اتحادیه اسلامی؛ آرمانی برای جهان اسلام

به مناسبت 19 مهرماه، سالروز تأسیس مجمع تقریب مذاهب اسلامی به دستور رهبرانقلاب اسلامی، بخش فقه و معارف پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR گفتاری از حجت‌الاسلام حمید شهریاری، دبیرکل مجمع تقریب مذاهب اسلامی، درباره مسئله نوسازی در مجمع تقریب را منتشر می کند. حضرت آیت الله خامنه ای در حکمی که برای دبیرکل جدید مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی ابلاغ فرمودند به نکات کلیدی ای اشاره کردند و یکی از این نکات کلیدی بحث نوسازی بود که تکلیف شده مجمع تقریب این نوسازی را شکل بدهد. بر این اساس یک معماری جدیدی در حوزه ی تقریب و حوزه ی وحدت جهان اسلام طراحی شد. در این معماری جدید ما سعی کردیم که آرمان های انقلاب در جهان اسلام را با تأکید بر بیانیه ی گام دوم طراحی و تدوین کنیم، آنچه که الان عرض می شود مدل مفهومی این معماری هست. ما در پنج حوزه ی اصلی و پنج محور این معماری را شکل دادیم.

محور اول پرهیز از تفرقه گرایی و تعرض به یکدیگر در جهان اسلام است. محور دوم همکاری هایی است که در جهان اسلام باید شکل بگیرد. محور سوم هم افزایی است که باید بین ملل اسلامی شکل بگیرد. محور چهارم خودسازی ملل اسلامی است و همین طور رشد معنوی و اخلاقی در فضای عمومی جوامع اسلامی؛ و محور پنجم و آخر هم تمدن نوین اسلامی که به عنوان بزرگ ترین آرمان در نظام مقدس جمهوری اسلامی از سوی رهبر معظم انقلاب معرفی شد.

هر کدام از این پنج محور زیربخش هایی دارند و بعضی از زیربخش ها یکسری فرعیاتی هم در این مدل مفهومی برایش استخراج شده که من به طور خلاصه به سرفصل اینها اشاره می کنم. البته همه ی اینها راهبردها برایش تدوین می شود و بعد از تدوین راهبردها هر کدام از اینها تبدیل می شود به یک راهکارهای عملیاتی و پروژه هایی که بخش هایی از آن را ما در مجمع تقریب دنبال خواهیم کرد، بخش هایی هم مربوط به دستگاه های دیگر یا نهادهای مدنی دیگر یا کشورهای دیگر می شود که باید آنها هم ان شاءالله تبدیل به پروژه هایی بشود یا تبدیل به یک فرآیندهایی بشود که آن فرآیندها و پروژه ها ان شاءالله دنبال بشود.

در محور اول که پرهیز از تفرقه گرایی و تعرض به یکدیگر در جهان اسلام است در سه لایه و سه زیرمحور توصیف کردیم. اولین محور این است که پرهیز از جنگ بشود یعنی بین ملت های اسلامی جنگی رخ ندهد و بیشتر ترغیب کنیم به صلح و اصلاح. محور دوم عدم تنازع است و بیشتر ترغیب بشویم به همدلی و همدردی در جهان اسلام. در زیرمحور سوم گفتیم از مشاجره هم پرهیز بشود. از حرمت شکنی پرهیز بشود. از اینکه ما اهانت کنیم به مقدسات فرق و قومیت های مختلف هم پرهیز بشود.

دومین محور اصلی، همکاری در جهان اسلام است. یعنی بعد از اینکه ما توانستیم با همدیگر جنگ نکنیم، دعوا نکنیم بد و بیراه به همدیگر نگوییم، گام دوم این است که بتوانیم با هم همکاری کنیم و همکاری را هم ما در دو لایه تعریف کردیم. یکی احسان و دوستی با یکدیگر در سطح جهان اسلام است و یکی هم مقابله با دشمن مشترک است.

در حوزه ی مقابله با دشمن مشترک چهار محور داریم. اول اینکه ما باید دشمن مشترک مان را بشناسیم در جهان اسلام. حالا چه دشمنان جغرافیایی که فقط در لبه ی مرز جهان اسلام حضور دارند یا دشمنان بزرگتر دشمنان جهانی یعنی دشمنانی که در صحنه ی در مقیاس جهانی دشمن اسلام تلقی می شوند که در سرسلسله ی آنها آمریکا و رژیم غاصب صهیونیستی است. بعد از اینکه دشمن شناسی شکل گرفت گام دوم در همکاری این است که ما با دشمن مرز مشخصی را تعریف کنیم یعنی مرزبندی داشته باشیم با جهان استکبار. پس اولینش یک حوزه ی شناختی است که دشمن را بشناسیم دومی یک حوزه ی طراحی است، یعنی بتوانیم یک مرزی را تعیین کنیم که بگوییم این نوع رفتارها رفتار حمایت استکبار است این نوع رفتارها رفتار ضدیت با استکبار جهانی است.

وقتی که مرزبندی مشخص شد حالا باید شروع کنیم به فرهنگ سازی. یعنی باید روحیه ی مقابله با دشمنان استکباری را ترویج کنیم. خب در جهان اسلام هنوز ممکن است در سطح گسترده این روحیه وجود نداشته باشد که همه آماده باشند که با دنیای استکبار در تقابل باشند. ما باید روحیه ی مقابله با دشمنان استکباری را بین نخبگان - چه نخبگان درجه یک چه نخبگان درجه دو – و بین مردم و بین صاحب منصبان حکومتی و بین سازمان های غیردولتی (سمن ها) و سازمان های دولتی ترویج کنیم.

گام نهایی هم فعال بودن در حوزه ی جنگ نرم است. یعنی ما با دشمن مشترک مان صرفاً جنگ سخت نداریم صرفاً در حوزه ی محاصره ی اقتصادی و تحریم نیستیم بلکه در یک لایه ی سومی هم با آن مقابله می کنیم و آن لایه ی سوم جنگ نرم در حوزه ی رسانه است. یعنی ما باید فعال بشویم در حوزه ی رسانه با ابزارهای شبکه ای، با ابزارهای فراگیر در جهان اسلام و با ابزارهای امن یعنی ابزارها، ابزارهایی نباشد که خود دشمن از اینها استفاده کند برای شناسایی فعالان این حوزه، این ابزارها باید ابزارهای امنی باشد.

محور سوم هم تمسک به قرآن و محبت اهل بیت (علیهم السّلام) است. یعنی ما معتقد هستیم اگر بخواهد همکاری در جهان اسلام شکل بگیرد این همکاری باید بر پایه ی دو محور کلیدی و اساسی باشد که همان ثقلینی است که حضرت محمد مصطفی (صلّی الله علیه وآله) به آن توصیه کردند که تمسک به قرآن و تمسک به اهل بیت است. ما می توانیم با این دو محور، محور احسان و دوستی با یکدیگر را در جهان اسلام شکل بدهیم و همکاری را در جهان اسلام به منصه ی ظهور برسانیم.

در این محور، یک وقت است که من با شما همکاری می کنم، یک وقتی است که با شما هم افزایی می کنم. یعنی ما می آییم امکانات را روی همدیگر می ریزیم، وقتی امکانات مان روی هم ریخته بشود، هم افزا بشود، یک کارهای جدیدی می توانیم بکنیم که ممکن است تک تک مان نتوانیم بکنیم. این حوزه ی هم افزایی ملل اسلامی را ما در پنج حوزه تعریف کردیم. هم افزایی در امنیت در جهان اسلام. هم افزایی در دانش در جهان اسلام. هم افزایی در قدرت سیاسی در جهان اسلام. هم افزایی در ثروت و هم افزایی در خدمت رسانی مشارکتی.

در حوزه ی امنیت ما اولاً باید از تسلّط بیگانه بر جهان اسلام پیشگیری کنیم، این گام اول است -اینکه حالا می گویم گام اول و دوم الزاماً زمانی نیست، در کنار همدیگر می تواند باشد- گام بعدی پیشگیری از تجزی و افتراق است، یعنی ما داخل یک کشور فرقه فرقه نشویم، کاری که امروز استعمار شدگی نو دارد دنبال می کند. یعنی یک وقتی بوده که مثلاً در استعمار کهنه، انگلیسی ها می آمدند هند را تصاحب می کردند، یک وقتی با خود آن آدمهای خودی این استعمار را انجام می دهند. گام سوم ثبات امنیت بین دول اسلامی است، یعنی ما یک کاری کنیم اگر امنیتی بین مرزهای دو تا کشور اسلامی هست این امنیت ثبات پیدا کند، و در نهایت هم تمامیت ارضی در کشورهای اسلامی است. یعنی اگر یک کشور غیر اسلامی بخواهد به کشور اسلامی دست اندازی کند و بخشی از سرزمین را یا ثروتش را تصاحب کند ما باید تمامیت ارضی را در کشورهای اسلامی دنبال کنیم.

یک لایه ی دیگر هم افزایی ملل اسلامی، دانش است که چهار محور دارد. یکی رفع جهل و عقب افتادگی فرهنگی است، یکی از دلایلی که ما به جنگ بین کشورهای اسلامی دچار می شویم و داعش ها و جبهةالنصره ها و این افراطی گرها میدان پیدا می کنند جهل است.

گام دوم ایجاد بیداری اسلامی است. یعنی مردم متوجه بشوند که چه اهداف و آرمان هایی را اسلام دارد دنبال می کند. بینش سیاسی شان ارتقا پیدا کند، دشمن شناس بشوند. در گام سوم گسترش علم و فناوری در جهان اسلام است یعنی ما هم افزا بشویم، علم هایمان اگر ما دانشی داریم این را به اشتراک بگذاریم با یک کشور اسلامی دیگر. آن کشور اسلامی دانشی دارد با ما به اشتراک بگذارد و هم افزایی بکنیم. اگر ما مثلاً بلدیم موشک بسازیم از خودمان دفاع کنیم، محدود به خودمان نشویم این را به عراق هم بدهیم، به سوریه هم بدهیم که آنها هم بتوانند در مقابل دشمنان اسلام مقاومت کنند.

در گام نهایی که یک گام آرمانی هم هست این است که ما به قله های دانش جهانی و فناوری های پیشرفته در جهان اسلام دسترسی پیدا کنیم. باید ان شاءالله کل جهان اسلام به این درجه از رشد برسند که در حوزه ی های تک یا قله های دانش، من اسمش را گذاشتم قله های دانش و فناوری های پیشرفته برسیم، به آن نوکی که دانش بشری وجود دارد.

سومین محورِ هم افزایی در جهان اسلام، در قدرت سیاسی و به صورت کلی در قوا است. ما باید در جهان اسلام قدرت های سیاسی مان هم افزا بشود. ما یک پیشنهادی داریم برای جهان اسلام که این پیشنهاد در کشور خودمان موفق بوده و آن تأسیس نظام ارجح مبتنی بر نظریه ی ولایت فقیه است که امام تأسیس کردند و حضرت آیت الله خامنه ای تثبیت کردند. این نظام مبتنی بر اسلامیت و جمهوریت است به عنوان دو بال از قدرت سیاسی. ما این را به عنوان نظام ارجح به جهان اسلام عرضه و تبیین می کنیم. معتقد هستیم چهل سال است که این جواب داده و معتقد هستیم که در جهان اسلام بهترین مردم سالاری دینی که شکل گرفته همین مردم سالاری بوده که ما در کشور خودمان داشتیم. در عین حال بنده جمع بندی ام این شده که این یگانه روش از تبیین قدرت سیاسی در جهان اسلام نیست. می تواند قدرت سیاسی به انحای دیگری هم تبیین بشود.

اگر پیشنهاد ما برای مردم فلسطین این است که اینها به سرزمین خودشان برگردند از آن هجرت هایی که کردند، و رأی بدهند، هر چه رأی دادند همان درست است. حالا ممکن است به یک نظریه ی غیرولایت فقیه رأی بدهند یا مثلاً ممکن است یک مدل حکومتی مثل عراق داشته باشند، این هم یک مدل است.

در گام بعدی باید نظامات جایگزین مقبول دیگر در کشورهای اسلامی تبیین شود. یعنی اگر یک کشور اسلامی توانست یک مدل حکومتی دیگری غیر از آن چیزی که ما در ایران داشتیم معرفی کند ما صحنه را باز گذاشتیم هم برای تبیینش و هم برای اینکه توفیقش را نشان بدهد. معتقد هستیم این یک روگرفتی از فرمایشات حضرت آیت الله خامنه ای در حل مشکل فلسطین است. همین روگرفتی است از نوع همکاری که ما با کشور عراق داریم. یعنی اینها نشان می دهد که پس ما می توانیم با یک مدل حکومتی دیگری هم همکاری داشته باشیم.

من وقتی حرف می زنم از اعتقاد کشورهای اسلامی به ولی فقیه به معنایی نیست که در قانون اساسی جمهوری اسلامی آمده است، یعنی ممکن است اعتقادمان باشد ولی فقیه برای همه ی جغرافیای جهان اسلام است اما این بروز و نمودی در قانون اساسی کشورهای دیگر ندارد. ما باید به یک مدل توفیق در جهان اسلام برسیم. حالا ما پیشنهادمان ولایت فقیه است. حالا ممکن است کشورهای دیگر پیشنهادات دیگری داشته باشند کما اینکه ما یک پیشنهاد دیگری را از فرمایشات رهبرانقلاب در حل مسأله ی فلسطین اقتباس کردیم که گفتند مردم بیایند رأی بدهند هر چه رأی دادند.

آرمان دیگری که اینجا داریم تأسیس «اتحادیه ی اسلامی» به معنی دقیق کلمه است. آن چیزی که امام فرمودند که کشورهای اسلامی دست به دست هم بدهند ما یک کشور اسلامی تأسیس بکنیم. اسم این یک کشور اسلامی را ما در این مدل مفهومی گذاشتیم اتحادیه ی اسلامی که البته یک آرمان بلندی است. باید ببینیم چه جوری به آن می توانیم نزدیک بشویم؟ ما الان ابایی نداریم از اینکه این ادبیات را تولید کنیم. بگوییم ما یک آرمانی در قدرت سیاسی داریم به نام اتحادیه ی اسلامی، که در آن یک کشور اسلامی تأسیس شده -حالا این یک کشور الزاماً منافاتی با اینکه در دلش چند تا کشور هم باشد ندارد - چطور ما اتحادیه اروپا داریم که چندین کشور که در حقیقت یک اتحادیه را شکل دادند، مرزهایشان را برداشتند، پول واحد درست کردند خیلی اقدامات مشترک انجام می دهند، موضع گیری واحد سیاسی انجام می دهد. خب حالا ما می خواهیم با مدل اسلامی با الگوهای اسلامی با شعار اذان، با قبله ی واحد، با کتاب واحد، سنت واحد می خواهیم یک اتحادیه ی اسلامی تأسیس بکنیم، این آرمان ماست. این اتحادیه ی اسلامی یک آرمان بزرگ در این مدل مفهومی است و شاید ما در یک کلمه بخواهیم بگوییم آن هدف غایی برای این مدل مفهومی چیست، می گوییم آن هدف نهایی دست یابی به اتحادیه ی اسلامی است.

در حوزه ی هم افزایی ثروت ملل اسلامی چند محور را مدنظر قرار دادیم، یکی رفع فقر در جهان اسلام است. این راهکارهایی دارد. یکی مقابله با اسراف و مصرف گرایی است، باید از اسراف پرهیز کنند به خصوص در انرژی، به خصوص در دارایی های دیگری که کشورهای اسلامی دارند اسراف نشود. تولیدگرایی دانش بنیان با تأکید بر بهره مندی از جوانان یکی دیگر از راهکارهاست. مقابله با بیکاری در جهان اسلام، رعایت عدالت توزیعی در تقسیم منابع برای آحاد شهروندان جهان اسلام از دیگر راهکارهای این بخش است.

مورد دیگر بهره گیری حداکثری از فرصت های مادی جهان اسلام است. گاهی اوقات یک فرصت هایی پیش می آید، مثلاً باران یا برف زیادی می آید، باید بهره مندی حداکثری شکل بگیرد، این منابع به هدر نرود. مورد بعدی مقاوم سازی اقتصاد کشورهای اسلامی است. در برابر تحریم و محاصره مقاوم بشوند. بالاخره ما باید مبادلات بین المللی مان را زیاد کنیم. با استفاده از ظرفیت مردمی و جدایی از اقتصاد نفت بنیان و تک محصولی. یکی از محورهایی که رهبرانقلاب هم اخیراً به آن اشاره کردند این بود که ما از اقتصاد نفت بنیان خارج بشویم. البته رهبرانقلاب این فرمایش را در اقتصاد مطرح کردند، من یک اعتقاد شخصی دارم که ما در حوزه ی فرهنگ هم باید از تکیه بر نفت جدا بشویم وگرنه فرهنگ مان جهانی نخواهد شد. فرهنگ اسلامی اگر می خواهد جهانی بشود باید از تکیه بر نفت خواری و تک محصولی جدا بشود و خودش کسب وکار خودش را در درون خودش ببیند. من معتقدم فرهنگ هایی بادوام خواهند بود که بنیاد اقتصادی اش را در درون آن فرهنگ تعریف کرده باشد. اگر این فرهنگ مدل اقتصادی توجیه پذیر داشته باشد، تداوم پیدا می کند وگرنه متکی می شود به آن نفت یا هر محصول دیگری که یک کشور اسلامی دارد، آن که تمام بشود این فرهنگ هم باید جمع بشود برود.

همچنین تعامل اقتصادی با جهان خارج نیز مهم است. می گوییم اقتصاد درون زا باید باشد ولی گرایشات مان اینجور نیست که فقط در درون جهان اسلام باشد. اگر به اتحادیه ی اسلامی دست پیدا کردیم باید برون گرا باشد، یعنی با جهان خارج از خودش اهل تعامل باشد، با جهان کفر مبادله داشته باشد. کما اینکه پیامبر اکرم (صلّی الله علیه وآله) با جهان کفر مبادله داشت. همه اش که ما نباید با همه جنگ کنیم.

در نهایت و آخرین نکته ما باید نشان سازی یا برندسازی اسلامی داشته باشیم. یعنی ما وقتی تولید ثروت می کنیم باید نشان داشته باشیم. الان ما توانستیم کلمه ی حلال را برند کنیم. یعنی شما در فروشگاه های بزرگ در کل دنیا که می روید، روی بعضی اجناس برچسب «حلال» خورده است، این خیلی مهم است در حوزه های مختلف باید برندسازی شکل بگیرد.

در محور پنجم هم افزایی، خدمات مشارکتی بین ملل اسلامی باید شکل بگیرد. یعنی ما نیازمندانی در جهان اسلام داریم که باید اینها شناسایی بشوند و ما بتوانیم ابزارهای مبادلاتی را شکل بدهیم. اولاً بانک های اطلاعاتی جهان اسلام را از نخبگان و اندیشمندان و گروه ها و احزاب و گرایش ها و حتی مردم نیازمند باید شکل بدهیم، ظرفیت های انسانی و بانک های اطلاعاتی خودمان را شناسایی کنیم. بعد شبکه ی ارتباطاتی ایجاد کنیم بین اینها. یعنی در جهان اسلام ابزارهای فناورانه بیایند کمک ما تا بتوانیم دو نفر را در جهان اسلام که شناسایی کردیم اینها با همدیگر ارتباط بگیرند. این ارتباط گیری ها باعث هم افزایی می شود. یعنی اگر می خواهیم ثروت مان را هم افزا باشیم در قدرت سیاسی هم افزا باشیم، در عرض کنم به حضور شما که در امنیت، در دانش هم افزا بشویم، خب ما باید بتوانیم ارتباط ایجاد بکنیم در جهان اسلام.

 الان سه و نیم میلیارد از مردم دنیا در اینترنت حاضرند این تا سال 2030 برآورد شده که به پنج میلیارد می رسد. ما باید در بخشی از این پنج میلیارد که جهان اسلام هست باید بستر این ارتباطات را فراهم کنیم. این بستر هم باید بستر امن باشد نه بستری که دشمن از آن بهره برداری می کند.

می دانید که فضای مجازی سه لایه دارد، یکی لایه ی اطلاعاتی است که سونومی اطلاعاتی در آن شکل گرفته، یکی لایه ی ارتباطاتی که سونومی ارتباطات در آن شکل گرفته، یکی هم لایه ی خدماتی است که کالا و خدمات عرضه می شود در بسترهای شبکه ای. حتی با پول مجازی خدمتی از یک جای دنیا به یک جای دیگر می رود. ما باید بتوانیم آن پول مجازی را در جهان اسلام شکل بدهیم. ما وقتی که این سه لایه را تمام کنیم ما یک مفهومی داریم به نام وحدت امت اسلامی. یک مفهومی داریم به نام اتحادیه ی اسلامی که از ترکیب اینها تأسیس شده است. فرق این وحدت امت اسلامی با اتحادیه ی اسلامی این است که اتحادیه ی اسلامی وارد فضای قوای سه گانه ی مجریه و مقننه و قضائیه می شود. وارد لایه ی دولتی می شود از لایه ی ملتی وارد لایه ی دولتی می شود.

بنابراین وحدت امت اسلامی و اتحادیه ی اسلامی از این سه محور کلیدی تأسیس شده: محور اول پرهیز از تفرقه، محور دوم همکاری، محور سوم هم افزایی.

در کنار این سه لایه یک لایه های عمودی داریم که در تمام این محورها رسوخ پیدا می کند که همان محور چهارم و عبارت است از خودسازی ملل اسلامی. همه ی این همکاری ها، هم افزایی ها، دشمن شناسی ها برای این است که به خدا نزدیک بشویم، برای اینکه اسلام به منصه ی ظهور برسد، برای اینکه انسان نشان بدهد خلیفه ی به جا و به حقی برای خداوند در صحنه ی هستی هست. برای اینکه تابع قرآن و تابع سنت نبوی باشیم. ما نمی خواهیم صرفاً یک کشوری پیشرفته و در حال توسعه یافته بشویم، می خواهیم مسلمان خوبی باشیم، می خواهیم احساس معیت با خداوند متعال بکنیم.

محور چهارم زیر بخش هایی دارد، اولاً ما باید به عقائد عمومی و اعتقادات عمومی که همه، بین همه ی مسلمانان مشترک است پایبند باشیم، قبله ی واحد، کتاب واحد، پیامبر ختمی مرتبت، سنت نبوی، اینها اموری هست که عقائد مشترک ماست، پایبندی به این عقاید مشترک گام اول است. پایبندی به شریعت و عبادات اسلامی هر کسی طبق مذهب خودش. برخی مسلمانهایی مشاهده می کنیم که حالا شهادتین می گویند ولی خیلی اهل نماز و روزه و این چیزها نیستند، این باید اصلاح بشود. همه باید نمازخوان باشند، همه باید روزه دار باشند، اهل زکات و صدقات و اعتکاف و ذکر و دعا و پایبندی اسلامی باشند.

در گام سوم هم ترویج صفات اخلاقی است، یعنی یک مسلمان باید راستگو باشد، شجاع باشد، عفیف باشد، احساس برادری کند، ایثار کند، تواضع و توکل داشته باشد، اینها هم از اوصاف اخلاقی یک مسلمان. اینها باید رعایت بشود تا ما یک جامعه ی اسلامی در عقائد، در تعهد عملی به شریعت و در ترویج صفات اخلاقی داشته باشیم. همین طور باید مبارزه با فساد و اجرای عدالت اجتماعی در سرلوحه ی این به اصطلاح خودسازی قرار بگیرد. از دنیاپرستی و مال پرستی و دنیاگرایی پرهیز بشود، از جاه طلبی و مقام پرستی پرهیز بشود. ترویج ساده زیستی و پاکدستی بشود، ترویج روحیه ی جهادی در مدیران حکومتی باشد. مدیران نیایند به عشق مثلاً گرفتن حقوق دلاری یا حقوق های آن چنانی مدیر بشوند.

محور بعدی ایجاد نهادهایی برای اصلاح حاکمان و پیشگیری از فساد و در صورت عدم امکان افشای کارگزاران فاسد است. ما باید نظامات آن اتحادیه های اسلامی یک سازمان بازرسی اسلامی داشته باشیم، اجازه ندهیم که مدیران فاسد دست به فساد بزنند و ثروت ملی را ببرند.

رونق مساجد و فضاهای دینی یکی دیگر از محورها هست، تقریب بین مذاهب اسلامی و تقویت اخوت اسلامی در عین حال که هر کسی عقیده ی خاص و اعمال شرعی خاص خودش را دارد. محور آخر ایجاد بسیج مقاومتی هست. ما معتقد هستیم که مردم باید در صحنه باشند، اگر مردم در صحنه نباشند این اتحادیه اسلامی شکل نمی گیرد. در هر منطقه ای آن روحیه ی جهاد سازندگی که در کشور خودمان تجربه داشتیم باید شکل بگیرد.

محور آخر که آرمان بزرگ نظام جمهوری اسلامی هست به تعبیر رهبرمعظم انقلاب تأسیس تمدن نوین اسلامی هست. من معتقد هستم که به تنهایی نمی توانیم تمدن نوین اسلامی را شکل بدهیم، اگر آن هم افزایی و همکاری نباشد و آن تفرقه باشد ما تمدن نوین اسلامی را نمی توانیم شکل بدهیم.

آن چیزی که ما گفتیم یک مدل برای اتحادیه ی اسلامی است. همه ی دستگاه ها باید کمک بدهند، باید کل جهان اسلام کمک بدهند تا این شکل بگیرد. ابتکاری که ما در مجمع تقریب به خرج دادیم و من کمتر جایی دیدم این است که ما یک مدل مفهومی عرضه کردیم. اگر می خواهید به امت واحده ی اسلامی و اتحادیه ی اسلامی برسید این موارد را باید دنبال کنید.

یکی از مطالبات رهبرمعظم انقلاب در احکام دبیرکل های پیشین، دستیابی به امت واحده ی اسلامی بود. خب ما چه جوری می خواهیم امت واحده مثلاً ما در این سازمان کوچک به امت واحده اسلامی که نمی رسیم. خب خیلی ها باید کمک بدهند تا ما به امت واحده ی اسلامی برسیم. این چیزی که ما گفتیم معماری جدید دستیابی به امت واحده ی اسلامی و اتحادیه ی اسلامی و معماری جدید تقریب هست، ما اینجا بر اساس بیانیه، با عنوان بیانیه ی گام دوم با تمرکز در حوزه ی بین الملل این را ارائه کردیم. هر چیزی هم که من در این مدل گفتم یا فرمایش خود حضرت آقاست یا در بیانیه ی گام دوم به آن تصریح شده، یا اشاره شده و ما از کلمات ایشان اقتباس کردیم یا علاوه بر اینکه اقتباس کردیم در بعضی مفاهیم یک چیزهایی اضافه کردیم.

اینها را عرضه می کنیم به جهان اسلام و جهان اسلام نقد می کند، بررسی می کند ما اصلاح می کنیم. این یک پیش نویس مدل مفهومی است. اگر این نقد و بررسی های لازم در این زمینه انجام بشود که من معتقد هستم خیلی زود به نقد خواهد گذاشته شد و ما نسخه ی بعدی را عرضه خواهیم کرد.