پـس از آنکه یزید دریافـت برنامه قتل حسین برخلاف تصورات قبلیش نتوانست محبت اهل بیت را از دلها خـارج کند و نه تـنها حکومت اموى را مستحکم نساخت بلکه با واکنش قـتـل حسین عـلیه السلام مـواجه گـردیده و حکومـتـش را مـتزلزل مى بیند در مقام ترضیه خاطر اهل بیت حسین بر آمد و آنان را در مجلسى خصوصى احضار کرد و گفت: شما دوست دارید در شام بمانید و معزز و محترم زندگى کنید و همواره مـشمول الطاف و جوائز حکومتى باشید یا به مدینه برگردید و سه حاجت شما برآورده گردد؟
اهل بیت گفتند: ما براى حسین علیه السلام عزادارى نکردیم فعلا مى خواهیم عزادارى کنیم ، یزید اجازه داد و خانه مجللى در اختیارشان قرار داد و هفت روز در دمشق پایتخت حکومت بنى امـیه به عـزادارى پرداختند، تمام زنان قریشى و هاشمى که در شام زندگى مى کردند حتـى زنان بنى امیه و خانواده یزید لباس سیاه پوشیدند و در عزا خانه حسینى شرکت کردند.(1)
نکته: آرى حقیقت آشکار مى شود و از طریق ظلم و گناه هیچکس به هدف نمى رسد.
نویسنده:آیت الله محمد على عالمى
پی نوشت:
1-نفس المهموم ص 455.
منبع : کتاب آنچه در کربلا گذشت ((از مدینه تا کربلا))