«علی قلم سیاه»، یزدی است. 68 سال، سن دارد. در ابتدا ورزشکار بود و این را می‌توان از اندام ورزیده‌اش فهمید. اما آنچه که او امروزه به آن شهره است، پیشکسوت ورزشی بودن، نیست؛ بلکه وی یکی از معروف‌ترین عکاسان ایران است. اما عکاسی‌اش از ورزش چندان دورش نکرده. از المپیک 1988 سئول تا المپیک 2008 پکن، عکاسی کرده است. با بنیتا همراه باشید تا نگاهی به زندگی حرفه‌ای «علی قلم سیاه» داشته باشیم.
عکاسی را در دوران دبیرستان و از سال‌های 1336 آغاز کرده و از سال 1340 در زمینه‌های عکاسی از طبیعت و ورزش با مؤسسات مربوط تاکنون همکاری دارد. او دبیر اجرایی سه نمایشگاه اول دوسالانه عکس «موزه هنرهای معاصر ایران» بود. در سال 90 به عنوان یکی از 10 عکاس تأثیرگذار بر عکاسی ایران از او تجلیل شد. در ورزش ید تولایی دارد. سابقه ورزشی او از قهرمانی آموزشگاه‌ها در رشته دوومیدانی شروع می‌شود تا قهرمانی در دانشگاه و کشور. در دبیرستان و دانشگاه در رشته‌های ده‌گانه فعالیت داشت و هم‌زمان عضو تیم شنای تهران هم بود. 2 سال هم در دانشگاه بسکتبال بازی کرده است. عضو تیم ملی قایقرانی و بعدها رئیس فدراسیون قایقرانی شد تا به قول خودش به این اعتقاد برسد که «هر فنی را می‌شود آموخت».
عکاسی را از ششم دبستان با یک دوربین «صندوقچه‌ای» شروع کرد. در مدرسه با یکی از معلمانش تاریکخانه‌ای ساختند و از آنجا عکاسی برایش جدی شد. اولین عکس‌های حرفه‌ای خود را در زمان سربازی گرفت. مدتی هم در سازمان محیط‌زیست عکاسی می‌کرد. اما اولین بار در المپیک 1988 سئول بود که آثارش دیده شد و شهرتی پیدا کرد. در آنجا بزرگ‌ترین موسسه خبری ورزشی جهان، عکس‌هایش را می‌خرید که علی سیاه‌قلم حاضر به فروش آن‌ها نشد.
او معتقد است که عکاسان ورزشی ما بیشتر وقتشان را صرف فوتبال می‌کنند. روی جلد همه نشریات ورزشی عکس فوتبال است. همه هم شبیه هم ولی عکاسی در ورزش زمانی به اوج می‌رسد که عکاسان وارد عرصه‌های دوومیدانی و ژیمناستیک شوند. او توصیه جدی به عکاسان ورزشی دارد که از دوومیدانی عکاسی کنند.
او معتقد است از عوامل مهمی که به عکاسان ورزشی برای تهیه عکس‌های مناسب کمک می‌کند شناخت کافی نسبت به رشته‌های مختلف ورزشی است. عکاس ورزشی ضمن اینکه باید خصیصه رفتار ورزشی و فرازهای حرکات ورزشی و هنر نمایش ورزشی را بشناسد باید خود نیز به ورزش بپردازد.
«علی قلم سیاه» از دوران انقلاب و جنگ تحمیلی هم عکاسی کرده است و همچنین در ژانر عکاسی مستند اجتماعی هم فعالیت داشته است.
او از سال 1360 در دانشگاه‌ها و مؤسسات، عکاسی پیشرفته تدریس می‌کند. در ادامه تعدادی از عکس‌های ورزشی، اجتماعی و طبیعت وی را مشاهده می‌کنید.
