دشمنان ایران آتو می دهیم و ناامنی را به نمایش می گذاریم و اعلام می کنیم وضعیت محیط های فرهنگی - ورزشی که عموما باید مکانی برای شادی مردم باشند به میدان نبرد و نزاع خیابانی با سنگ و چوب تبدیل شده اند.
این دیدار هم تمام شد و به جمع مسابقات مشابه آن در فصل جاری مانند پرسپولیس و صنعت نفت آبادان اضافه شد، روزی که کودک شش ساله با دست زدن به میله داربست دچار برق گرفتگی شد و آن ضایعه تلخ رخ داد. از داوری های پر اشتباه و پر حرف و حدیث که خود از عوامل بر هم ریخته شدن جو سکوهاست گرفته تا جنگ خونین روی سکوها همه و همه می آیند و رد می شوند ولی آنچه باقی می ماند صدها سئوال بی پاسخ در ذهن مخاطب است با این مضمون که "پس چه روزی قرار است این فوتبال، درست برگزار شود"؟