گوش خارجی دو قسمت دارد:
1- لاله گوش
2- مجرای گوش خارجی
≡ ساختمان لاله گوش چگونه است؟
لاله گوش (یا اوریکل) دارای یک اسکلت غضروفی لیفی است و کار آن جمع کردن امواج صوتی است. در حیواناتی که لاله گوش وسیع تری دارند، امواج بیشتری دریافت می شود. لاله گوش امواج صوتی را به داخل سوراخ شنوایی خارجی متمرکز می کند. در بعضی از حیوانات، گوش ها می توانند مانند آنتن های رادار برای جست و جوی اصوات حرکت کنند.
لاله گوش دارای یک سطح داخلی و یک سطح خارجی است. روی اسکلت آن را پوست خیلی نازکی پوشانده است که سخت به اسکلت اتصال دارد. بنابراین جایی برای باز شدن پوست وجود ندارد و آبسه های این ناحیه دردناک است (چون پوست آن به ویژه در جلو محکم به بافت زیر خود چسبیده و قابل جدا شدن نیست).
قسمت پایین لاله گوش، نرمه یا لوبوس است و اسکلت غضروفی ندارد.
قسمتی از لاله گوش که از بالا شروع می شود و پیچ می خورد و به پایین ادامه می یابد تا این که به نرمه می رسد، مارپیچ (یا هلیکس helix) گوش نامیده می شود که در واقع همان کناره غضروفی لاله گوش است که روی آن را پوست پوشانده و محیط لاله گوش را در برگرفته است.
در جلوی مارپیچ (هلیکس) و موازی با آن قسمتی به نام آنتی هلیکس قرار دارد. بخش بالایی آنتی هلیکس دو شاخه دارد که به ساق فوقانی و تحتانی موسومند. بین این دو ساق حفره مثلثی قرار دارد. زیر ساق تحتانی (پایینی) حفره کوچکی به نام کیمباکونکا cymbaconcha قرار دارد و در زیر این حفره، حفره بزرگ تری به نام حفره صدف (کونکا) قرار دارد. حفره صدف (صدف گوش) در واقع همان بخش مرکزی فرورفته لاله گوش است.
در جلوی حفره صدفی یک برآمدگی به نام تراگوس وجود دارد. در روبروی تراگوس و در بالای نرمه گوش یک برآمدگی دیگر به نام آنتی تراگوس وجود دارد.
≡ ساختمان مجرای گوش خارجی
طول این مجرا از عمق حفره صدفی حدود 2.5 سانتی متر و از تراگوس حدود چهار سانتی متر است. شروع آن از سوراخ خارجی گوش است و انتهای آن به پرده صماخ (پرده تیمپانیک، پرده گوش و طبل گوش) می رسد. این مجرا، لاله گوش را به گوش میانی وصل می کند. یک سوم خارجی مجرا (یعنی ثلثی از آن که به طرف بیرون بدن است) عضروفی و دو سوم داخلی آن استخوانی است.
پوست لاله گوش امتداد پوست صورت است و تا مجرای گوش خارجی نیز ادامه دارد. درواقع سرتاسر مجرای گوش خارجی با پوستی پوشیده شده است که بخشی از آن حاوی مو و غدد عرق تغییر شکل یافته است. این غدد ماده چسبناک چربی موسوم به موم (یا سرومن) ترشح می کنند که باعث جذب گرد و خاک و حشرات کوچک می شود.
مجرای گوش خارجی مسیر مستقیمی را دنبال نمی کند و پزشک با روش های معاینه، آن را به حالت مستقیم در می آورد تا معاینه گوش امکان پذیر شود.
مطالب مرتبط:
واقعیت هایی درباره گوش
اوتریکول و ساکول چه هستند و چه کاری انجام می دهند؟
مجاری نیمدایره گوش چه هستند؟
حلزون گوش چیست؟
آناتومی گوش داخلی
لوله شنوایی یا شیپور استاش چیست؟
آناتومی گوش میانی
سه قسمت گوش
