تجرد

(در باره اینکه نفس(روح) آدمی مجرد از ماده است)

وقتی به همسرم گفتم از این‌که کار بین ما قرار گرفته است، نگران هستم همسرم حاضر شد به کمک من مرزبندی‌هایی برای کار تعیین کند- مثلا این‌که تماس تلفنی در زمان شام ممنوع است. اما اگر ما در این‌باره صحبت نکرده بودیم، مشکل انقدر بزرگ می‌شد که دیگر نمی‌توانستیم از عهده‌ی آن بربیاییم.

حمایت عاطفی برای جوان‌ها به تنهایی کافی نیست. باید افق روشن برای این جوان‌ها ترسیم شود و شرایط بهبود پیدا کند.

بعضی از این ساکنان خانه‌های مجردی از راه‌های پرخاشگرانه‌ای استفاده می‌کنند؛ یعنی با خشونت به دوستانشان نه می‌گویند. بعضی‌های دیگر از پرخاشگری منفعلانه استفاده می‌کنند؛ به طور مثال به تلفن دوستانشان جواب نمی‌دهند یا آیفون را برنمی‌دارند. گروه سوم هم همیشه می‌گویند «بله» و عذاب بله‌گفتنشان را تحمل می‌کنند. مهارت نه‌گفتن به ما یاد می‌دهد که...

طی چندسال تجربه کاری با مُراجعان زن متوجه شده‌ام، در بیشتر نمونه‌ها، مشکل هر چه باشد، عزت نفس خردشدهٔ زنان در آن نقش قابل‌توجهی داشته است. دوست دارم بنویسم عزت نفس ترک‌خورده، اما متأسفانه شدت مشکل عزت نفس آسیب‌دیده زنان بیشتر از ترک‌خوردن است؛ بنابراین علی‌رغم میلم، عبارت خردشدهٔ را تکرار می‌کنم.

تقریبا همهٔ افراد ازدواج‌کرده، دوران مجردی و متأهلی خود را باهم مقایسه می‌کنند و معمولاً دوران مجردی خود را با تفریحات، لذت‌ها و آزادی‌های بیشتر به یاد می‌آورند؛ اما همه، حتی آن‌هایی که خیلی زود ازدواج‌کرده‌اند، لزوما احساس نمی‌کنند که مجردی‌نکرده، متأهل شده‌اند. در ادامه به دلایل تجربهٔ این احساس می‌پردازیم.

هر پسر و دختری علاقمند است در سن مناسب، ازدواجی مناسب داشته باشد. وقتی بستر لازم وجود ندارد و مجموعه ای از عوامل ـ همانطور که عنوان شد عوامل اقتصادی مهم‌ترین آنهاست ـ مانع این می‌شود، آنها به زندگی مجردی رو می‌آورند.

طلاق که روزی بر زبان آوردنش در خانواده های ایرانی قبیح بود و این اعتقاد که با چادر سفید به خانه بخت می روی و با کفن بیرون می آیی آنقدر پررنگ بود که بنیاد خانواده را با هر نسیمی نلرزاند، حالا آنقدر زیبا شده که حتی برای آن جشن هم برگزار می شود!