وحی

ابعاد مختلف شخصیت مفسر نظیر دانسته ها و روحیات در نوع تفسیری که از قرآن کریم به دست می دهد، تاثیر دارد و اندیشوران مسلمان از دیرباز به این امر توجه داشته اند; لکن به آن تصریح نکرده اند

در میان مکاتب مختلف فکری که در مورد «خدا» وجود دارد، می توان از الحاد، لاادریگری، شکاکیت، دئیسم یا «خداشناسی طبیعی » و توحید، یاد کرد. واژه دئیسم (deism) در اصل با (theism) مترادف است. اولی از معادل یونانی کلمه خدا یعنی devs و دومی از معادل لاتین آن یعنی theos اخذ شده است.

اَفَحُکْمَ الْجاهِلِیَّةِ یَبْغُوَنَ وَ مَنْ اَحْسَنُ مِنَ اللّه ِ حُکْما لِقَوْمٍ یُوْقِنُون.(2)

حجة الاسلام والمسلمین حمید پارسانیا

گرچه علم کلام و عقاید به صورت مدون و کلاسیک سابقه ای به درازای عمر بشر ندارد ولی از آنجا که بشر همواره با دین و تعالیم مذهبی سر و کار داشته، این علم هم کم و بیش در میان انسانها رواج داشته است; چه این که مسلما بشر در حدود سنجش خود، منطقی برای اثبات عقیده اش داشته، و از آن استفاده می کرده است.

در بخش پایانی بحث وحی نبوت، با عنوان «تفسیر وحی در الهیات مسیحی » مسایل زیر را ملاحظه می کنیم:

روشنفکری دینی پس از انقلاب، با تحمل یک تکانه شدید ایدئولوژیک و پشت سر گذاشتن دوره ای از فترت و سردرگمی، سرانجام از میانه دهه شصت با شخصیت های جدید و چهره ای دیگرگون، نمودی دوباره یافت

در فصلهای پیشین درباره سمبلهای مذهبی و دلالت و اشارات آنها و همین طور در مورد تجلی ایمان و اشکال و نمودهای آن، بحث و بررسی شد. این مباحث و بررسیها تلویحا دلالت دارند که سمبلها و اشکال ایمان، چقدر و چه مقدار به حقیقت ایمان اشاره دارند، لذا شایسته است که در اینجا به این سؤال بپردازیم که حقیقت ایمان چیست و رابطه آن با عقلانیت چه می باشد؟