بنفشه مقداری ملین نیز می‌باشد. اگر به صورت مربا یا شربت بنفشه خورده شود و یا اینکه همراه با شیرخشت مسهل فوری است.
ساده‌ترین روش تهیه برای مصرف خوراکی این است که به اندازه یک قاشق غذاخوری پر بنفشه را در یک لیوان آب خنک بنفشه را ریخته و 20 دقیقه صبر می‌کنیم رنگ آب به آبی یا بنفش تغییر می‌کند، سپس آن را صاف کرده و جرعه جرعه یا یکجا نوشیده می شود.
می‌توان آن را به صورت ناشتا مصرف کرد ولی در صورت نفخ می‌توان یک ساعت بعد از غذا مصرف کرد مخصوصا در افرادی که مزاج گرم دارند.
همچنین برای افرادی که اسهال‌های خونی ناشی از گرمی و صفرا دارند نیز مفید است.
البته درست است که این افراد اسهال داشته و خود بنفشه نیز ملین است پس ممکن است این‌طور به نظر برسد که بنفشه مناسب نیست اما این گونه نیست چون علت اسهال این افراد ناشی از صفرا می‌باشد و بنفشه خنک است و ضد صفرا عمل می‌کند بنابراین علت و ریشه اسهال را برطرف کرده و باعث بهبود تحریک روده و اسهال و خون‌ریزی می‌شود.
به همین ترتیب باعث کاهش التهاب در معده نیز می‌شود. بنفشه کمی خاصیت قابض هم دارد، بنابراین برای بهبود خون‌ریزی هم به طور علامتی مفید است.
بنفشه تب را نیز پایین می‌آورد. پس می‌توان روغن بنفشه را به سر و صورت و پیشانی شخص تب‌دار نیز مالید و همچنین در آبی که می‌خواهند شخص را با آن پاشویه و بدن شویه کنند گیاه بنفشه را ریخت و یا در وان آب، گیاه را ریخته و شخص داخل آن برود.
اگر مقداری گل بنفشه را داخل آب خنک همراه با گلاب ریخته و بعد از نیم ساعت صاف کرده و بدهند شخص بخورد، برای کاهش تب مفید است.
خوردن محلول بنفشه (صاف شده بنفشه در آب)، اسپری کردن محلول به پوست و مالیدن روغن بنفشه به بدن، همگی باعث کاهش خارش‌های پوستی ناشی از حرارت بالای بدن و یا صفرا می‌شود.
نشستن داخل محلول بنفشه (بنفشه داخل آب) برای سوزش مقعد ناشی از شقاق و بواسیر و نیز سوزش مجاری ادرار و واژن در افرادی که ادرار آن‌ها به دلیل خشکی مجاری بند آمده یا دچار خشکی و التهاب مجرای تناسلی هستند مفید است.
افرادی که دچار شقاق یا زخم مقعد هستند می‌توانند روغن بنفشه را نیز به مقعد بمالند.
زیاده روی در مصرف آن، باعث ضعف قلب، سنگینی معده و تهوع می شود مخصوصا در سرد مزاجان پس باید پرهیز کنند.
برای خواندن بخش اول -بنفشه از دیدگاه طب سنتی- اینجا کلیک کنید.
