شهید-آوینی

«حلقه‌وصل» در بخش«قدح»؛ به سمت انتخاب برخی اخبار رفته است که ایده یا فکر تازه ارائه کرده‎اند و قابل الگوگیری و اجرا در نقاط دیگر هستند.

حال سوال اینجاست که کار هنریِ شهید آوینی چه ویژگی‌هایی داشت که رهبر انقلاب بر لزوم الگو گرفتن از آن در شرایط کنونی تأکید دارند.

یکی از صحنه‌های پرکاربرد در مستند روایت فتح، این است که فیلمبردار بدون هیچ واسطه‌ای با بچه‌های جنگ صحبت می‌کند.

چرا آدم‌های معمولی بدون آنکه برایشان عواید مالی یا منفعتی داشته باشد، خود را در معرض خطر ابتلا به یک ویروس قرار می‌دهند تا مثلا اجساد فوت‌شدگان بر اثر این بیماری را غسل دهند؟

اصغر بختیاری، از همکاران پروژه روایت فتح پیش‌تر به این ویژگی شهید آوینی اشاره کرده و با مثالی از متن روایت آوینی در این باره می‌گوید: آوینی مردم را در جنگ پیدا کرده بود.

می‌گفت مضامین فیلم‌های هیچکاک و نوع نگاه او به دنیا را دوست دارد و خودش هم حیرت‌زده بود چرا میان تلقی هیچکاک از مفهوم خیر و شر یا گناه و عقوبت با دیدگاه‌های دینی خودش تعارض جدی نمی‌بیند.

من در دوره دانشجویی کتاب‌های شهید آوینی را خوانده‌بودم. گفته‌های آوینی و همت این ویژگی را دارند که امروز هم قابل تعمیم هستند.

آوینی در مواجهه با همه صادقانه رفتار می‌کرد، یعنی یک جوری نگران همه بود. اگر کسی را نقد می‌کرد، به خاطر این بود که نگرانش بود.

امروزه ما خیلی سَرسَری و شلخته به هر کسی که فیلم‌سازی یاد گرفته باشد، نقاشی بداند یا ساز بزند، می‌گوییم: هنرمند. و دیگر به مسیری که در سلوک هنریش طی می‌کند، کاری نداریم.

چرا آوینی، شمایل تیپیک مرد جوان انقلابیِ رزمنده‌ای است که برای تحقق اهدافش در صدد کنکاش در سرزمین‌های دیگر با مردمی دیگر و از زبانی دیگر برمی‌آید؟