شهید-چمران

دکتر چمران با پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران، بعد از 23 سال هجرت، به وطن باز می‌گردد و همه تجربیات انقلابی و علمی خود را در خدمت انقلاب می‌گذارد. خاموش و آرام ولی فعالانه و قاطعانه به سازندگی می‌پردازد و همه تلاش خود را صرف تربیت اولین گروه‌های پاسداران انقلاب در سعدآباد می‌کند.

دکتر «مصطفی چمران» همه شمایل یک قهرمان بی‌بدیل را بدون اغراق، یک‌جا دارد. مردی که با پیوستن به انقلاب اسلامی و بعد جهانی‌اش به شهادت رسید و به «چمران خمینی» تبدیل شد؛ اما...

کلماتی که چمران می‌نگارد، شاعرانه‌هایی هستند برای آشتی دوباره با خالق و پیوند زدن جان خسته با شور احساس بزرگی که جز با بندگی حق، فهمیده نمی‌شود.

امیر سرلشکر سید عبدالرحیم موسوی فرمانده کل ارتش جمهوری اسلامی ایران به مناسبت 31 خرداد، سالروز شهادت شهید دکتر مصطفی چمران، یادداشتی در پاسداشت این بزرگمرد عرصه‌ی علم و جهاد نوشت.

جلسه گذشته شاهد وقایع تاثرانگیزی در مجلس بودیم ، که مرا به وحشت انداخت ، وقتی که دیدم بزرگان ، محترمین ، کسانی که در قلب من جای دارند و مورد احترام منند ،بجان هم افتادند

کم‌کم با جنگ مأنوس شدم و فهمیدم جنگ یعنی چه. به این ترتیب تا پایان سال 59 در جبهه ماندم. شهید چمران به من گفت برگرد و قانونی به جبهه بیا، اینطوری که آمده‌ای غیرقانونی است و باید رسمی بیایی.

سرهنگ خسرو آدم نژاد در دوران جنگ تحمیلی و پس از آن سه مرتبه اسیر شده و تا پایان اعدام پیش می‌رود .

او جزء هیچ‌ حزبی نبود. البته جلسات نهضت آزادی می‌رفت و وقتی هم که جنگ شد اصلا کاری به این کارها نداشت.

مهدی چمران برادر شهید مصطفی چمران گفت: شهید چمران هنگام شهادت 35 هزار تومان پول در بانک شعبه پاستور داشت، ما به این پول دست نزدیم تا درس عبرتی برای خودمان و نمایندگان مجلس شورای اسلامی باشد.

«جلال طالبانی» اولین نفری بود که از شهادت «چمران» خبر داشت و هنوز بیت امام خمینی (ره) هم بی‌خبر بود.