شریعت

راغب در مفردات می گوید: شرع یعنی راه و روش آشکار، و گفته می شود: «شرعتُ له طریقاً»؛ یعنی راه را برای او روشن کردم. «شرع» مصدر است و راه روشن را شرع گفته اند و از آن، سه کلمه «شَرع»، «شِرع» و «شریعت» گرفته شده است و این معنا برای طریقه الهی به عنوان استعاره به کار می رود و در شرع اسلام، تعبیر «شرعة و منهاجاً»1 آمده است.

دیری نیست که فقه و تفکر فقهی مورد ارزیابی و نقادیهایی از بیرون قرار می گیرد. البته نقد و تحلیل آرای فقهی از درون و در چارچوب علم فقه، سنت جاری و همیشگی حوزه های علوم دینی بوده و هست و گسترش علم فقه، اساساً مرهون همین نقد و تحلیلهای درونی است

فقه موجود و جامعه امروز: نزدیک به دو قرن است که در نظام زندگی بشر، دگرگونیهای بنیادی روی داده است و سیره و سیمای جوامع انسانی از حالی به حالی شده است

در شماره پیش، «سیمای فقاهت » را با بهره گیری از اندیشه رهبری نمایاندیم.

یکی از روشهایی که در غرب برای رفع تعارض میان متون دینی و علم مطرح شده، تصحیح فهم دینی است. "تئوری قبض و بسط" که مایه های اصلی آن از این روش اخذ گردیده است مستند به: 1- استقرای فرد بالذات 2- پارادوکس تایید 3- ارتباط همه اشیاء بر اساس قانون علیت 4- هندسه معرفت

امروزه تقریباً همه جا صحبت از جهانی شدن و یکی شدن تمدّن ها و فرهنگ هاست. روزنامه و مجلّه ای نیست که در طول ماه، شماره ای را به موضوعاتی همچون: گفتگوی تمدّن ها، دهکده جهانی و

تلاش و فعالیت زن در منزل، نقش به سزایی در رشد و تکامل خانواده از نظر تربیتی، فرهنگی، اخلاقی و اقتصادی دارد

زن در عصر شکوفایی خرد و دانش، همچون دوران باستان مظلوم است، و از او به عنوان ابزار و کالای اقتصادی برای رونق بازار مصرف و تجارت استفاده می شود

در ادامه خاطرات سفر حضرت آیة اللّه جعفر سبحانی به کشور مغرب، در این شماره، سخنرانی معظم له در دانشگاه حسن دوم در دارالبیضاء، از نظر خوانندگان گرامی می گذرد. این سخنرانی که در تاریخ 7/12/82 در آمفی تئاتر دانشکده پزشکی دانشگاه مزبور، با حضور دانشمندان، استادان و دانشجویان، ایراد شده، با قلم خود آیت اللّه سبحانی، چنین گزارش شده است:

آنی که زبان بی زبانان دانی احوال دل شکسته بالان دانی گر خوانمت از سینه سوزان شنوی ور دم نزنم زبان لالان دانی باسمه تعالی - عریضه مشروطه طلبان از زبان مشروطه بی زبان، به حضور انور حضرات آیات الله فی الانام حجج الاسلام - مد ظلهم العالی - که زبان لالان دانند