می‌گویند اگر کسی را که به شما بدی کرده است، ببخشید؛ به آرامش می‌رسید و از نظر روانی این آرامش به سلامت روانی شما کمک می‌کند اما در واقعیت همیشه بخشش مساوی با آرامش نیست.
گاهی شما آن شخص و بدی‌هایی که نسبت به شما کرده است را می‌بخشید ولی هرگز قادر نخواهید بود خاطرات تلخ و آثار به جا مانده از آن را از متن زندگی‌تان پاک کنید. هر بار که آن خاطرات تداعی می‌شود از خشم و کینه پر می‌شوید، انگار نه انگار که او را بخشیده‌اید. اگر این حالت برای شما اتفاق افتاده است باید نکاتی را بدانید و با به کار بستن آنها از مزایای واقعی یک بخشش حقیقی بهره‌مند شوید:
1.بخشش یکی از مکانیسم‌ها و توانایی‌هایی است که افراد می‌توانند به صورت اکتسابی آن را کسب کنند بنابراین شما باید از نظر شخصیتی به آن درجه خاص برسید تا بتوانید این مهارت و توانایی را در خود ایجاد کنید. اگر کسی بدون زمینه‌سازی و پرورش ابعاد شخصیتی خود سعی کند از این مکانیسم پالایش یافته و والا استفاده کند، موفق نخواهد شد و حتی اگر اقدام به بخشش چیزی یا کسی کند همچنان حس ناخوشایند یاد شده را خواهد داشت.
2.اندازه و حدود آنچه شما قصد بخشش آن را دارید بسیار مهم است. اگر گذشت در مورد آن، انرژی روانی زیادی را از شما بگیرد و از حد توان شما فراتر باشد، چون حس می‌کنید حق شما ضایع شده و این ستم کردن در حق خودتان است، از بخشش، رضایت‌خاطر نخواهید داشت. پس بهتر است قبل از بخشش به طریقی خشم درونی خود را تخلیه کنید و شرایط را بسنجید. شاید اینکه فرد جریمه لازم یا تنبیه موردنظر شما را پرداخت کند به شما آرامش دهد و یا شاید هم متنبه شدن او و اینکه می‌بینید چه‌قدر نادم و پشیمان است باعث شود حس کنید می‌توانید او را ببخشید.
3.انگیزه بخشش مهم است. گاهی خودتان آمادگی لازم برای بخشش چیز یا شخص مورد نظر را دارید و بستر لازم شخصیتی فراهم است اما تحت فشار دیگران و یا برای فرار از حس دوگانگی و عذاب وجدان او را می‌بخشید که در این صورت چون به نوعی معامله با خود پرداخته‌اید، رضایت‌خاطر نخواهید داشت و همیشه ته دل‌تان حس می‌کنید انرژی روانی زیادی به زور از شما گرفته شده است. انگار خودتان را گول زده‌اید و یک موضوع غیرقابل بخشش را به ظاهر بخشیده‌اید.
4.توصیه می‌کنم اگر در زندگی مجبور به پذیرش این شرایط بودید با خود بگویید: «این کار بهترین کاری بود که می‌توانستم بکنم.» در این حالت از حس دوگانگی رها می‌شوید. پناه بردن به آموزه‌های دینی و توکل بر خدا هم در این شرایط، واقعا به کمک‌تان خواهد آمد. واگذاری امور به خدا و اینکه از او بخواهید حق‌تان را بگیرد و سپس با تمام وجود از سر تقصیر کسی گذشتن، شما را آرام می‌کند.
منبع:www.salamat.com