شانس قالیباف بیشتر است؟

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شرق،  تاکنون و حتی پیش از برگزاری انتخابات مجلس که قرار بود همه کرسی‌هایش بین اصولگرایان تقسیم شود، گمانه‌زنی‌های زیادی دراین‌باره مطرح شده. در بین چهره‌های شاخص اصولگرا که در مجلس یازدهم حضور دارند، نام محمدباقر قالیباف، مصطفی میرسلیم، مرتضی آقاتهرانی و علیرضا زاکانی بیش از هر فرد دیگری شنیده شده است. اما فارغ از گمانه‌زنی‌ها و مناسبات حاکم بر تعیین رئیس قوه مقننه، سؤال اینجاست که ریاست کدام‌یک از اصولگرایان در شرایط کنونی در راستای منافع ملی قلمداد می‌شود. قالیباف 12 سال شهردار تهران بوده و تاکنون سه تلاش ناکام برای رسیدن به پاستور داشته است. حتی بحث‌هایی درباره عزم او برای ریاست‌جمهوری 1400 نیز مطرح است. مصطفی میرسلیم هم از اعضای حزب مؤتلفه است که با کاندیداتوری ریاست‌جمهوری سال 96 به متن سیاست کشور بازگشت. او رئیس سنی مجلس یازدهم محسوب می‌شود. مرتضی آقاتهرانی، دبیرکل جبهه پایداری نیز از جمله چهره‌هایی است که می‌تواند بعد از 16 سال نخستین رئیس معمم مجلس باشد. البته رقیب درون‌جناحی آقاتهرانی، علیرضا زاکانی است که در غیاب علی لاریجانی از قم راهی بهارستان شده. زاکانی نماینده ادوار مجلس است و از مخالفان سرسخت علی لاریجانی محسوب می‌شد. در چنین شرایطی دو نماینده مجلس و دو فعال سیاسی به سؤالی درباره کرسی ریاست قوه مقننه پاسخ می‌دهند.

علی مطهری، نماینده مجلس:

فرقی ندارد چه کسی رئیس مجلس شود

به اعتقاد من فرقی نمی‌کند چه کسی رئیس مجلس باشد، چراکه در مسائل مهم، مجلس تصمیم‌گیر نیست و این تصمیمات با شورای نگهبان یا مجمع تشخیص مصلحت نظام است. به این معنا که اگر کل نظام با مطلبی مخالف باشد، در صورت تصویب مجلس، شورای نگهبان مصوبه را رد می‌کند یا اخیرا بر اساس بدعتی که ایجاد شده، مجمع تشخیص مصلحت نظام تحت عنوان مغایرت با یکی از سیاست‌های کلی نظام آن را متوقف می‌کند. به‌این‌ترتیب اجازه تبدیل‌شدن مصوبه به قانون داده نمی‌شود. بنابراین خیلی مهم نیست که چه کسی ریاست قوه مقننه را برعهده می‌گیرد، زیرا مجلس اختیار تصمیم‌گیری در مسائل مهم را ندارد.

جلال میرزایی، رئیس کمیته سیاسی فراکسیون امید:

رئیس مجلس نباید به دنبال ستیز با دولت باشد

گاهی‌اوقات انتخاب رئیس یا مدیر یک مجموعه تابع مسائلی مثل صلاحیت‌های فردی و اصلح‌بودن نیست، بلکه روابط قدرت تعیین‌کننده است. ریاست مجلس به نوعی از همین قاعده پیروی می‌کند. بنابراین سؤال اینجاست که از بین گزینه‌های مطرح‌شده چه کسانی شانس ریاست دارند و چه کسانی اصلح هستند. شانس ریاست متعلق به کسانی است که برای یارگیری تلاش کردند و در انتخاب گزینه نهایی برای حوزه انتخابیه تأثیرگذار بوده‌اند. اگر از این زاویه نگاه کنیم، به آقای قالیباف می‌رسیم. از سوی دیگر واکنش جامعه مدنی و ملاحظات منابع قدرت نیز تعیین‌کننده است. اما سویه دیگر موضوع، سنجیدن گزینه‌ها با توجه به منافع ملی و شرایط کشور است. شرایط کشور بعد از کرونا دستخوش دگرگونی‌های فراوانی شده است. پیش از این کشور با تحریم‌ها روبه‌رو بود که صادرات نفت و دسترسی به منابع ارزی مختل شده بود که منجر به مشکلات اقتصادی شد. دولت با توجه به این محدودیت‌ها توانایی محقق‌کردن مطالبات جامعه از جمله ایجاد فرصت‌های شغلی را نداشت و از این بابت زیر سؤال بود. حالا شیوع ویروس کرونا مشکلات و تنگناها را مضاعف کرده و حتی منابع درآمدی مثل مالیات را تحت‌تأثیر خود قرار داده است. در چنین شرایطی منافع ملی اقتضا می‌کند که رئیس مجلس به دنبال ستیز با دولت نباشد. باید از خود بگذرد و رقابت‌های گذشته را نادیده بگیرد و با درنظرگرفتن منافع مردم به دنبال تعامل برای حل مشکلات برود. بنابراین منافع ملی ایجاب می‌کند که گزینه‌ معتدلی حداقل در سال اول مجلس که سال پایانی دولت محسوب می‌شود ریاست نهاد قانون‌گذاری را به دست بگیرد. دولت با مشکلات عدیده‌ای مواجه است و اینها مشکل قوه مجریه نیست. بنابراین و با توجه به نکات مطرح‌شده من فکر می‌کنم بهتر است حداقل برای سال اول آقای قالیباف رئیس نباشد. ایشان تجربه کار پارلمانی ندارد و از سوی دیگر ایشان از ابتدا گفتند که برای خدمت پا به عرصه می‌گذارند. بنابراین حداقل برای سال اول شخصی ریاست قوه مقننه را برعهده بگیرد که تجربه کار پارلمانی دارد و قائل به تعامل با دولت است و به لحاظ شخصی نیز حساسیتی روی او نباشد؛ کسانی مثل آقای حاجی‌بابایی و تقوی که در این مجلس اصولگرا گزینه‌های خوبی برای ریاست محسوب می‌شوند.

حسین مرعشی، سخنگوی حزب کارگزاران سازندگی:

قالیباف برنده است

فکر می‌کنم آقای قالیباف برنده رقابت ریاست مجلس یازدهم خواهد بود. مهم‌ترین امتیاز ایشان نسبت به رقبا تجربه است. به‌هرحال ایشان تجربه بیشتری دارد و نهادی در سطح شهرداری تهران را 12 سال اداره کرده است. اما دیگر منتخبان مجلس یازدهم چنین تجربه‌ای در این سطح ندارند. از سوی دیگر شخص آقای قالیباف در جمع افراد مطرح‌شده، صلاحیت بیشتری برای ریاست مجلس دارد.

عبدالله ناصری، فعال سیاسی اصلاح‌طلب:

تجربه ریاست قالیباف مثل تجربه بهزاد نبوی در مجلس ششم است

اگر ملاحظه دولت و منافع ملی را در نظر بگیریم، در بین افراد مطرح‌شده شاید آقای میرسلیم بهترین گزینه باشد. البته به نظر من هر کسی رئیس مجلس شود، آقای قالیباف با توجه به ارتباط و پشتیبان‌های قدرتمند اقتصادی، رئیس در سایه خواهد بود. از سوی دیگر 99 سالی حساس و پرمسئله خواهد بود و اگر به دنبال آرامش بین ارکان باشند، اجازه نمی‌دهند که حداقل در سال نخست آقای قالیباف رئیس شود. بنابراین برای دوری از تنش و آرام‌بودن جامعه، آقای میرسلیم گزینه بهتری به نظر می‌رسد. از سوی دیگر تجربه ریاست آقای قالیباف می‌تواند مثل تجربه بهزاد نبوی در مجلس ششم باشد.