تحریریه زندگی آنلاین- گروه دنیای سلامت
حملههای وحشت، از علائم اضطراب هستند. این حملات میتوانند مشکلات زیادی به یاد آورند و سلامت افراد را به خطر بیندازند. دستکم بیست درصد از آمریکاییها، (حدود 60 میلیون نفر) از این حملات رنج میبرند و حدود سه میلیون از 60 میلیون نفر دچار حملات متوالی میشوند.
احتمال حملات وحشت در زنان دو برابر مردان است و معمولاً نخستین حملات در سنین 15- 19 سالگی رخ میدهند. علائم این اختلال با انواع اضطرابها و تشویشها فرق دارد. این حملات به یکباره و بدون انتظار و بدون علت اتفاق میافتند و فرد را کاملاً ناتوان میکنند. میزان شیوع این حملات در کودکان 0/7 درصد است.
وقتی که فردی دچار حمله میشود، مثلا هنگام رانندگی یا خرید کردن در یک فروشگاه و یا هر کار دیگر، نوعی ترس گنگ و مبهم در او ایجاد میگردد و این ترس به موقعیتی است که در آن قرار دارد. اولین کاری هم که فرد انجام میدهد، فرار کردن از آن موقعیت است؛ به طوری که دیگر به هیچ وجه نمیتواند رانندگی کند و حتی یک قدم هم از خانه خارج شود. در چنین مواقعی گفته میشود که فرد دچار نوعی اختلال وحشت به نام «آگورفوبیا» (ترس از مکانهای شلوغ) شده است. بنابراین حملههای وحشت و ترس دو نوع است:
انواع
1- همراه با ترس از مکانهای شلوغ 2- بدون ترس از مکانهای شلوغ. این اختلال مانند سایر بیماریها و مشکلات حاد، میتواند اثرات جدی روی زندگی روزانه فرد داشته باشد؛ مگر آنکه مورد درمان مؤثر قرار گیرد.
علائم
حملات وحشت در کودکان معمولاً باعث افت تحصیلی، دوری گزیدن از والدین، ترک مدرسه، بدرفتاری، افسردگی و حتی گاهی اوقات اقدام به خودکشی میشود.
همانطور که گفته شد؛ این علائم به طور ناگهانی و یکباره ظاهر میشوند و معمولاً دلایل قابل مشاهدهای ندارند:
افزایش تپش قلب درد در قفسه سینه برآشفتگی معده (دل به هم خوردگی) سرگیجه و حالت تهوع مشکل در تنفس بیحسی و کرختی دستها احساس سرما و همراه با آن ناامیدی رعشه و لرزه اندامها حالات و احساسات خواب مانند ترس از اتفاق وحشتناکی که به زودی رخ میدهد و هیچ کس قدرت مقابله با آن را ندارد.
نیاز به فرار کردن از دست دادن کنترل و انجام کارهای شرمسارانه ترس از مرگ
مدت هر حمله در افراد، متفاوت است؛ اما معمولاً به طور متوسط حدود 10 دقیقه طول میکشد و این مدت شاید پروحشتترین و پراضطرابترین زمانی باشد که فرد در تمام زندگیاش تجربه میکند. افرادی که معمولاً یک حمله را پشت سر میگذارند، بعد از آن دچار حملات دیگری نیز میشوند و وقتی که این حملات یکی بعد از دیگری تکرار میشوند، فرد دچار اختلال «حملههای وحشت» شده است.
برخی از مشکلات روحی- روانی نیز میتوانند علائم حملات وحشت را با خود داشته باشند؛ مثلاً در بیماری اسکیزوفرنی یا اختلال استرس پس ضربهای نیز فرد دچار حملات وحشت میشود. برخی شرایط خاص و بیماریها، مثل مشکلات مربوط به تیروئید (کمکاری یا پرکاری) و کمخونی میتوانند این حملات را تشدید کنند.
افرادی که دچار این اختلال هستند، بیشتر در معرض اختلالات مربوط دریچههای قلب (پرولپس دریچه میترال) قرار دارند. حملات وحشت و اضطراب که در حین خواب فرد میآیند، «حملات وحشت شبانه» نام دارد که معمولاً در طول روز به ندرت رخ میدهد، ولی تأثیر زیادی روی حملات وحشت روزانه دارد.
افرادی که دچار حملات وحشت شبانه میشوند، بیشتر دچار مشکلات تنفسی در اثر اضطراب زیاد میگردند و در ضمن بیشتر در معرض افسردگی یا اختلالات روانی دیگر هستند. در حملات وحشت شبانه فرد به ناگاه از خواب میپرد و بدون هیچ دلیلی دچار ترس شدیدی میشود. طول مدت حمله در شب، کمتر از 10 دقیقه است؛ اما رسیدن به آرامش و بازگشت به حالات قبلی بسیار بیشتر طول میکشد.
عوامل حمله
با آنکه نمیتوان دلیل مشخصی برای این اختلال ذکر کرد، اما میتوان گفت که برخی عوامل روحی و عاطفی، تفاوتهای بیولوژیکی افراد، طرز فکرها و استرسزاهای اجتماعی در ایجاد آن تأثیر زیادی دارند. دانشمندان دلیل اینکه چرا برخی افراد نسبت به ترسها چنین واکنشی دارند را نمیدانند و این که چرا این وضعیت فقط عدهای را درگیر میکند، حملات وحشت ریشههای ژنتیکی دارد و معمولاً در یک خانواده بیشتر از یک نفر را درگیر میکند؛ اما گاهی اوقات نیز بدون هیچگونه زمینه ارثی، فرد دچار آن میشود.
برخی پژوهشها نشان میدهند که کمبود برخی مواد مغذی در بدن، مثل روی و منیزیم، نقش مهمی در افزایش احتمال ابتلا به این اختلال دارد. به طور روانی، افرادی که دچار حملات وحشت میشوند و یا از اختلال دلهره و تشویش زیاد رنج میبرند، افرادی هستند که به اضطرابها و نگرانیها حساسیت بیشتری دارند و سریعتر تحریک میشوند...
برای خواندن بخش دوم- حمله وحشت چیست- اینجا کلیک کنید.