ترس

یک روانشناس خانواده در خصوص نحوه برخورد والدین با ترس در کودکان، گفت: والدین باید بدانند این ترس‌ها در زمان خود چگونه در کودک بروز پیدا می‌کند و آن‌ها چگونه باید با این ترس‌ها برخورد کنند.

قبول کنید که تغییر صدای منفی درونی یکباره اتفاق نمی‌افتد و جریانی است که نیاز به زمان دارد. نیاز به شجاعت و پیگیری دارد و به حمایت هم نیاز دارید و این خیلی مهم است.

ترس از سازوکار‌های بقا است و معمولاً در پاسخ به یک محرک منفی خاص روی می‌دهد، همچنین تجربیات ترس می‌تواند خود را در اشکال مختلف نشان دهد و تقریباً همه ما تا به حال ترس و وحشت ناگهانی را تجربه کرده‌ایم.

کارتون‌ها یا فیلم‌های تخیلی برای پرورش تخیل کودکان می‌توانند بسیار مفید و مؤثر باشند، اما اگر همین فیلم‌ها از تخیلات منفی یا ترسناک استفاده کرده باشند

آرش جوان‌بخت، استادیار روانپزشکی در دانشگاه ایالتی وین در آمریکا، می‌گوید: «مطالعات و تعاملات بالینی نشان می‌دهد که یکی از عوامل مهمی که بر چگونه ترسیدنِ ما اثر دارد، بافت است

هر چقدر هم که اوضاع بر وفق مراد باشد، بازهم خبری، کاری، حرف و حدیثی باعث ایجاد استرس و اضطراب می‌شود.

اگر شما یا شخصی در اطرافتان در موقعیتی خاص یا در مواجهه یا چیزی یا حیوانی یا شخصی، احساس ترس عمیق و عذاب‌آوری را تجربه می‌کنید، ممکن است مبتلا به فوبیا باشید.

بیماری آلزایمر شروع تدریجی و خاموش دارد، ممکن است طولانی‌مدت جلب توجه نکرده و به اشتباه تصور شود که این تغییرات بخشی از روند طبیعی پیری است.

جیغ‌ها را می‌توان بر اساس معیاری صوتی با نام «زبری» 1 توصیف کرد. زبری کیفیتی است بیانگر نرخ تغییر بلندی جیغ. هر‌چه نوسان بلندی جیغ سریع‌تر باشد، جیغ «زبر‌تر» است و هر‌چه جیغ زبر‌تر باشد وحشتناک‌تر فهم می‌شود.

البته همه ترس‌های حیوانی در این گروه‌ها قرار نمی‌گیرند. در بسیاری از موارد، این ترس‌ها ریشه در تجربیات کودکی دارند. اگر توسط سگ مورد حمله قرار گرفته باشید، احتمال دارد که حالا از این حیوان بهراسید.