جلوه ای دیگر از ارتباط دو فرزند زهرا(س)، روز عاشورا است، که دل عزاداران باید به عشق ولی عصر بتپد و ذکر قیام اباعبدالله، با یاد امام زمان (عج)، توأم باشد.
صالح بن عقبه از پدرش نقل می کند: امام محمد باقر(ع) فرمود: ((هر کس حسین بن علی(ع) را در روز دهم محرم زیارت کند تا آن که نزد قبر آن حضرت گریان شود، خداوند - تبارک و تعالی - ثواب دو هزار حج و دو هزار عمره و دو هزار جهاد به او عطا کند که ثواب آن ها، مثل ثواب کسی است که درخدمت رسول خدا(ص) و ائمه طاهرین(ع) حج و عمره و جهاد کرده باشد.
راوی می گوید: عرض کردم: فدایت شوم، کسی که در شهرهای دور باشد و ممکن نباشد که در مثل این روز به سوی قبر آن حضرت رود، آیا برای او ثوابی است؟
امام (ع) فرمود: هرگاه چنین باشد به سوی صحرا یا بربلندی بام خانه خود رود و به سوی حضرت اشاره کند و سلام دهد و در نفرین بر قاتلان وی جدیت نماید و بعد از آن دو رکعت نماز بخواند. این کار را در اوایل روز انجام دهد و خود بر امام حسین (ع) بگرید و کسانی را که در خانه اش هستند، نیز به گریه بر آن حضرت وا دارد. و یکدیگر را به این که در شهادت امام حسین(ع) مصیبت زده شده اند، تعزیت گویند. و هرگاه چنین کنند، همه آن ثواب ها را برای آنان ضامنم.
گفتم: یکدیگر را چگونه تعزیت بگویند ؟
حضرت فرمودند بگویند: ((اعظم الله اجورنا ج صابنا باگ سغ(ع) و جعلنا و ایاکم من الطالبغ بثاره مع ولیه الامام اثهدی من آل تمد علشم السلام؛ خداوند اجر ما و شما را در مصیبت حسین(ع) بزرگ گرداند و ما و شما را از کسانی قرار دهد که به همراه ولیّ امام حسین، امام مهدی [عج ]از آل محمد(ع) طلب خون آن حضرت کرده و به خون خواهی او برخیزیم)).(1)
پی نوشت:
1) مصباح المتهجد، شیخ طوسی، المحرم و شرح زیارة الحسین(ع)، ص 713 و 714؛ مفاتیح الجنان، زیارت عاشورا.
منبع : مجله ی انتظار
