روستای گراوه در بخش مرکزی شهرستان سنندج در استان کردستان و در 30 کیلومتری جنوب شهر سنندج واقع شده است. کلمه گراوه، به معنی بازگشت و برگشت می باشد که به نظر می رسد اهالی روستا مدتی از آنجا دور بوده و دوباره بازگشته اند و آنجا را آباد کرده که این روستا دارای 50 خانوار و 200 نفر جمعیت است. روستاهای اطراف گراوه، عبارتند از: رضوان – سمیران و کانی سوران. شغل اصلی مردم روستای گراوه، دامداری و کشاورزی است که این کار نیز به صورت سنتی انجام می شود. گندم، جو و نخود، بعنوان محصولات کشاورزی است که به صورت دیم کشت می شود و محصولاتی همانند گوجه فرنگی، خیار، لوبیا و سیب زمینی جزء محصولات آبی این روستاست. دامداران این روستا نیز دامهایی را که پرورش می دهند از فرآورده های آنها جهت تامین معاش بهره می گیرند. روستای گراوه، در بخش مرکزی شهرستان سنندج در استان کردستان دارای آب و هوایی کوهستانی است و کوههای اطراف روستا عبارتند از کوچک چرمگ (سنگ سفید) – سنگ سیاه – برفه دار – چرخه دا – کماجه و… چشمه های زیبایی نیز در این روستا وجود دارد که مردم روستا از آب آن جهت آبیاری و آب آشامیدنی استفاده می کنند. این چشمه ها عبارتند از کانی تو – کانی دریژ – کانی چرمگ – کانی گزنگ – کانی رزاق و… روستای گراوه را از قدیم به روستای شرع نام برده اند و این اسم به دلیل وجود افرادی دیندار و متدینی بوده است که در آنجا زندگی می کردند و اهالی روستای اطراف برای نماز جماعت، کلاسهای قرآن و سئوالات دینی به این روستا مراجعه می کردند و در محضر عالمان وقت بهره می گرفته اند. جالب است بدانید که در روزگاران قدیم، اهالی روستا، با بازی های سنتی از جمله گوروا بازی – گورزان – جوزان و هم اکنون با بازیهایی همانند فوتبال، هفت سنگ و شطرنج سرگرم هستند.