بسیاری از مردم روش تربیت والدینشان را به یاد دارند، روش‌هایی که آن‌ها را از رسیدن به موفقیت بازمی‌داشت. آن‌ها ممکن است آرزو کنند که کاش دوران کودکی‌شان متفاوت بود، اما هیچ کس نمی‌خواهد احساس گناه یا شرمی را که به طور ناخواسته درونش به وجود آمده را به فرزند خود منتقل کند. در ادامه با بنیتا همراه باشید تا راه درست این کار را با هم بررسی کنیم.
بدون شک والدین برای موفقیت آینده‌ی فرزندانشان تلاش بسیار زیادی می‌کنند، اما این که برخی از رفتارهای مخرب و غیر عمد که مانع شکوفا شدن استعداد، پیشرفت و رشد عقلانی و جسمانی کودکان می‌شوند را بشناسیم اهمیت دارد. در ادامه به هشت مورد از رفتارها پرداخته می‌شود. همه‌ی پدر و مادرها تحت هر شرایطی که باشند می‌توانند فرزندان موفقی تربیت کنند. این امر واقعا برای همه یکسان است و بسیاری از اتفاق‌ها و داستان‌هایی که می‌شنویم هم حاکی از این موضوع است. حتی کودکانی که در شرایط غیر ایده‌آل به سر می‌برند می‌توانند در آینده بسته به زمینه‌ای که انتخاب می‌کنند، هنرمند، نویسنده، پروفسور، ورزشکار، دانشمند، فیلسوف و یا رهبران بزرگی شوند.
تربیت فرزندانی موفق، موضوع بحث برانگیزی است؛ با این حال می‌دانیم که انعطاف پذیری، یکی از صفت‌های اصلی و کلیدی در بزرگ‌سالی به شمار می‌آید. این صفت را می‌توان از کودکی به انسان آموخت. به فرزندان خود یاد دهید که در برابر موانع کوچک یا بزرگ تسلیم نشوند، چرا که موانع، بخش اجتناب ناپذیری در زندگی هر فرد می‌باشند. پدر و مادرها اغلب نیت خوبی دارند اما درست مثل هر کس دیگری گاهی دچار اشتباه می‌شوند. اگر خطایی مرتکب شدید زیاد خود را سرزنش نکنید، بلکه از آن به عنوان یک فرصت یادگیری برای فرزندانتان استفاده کنید. حال نگاهی به هشت مورد از رفتارهای والدین می‌اندازیم که کودک را از رسیدن به موفقیت بازمی‌دارند؛ اگر به انجام رفتارها عادت دارید بهتر است ترکشان کنید زیرا دوری از این هشت عادت و رفتار، برای آماده کردن زمینه‌های موفقت کودکان بسیار مهم است.
1 - تشویق نکردن کودک به انجام فعالیت‌های جدید
یکی از رفتارهایی که مانع پیشرفت کودک می‌گردد تشویق نکردن آن‌ها به انجام کار و مهارت‌های مختلف است. گاهی اوقات، والدین نیت خوبی از دلسرد کردن فرزندانشان در انجام امور دارند؛ مثلا این که اطمینان دارند آن‌ها در نهایت با شکست مواجه می‌شوند؛ اما باید بدانیم که شکست هم جزئی از زندگی است و آموزش چگونه کنار آمدن با آن می‌تواند بعدها در موفقیت تأثیرگذار باشد.
2 - نازپرورده کردن
انجام دادن تمام کارهای روزمره‌ی فرزندانتان می‌تواند آن‌ها را از رسیدن به موفقیت بازدارد. آن‌ها باید بتوانند کارهای روزمره را خودشان انجام دهند تا در آینده عملکرد بهتری در انجام فعالیت‌ها داشته باشند. یکی از نمونه‌های بارز نازپرورده کردن، شستن لباس‌ها در دوران نوجوانی (و حتی در دوران جوانی) است.
3 - تحسین کردن به جا و به مورد
باور داشته باشید یا نه تحسین بیش از حد کودک می‌تواند مانع پیشرفت وی گردد. تحسین دستاوردهای کوچک و تکراری که کودک دیگر در انجام آن ماهر شده، انگیزه‌ی او، برای رسیدن به دستاوردهای بزرگ‌تر را از بین می‌برد. به عنوان مثال، تحسین کودک 8 ساله برای آن که لباس‌هایش را بدون کمک دیگران می‌پوشد کاملا بی‌مورد است؛ اما تشویق فرزندان در مسائلی که امکان پیشرفت را مهیا می‌سازد، مانند دستاوردهای تحصیلی و ...، نقش بسیار مهمی در تربیت آنان دارد.
4 - عدم تشویق به دوست یابی
پژوهشگران تجدیدنظرهایی روی تحقیقات پیشین راجع به رفتار ناهنجار والدین انجام دادند و متوجه شدند عوامل مثبتی که موفقیت کودک را رقم می‌زند مربوط به آن دسته از پدر و مادرهایی است که به فرزندانشان در دوست یابی و برقراری ارتباط اجتماعی کمک شایانی کرده‌اند. یک سیستم حمایت اجتماعی قوی، می‌تواند در هنگام بلاتکلیفی و استرس کودکان بسیار مفید باشد.
5 - حمایت و نظارت بیش از اندازه
تحت نظر گرفتن تک تک رفتارهای فرزندانتان نه تنها بسیار آزاردهنده است بلکه می‌تواند این باور غلط را در آنان به وجود آورد که: پدر و مادرم به مهارت‌های من اعتماد ندارند و فکر می‌کنند خودم به تنهایی از پس انجام کاری برنمی‌آیم. متاسفانه این رفتار غلط موجب بی‌اعتمادی فرزند به مهارت‌هایش و عدم ریسک‌پذیری آنان می‌شوند، حتی در مواقعی که کاملا قابلیت و توانایی انجام آن کارها را دارند.
6 - سخت گیری بیش از حد والدین
در تحقیقی که توسط یکی از دانشگاه‌های لندن انجام شد، رفتار ناملایم و تند والدین، اثرات نامطلوب و بعضاً ماندگاری روی شخصیت فرزند می‌گذارد و همچنین می‌توانند مشکلات اخلاقی و مخربی را در پی داشته باشند. محققان اظهار دارند برخورد ناملایم، مسبب بسیاری از اختلالات رفتاری در دختر بچه‌ها و پسر بچه‌ها می‌شود. فقدان اعتماد به نفس در کودکان 9 ساله منجر به مشکلات رفتاری و حتی احساسی در 12 سالگی می‌گردد.
سطح پایین اعتماد به نفس، ناشی از نظارت بیش از حد و همچنین سخت‌گیری و محدود نمودن کودک است. به آن‌ها اجازه دهید تا با کنترل و مدیریت کارهایشان و البته در یک محدوده‌ی رفتاری قابل قبول، آزادی بیشتری داشته باشند. این امر قطعا موجب پیشرفت و موفقیت آنان خواهد شد.
7 - سرکوب کردن بیان احساسات
رابطه‌ی سالم بین والدین و فرزندان منافع مشترکی برای هر دو به ارمغان می‌آورد. برقراری رابطه‌ی متقابل و به موقع یکی از بهترین راه‌ها برای دستاوردهای دوران کودکی است. برای ایجاد این گونه ارتباط، گفت و گوی صادقانه درباره‌ی ناامیدی، نگرانی‌ها و مسائل ناراحت کننده کمک می‌کند تا فرزند شما با این احساسات منفی بیشتر آشنایی پیدا کنند و در نتیجه بهتر از پس آن‌ها برآیند.
8 - عمل نکردن به آن چه می‌آموزید
با وجود همه‌ی راهنمایی‌ها و مشاوره‌هایی که والدین به فرزندان خود می‌دهند، بچه ها می‌خواهند بدانند که آیا رفتار شما با گفته‌هایتان مطابقت دارد یا خیر. به عنوان مثال وقتی خودتان چیزی را با دیگران سهیم نمی‌شوید ولی از کودک خود می‌خواهید که خلاف شما عمل کند، پیام اشتباهی را منتقل می‌کنید. در واقع او دیگر نمی‌داند این آموزه‌های شما است که درست است یا عملکردتان.
می توانید یک سری هم به "تهدیدات اینترنتی - اگر فرزندتان مرتکب خطا شد چه می کنید؟" بزنید.
