تومور کندروسارکوم Chondrosarcoma یک تومور یا سرطان بدخیم می باشد، این نوع از تومور قابلیت این را دارد، که در داخل استخوان یا بر سطح آن تشکیل شود. می توان گفت کندروسارکوم دومین سرطان شایع استخوان می باشد. بروز این عارضه در آقایان کمی بیشتر از خانم ها پیش بینی می شود و عموما در بزرگسالی و بین سنین 20 تا 60 سال بروز پیدا می کند. در ادامه می توانید، اطلاعات بیشتری از بیماری کسب کنید.
بروز این بیماری بیشتر افراد بالغ را درگیر می کند و به ندرت در میان کودکان دیده می شود. این عارضه بیشتر استخوان های لگن، شانه، ران و بازو را درگیر می کند و می توان گفت رشد آهسته ای دارد. در مواردی احتمال می رود، افراد مبتلا به تومور خوش خیم انکندروم به کندروسارکوم نیز مبتلا شوند. اگر چه تمام استخوان ها در معرض آسیب این بیماری قرار دارند، اما می توان این طور بیان کرد، که استخوان های بلند بیشترین احتمال را برای درگیر شدن با این بیماری دارند و آسیب پذیر تر می باشند.
تومور کندروسارکوم
این نوع از سرطان معمولا در ابتدا از غضروف آغاز می شود و با گسترش یافتن خود را به سایر نقاط می رساند، در بیشتر موارد پزشکان استفاده از جراحی را برای حذف تومور پیشنهاد می کنند. همانطور که گفته شد، این نوع از سرطان قادر است، در بافت های نرم نزدیک به استخوان نیز رشد کند، در این بیماری سلول های غضروفی تولید می شوند.
با شناسایی و تشخیص به موقع می توان، درمان را در همان آغاز پیدایش بیماری شروع کرد و از انتشار آن به سایر نقاط پیشگیری کرد، در برخی موارد سرعت گسترش یافتن مقداری بیشتر می باشد و این بیماری می تواند، با سرعت بیشتری به اندام های دیگر بدن سرایت کند. لازم به ذکر است، که استفاده از روش های شیمی درمانی و پرتو درمانی به ندرت برای کندروسارکوم پیشنهاد می شود، زیرا تاثیر خوبی در کنترل تومور کندروسارکوم ندارند.
علائم و نشانه ها
تفاوت این سرطان با سایر گونه های آن در علائم نیز می باشد، بروز این بیماری موجب خستگی در فرد نمی شود، بلکه نشانه های آن دقیقا در محل تشکیل تومور قابل تشخیص می باشد. معمولا در محل تشکیل این توده فرد احساس ناراحتی و درد دارد و در صورت انجام فعالیت متوجه افزایش درد خواهد شد. این مشکل می تواند، به مرور منجر به مشکل در دامنه حرکتی محلی که توده در آن تشکیل شده است شود.
ممکن است، فرد مبتلا با گذشت زمان متوجه افزایش درد در محل تشکیل توده شود و معمولا توده متورم و قابل لمس می باشد، این احتمال وجود دارد، که استخوان درگیر شده به دلیل ضعیف شدن دچار شکستگی شود. در صورتی که تومور به نخاع فشار آورد فرد دچار ضعف، بی حسی یا بی اختیاری می شود.
تشخیص
در حقیقت تشخیص تومور کندروسارکوم می تواند، کمی سخت باشد، زیرا علائم آن در مواردی شبیه به سایر مشکلات استخوانی مانند عفونت می باشد و رشد کند این نوع از تومور منجر می شود تا فرد مبتلا در مواردی سال ها از وجود آن بی خبر باشد. حتی برخی از بیماران طی انجام آزمایشات تصویربرداری برای مشکلات غیر مرتبط متوجه بروز این بیماری می شوند.
برای تشخیص این بیماری از روش هایی چون معاینه فیزیکی، آزمایش های تصویربرداری و نمونه برداری استفاده می شود. پزشک در حین معاینه در رابطه با سابقه بیماری از شما سوال می پرسد و وجود هر گونه بیماری و اختلال را در خانواده نیز مورد بررسی قرار می دهد و برای اطمینان از تشخیص احتمال دارد، از آزمایش های تصویر برداری چون سی تی اسکن و ام آر و آی کمک بگیرد. در مواردی نیز نمونه برداری با بیوپسی در نهایت دقت انجام خواهد گرفت.
میزان تهاجم
میزان تهاجم در کندروسارکوم ها متفاوت می باشد، البته می توان گفت بسیاری از آن ها در دسته تومور ها با گرید پایین قرار دارند. در گرید پایین ظاهر و عملکرد سلول ها مانند غضروف سالم می باشد و ناهنجاری موجود در آن ها بسیار کم است. در تومور هایی با گرید متوسط سلول ها هنوز ظاهر و عملکردی مانند سلول های غضروف دارند، اما دچار تغییرات غیر طبیعی بیشتری شده اند و در نهایت تومور های گرید بالا شباهت کمی به غضروف سالم دارند و میزان و سرعت تغییر آن ها زیاد است.
در بیشتر موارد کندروسارکوم های شفاف سلول و کندروسارکوم رایج از تومور های کندروسارکوم مزانشیمی و تمایز زدایی شده جزو تومور های گرید بالا می باشند، که غالبا رفتاری تهاجمی دارند و می توانند به سایر نقاط بدن انتشار یابند. کندروسارکوم تمایز زدایی شده کمتر از ده درصد احتمال وقوع دارد و بیشتر در نواحی چون استخوان های لگن، بازو و پا بروز پیدا می کند، این نوع از بیماری با سایر انواع آن کمی متفاوت می باشد و درمان آن سخت تر است.
درمان
تومور کندروسارکوم نوعی سرطان نادر است، که در میان بیماری های استخوانی شایع به شمار می آید، که با نگاهی به
بیماری های شایع استخوانی و نشانه های آن ها می توان متوجه این موضوع شد. برای درمان این تومور روش های متفاوتی وجود دارد، که انتخاب بهترین روش بسته به نوع، میزان تهاجم و مرحله ای که بیماری در آن قرار دارد و محل تشکیل تمور متفاوت است، پزشک با در نظر گرفتن این موارد و شرایط بیمار بهترین روش را برای درمان پیشنهاد می کند.
درمان به موقع از فاکتور های اساسی بهبودی می باشد و باید گفت جراحی روش قطعی برای رهایی از این بیماری می باشد، در صورتی که جراحی صورت نگیرد، این احتمال وجود دارد، که بیماری گسترش یابد و با گذشت ده تا پانزده سال عوارض جبران ناپذیری برای فرد به همراه آورد. با توجه به تشخیص سخت بیماری ممکن است، بیمار در ابتدا احساس ناراحتی خاصی نداشته باشد، اما به مرور می تواند، برآمدگی مفصلی را احساس کند و یا دچار محدودیت حرکتی شود.
نتایج تحقیقات آماری بیان می دارد، 90 درصد از بیماران مبتلا به کندروسارکوم که در مراحل اولیه درمان شده اند، با گذشت پنج سال از درمان هنوز زنده هستند و تنها 10 درصد از بیماران مبتلا به کندروسارکوم در مرحله پیشرفته پس از پنج سال از درمان هنوز زنده می باشند.
سایر روش هایی که امروزه برای درمان تومور کندروسارکوم در دسترس می باشد، شامل جراحی برای برداشتن تومور، رادیوتراپی و شیمی درمانی می باشد، احتمال دارد تنها از یک روش یا ترکیبی از روش های درمانی برای بهترین نتیجه استفاده شود.
مرحله سرطان
شاید تا کنون با اصطلاح مرحله سرطان مواجه شده باشید، اما به شکل دقیق از معنای آن باخبر نباشید، از این عبارت برای توصیف سرعت رشد تومور استفاده می شود و احتمال گسترش را بیان می کند، مرحله بندی بیماری این امکان را برای پزشکان فراهم می کند، تا بتوانند بهترین روش را برای درمان بیابند.
مراحل پیشرفت بیماری شامل سه مرتبه می باشد. مرحله اول(گرید پایین) شرایطی است که رشد تومور کند است و معمولا با انجام جراحی قابل درمان می باشد و احتمال عود یا بازگشت بیماری کم است. در مرحله میانی( گرید متوسط) تومور در حال رشد و گسترش بیشتری می باشد و در نهایت درجه پیشرفته( گرید بالا) است، که تومور سریعتر از دو مرحله پیش گسترش می یابد.
جراحی
با انجام جراحی پزشک به برداشتن قسمتی از استخوان اقدام می کند، که شامل برداشتن بخشی از استخوان سالم نیز می باشد، در این صورت با کمک پیوند استخوان یا استفاد از پروتز ناحیه مورد جراحی را ترمیم میکند، چنانچه جراحی شامل برداشتن مفصل باشد، جراح پروتز مفصلی را به جای پروتز اصلی که تحت تاثیر تومور کندروسارکوم قرار گرفته است، پیوند می زند.
در سال های پیش از روش های تهاجمی چون قطع عضو برای درمان و جراحی استفاده می شد، که امروزه با پیشرفت علم دیگر نیازی به این کار نیست.
رادیوتراپی
پرتودرمانی شامل قرار گرفتن نواحی مورد آسیب در معرض پرتو های اشعه ایکس می باشد، با استفاده از این روش سلول های سرطانی از بین می روند، البته استفاده از پرتودرمانی برای درمان توده کندروسارکوم نادر می باشد. البته در مواردی که تومور در مجلی مانند پایه جمجمه قرار داشته باشد، براشتن آن بسیار سخت تر از سایر انواع آن می باشد، احتمال پزشک استفاده از پرتو درمانی را قبل یا بعاد از جراحی پیشنهاد می کند.
شیمی درمانی
در شیمی درمانی از دارو ها برای از بین بردن سلول های با رشد سریع و سلول های سرطانی استفاده می شود، همانطور که پیش از این نیز اشاره شد، استفاده از این روش برای درمان کندروسارکوم نادر می باشد. اما در صورت استفاده از این روش برای درمان بیماری باید از راهنمای تغذیه در دوران شیمی درمانی و معرفی مواد غذایی مضر و مفید در این دوران اطلاع داشت، تا به روند بهبودی کمک شود.