تعیین میزان چربی
باید در نظر داشت که اضافه وزن همواره ناشی از افزایش وجود چربی در بدن نیست، بلکه افرادی که دارای حجم عضلانی زیاد هستند نیز طبق تعریف می‌توانند دارای اضافه‌وزن باشند. در حالی که به تجمع بیش از حد بافت چربی در بدن، چاقی اطلاق می‌شود. بسیاری از ورزشکاران دارای نمایه توده بدنی بالایی هستند و ممکن است با این تعاریف، به ویژه استفاده از نمایه توده بدن دارای اضافه‌وزن یا چاق شناسایی شوند.
امروزه روش‌های مناسب‌تری برای شناسایی چاقی واقعی وجود دارد. برای مثال، دانسیتوگرافی، اولتراسونوگرافی، بررسی محتویات پتاسیم بدن، بررسی محتوای کل آب بدن و... از روش‌های معمول در تعیین میزان چربی بدن و به تبع آن تعیین چاقی است. استفاده از بیو امپدانس که در واقع یک روش بسیار دقیق و کم‌هزینه می‌باشد، می‌تواند به راحتی میزان و توزیع چربی در نواحی مختلف بدن را اندازه گیری کند.
میزان چربی قابل قبول در آقایان 8 تا 24 درصد و در خانم‌ها 21 تا 35 درصد است. هرچند که باز هم توزیع چربی از اهمیت بیشتری برخوردار است و چه بسا افرادی که تجمع چربی در پایین تنه آنها زیاد و میزان چربی آنها در مجموع از مقادیر فوق هم بیشتر باشد، ولی از نظر متخصصان چاق محسوب نشوند.
یک توصیه برای کاهش وزن علمی
با توجه به مطالب فوق توصیه می‌شود که حتی اگر نیاز به کاهش وزن دارید، نه تنها وعده سحری را بخورید، بلکه وعده افطار و شام را هم به صورت مجزا صرف نمایید. داشتن یک افطاری سبک نه تنها باعث کاهش اشتها، بلکه باعث افزایش متابولیسم بدن نیزمی‌گردد.
در ضمن رعایت یک برنامه غذایی مناسب با شرایط شما که حاوی همه گروه‌های غذایی، از جمله نان وغلات، گوشت وحبوبات، شیر و لبنیات، میوه و سبزی باشد و همچنین داشتن برنامه ورزشی منظم، مثل پیاده‌روی پس از افطار یا شام، در رسیدن به هدف نهایی که یک کاهش وزن علمی است، کمک‌کننده خواهد بود.
اما کسانی که تحت یک رژیم کاهش وزن هستند، بهتر است بدانند چنانچه در این ماه عضلات آنها آسیب ببیند، بدون شک نه تنها سودی از کاهش وزن نبرده‌اند، بلکه خطر چاقی خود را در آینده افزایش داده‌اند. بنابراین توصیه می‌شود که حتما کاهش وزن آنها از این نظر کنترل شود و بهتر است در هفته اول نوع کاهش وزن آنها مشخص شود و در صورت اطمینان از کاهش چربی برنامه خود را ادامه دهند.
اما آنهایی که لاغرند و نگران لاغرتر شدن هستند، باید بدانند که رعایت یک الگوی غذایی مناسب مطمئناً مانع کاهش وزن آنان خواهد شد. این افراد باید آگاه باشند که معمولاً ذخایر گلیکوژن کمتری نسبت به افراد چاق دارند و زودتر ذخایرشان تخلیه می‌شود؛ لذا حذف وعده، بویژه سحری تحمل روزه‌داری را برای آنها دشوار می‌سازد.
مصرف کربوهیدرات‌های پیچیده، مانند نان، برنج و ماکارونی در وعده سحر به همراه نوشیدن دو لیوان آبمیوه طبیعی در شب و سحر به حفظ ذخایر گلیکوژن این افراد کمک می‌کند. مصرف مغزها، مانند گردو، بادام و پسته پس از صرف سحری موجب افزایش انرژی دریافتی این افراد می‌گردد.
کاهش فعالیت بدنی در طول روز نیز در به تأخیر انداختن تخلیه گلیکوژن کمک می‌کند. البته نباید فراموش کرد که علت بسیاری از لاغری‌ها بایستی مشخص شود. ممکن است فرد از نظر پزشکی مشکلاتی داشته باشد و تا این مشکلات مرتفع نشوند، فرد نتواند به وزن ایده‌آل خود برسد.
برای مثال یک کم‌خونی ساده می‌تواند با کاهش اشتها جلوی وزن‌گیری را بگیرد و چنانچه این مسأله با گرسنگی روزه‌داری و نداشتن یک برنامه غذایی مناسب توأم گردد، مشکل وزن را دوچندان می‌کند.امید است که بتوانیم به جنبه معنوی این ماه توجه داشته باشیم و آن را فرصتی برای خودسازی معنوی و تقویت اراده بدانیم که می‌تواند در حل بسیاری از مشکلات ماه‌های دیگر سال کمک‌کننده باشد.
برای خواندن بخش اول- بهترین رژیم غذایی در ماه رمضان- اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش دوم- بهترین رژیم غذایی در ماه رمضان- اینجا کلیک کنید.
