روانشناسان، رفتار‌ها و عکس‌العمل‌های زوج‌ها نسبت به یکدیگر را، به دو دسته اصلی‌ "پاداشی" و "تنبیهی" تقسیم کرده ‌اند. تمام واکنش‌های مثبت چون، لبخند زدن یا خندیدن، موافقت کردن، حمایت کردن یا لمس و نوازش کردن را واکنش‌های پاداشی، و تمام منفی‌‌ها چون انتقاد کردن، وسط حرف یکدیگر پریدن، مخالفت کردن، غرزدن و شکوه کردن و... را واکنش‌های تنبیهی نامیدند.  زوج‌ها با این گونه رفتار می‌خواهند نتیجه رفتار یا عمل یکدیگر را منعکس کنند. روابطی که بر پایه پاداش بنا شود و کمترین میزان تنبیه را داشته باشد، یقیناً از سلامت و پایداری بیشتری برخوردار خواهد بود.  به خصوص پس از ازدواج، هرچه زوج‌ها بتوانند نسبت به یکدیگر واکنش‌های مثبت تر و به دور از تنبیه داشته باشند، زندگی‌ مشترک شادتری را سپری خواهند کرد.

اما چگونه می‌توان رابطه عاشقانه را تقویت کرده و به روش "پاداشی" آن را ادامه داد؟ روانشناسان 4 توصیه در این زمینه دارند.

 

1. قدردانی‌

در قبال تمام حرکات و اعمال خوب یکدیگر، قدردانی‌ را به زبان بیاورید. به یکدیگر نشان دهید که ارزش حرکات یکدیگر را می‌دانید و با پاداش قدردانی‌ کردن، تعهد خود نسبت به رابطه را تحکیم می‌کنید.

 

2. اهمیت دادن و رسیدگی

زوج‌ها از هر راهی‌ به دنبال جلب توجه یکدیگر هستند، که گاهی‌ به دلیل منفی‌ بودن این راه‌ها، مثلا تمارض یا پرخاشگری یا گریه و زاری، نتیجه کاملا معکوس می‌شود. بهتر است با اهمیت دادن و رسیدگی به همسر، انتقال احساس مثبت و ایجاد ارتباط کلامی‌ محبت آمیز، طرف مقابل را  به این روش پاداشی تشویق کنیم.

 

3. بخشش

یکی‌ از موثر‌ترین تلنگر‌های احساسی‌ در روابط عاشقانه، زمانی است که  یکی‌ از طرفین مرتکب اشتباهی می‌شود، جایگزینی تنبیه (قهر کردن، بد رفتاری یا پرخاشگری کردن، تهدید کردن و ...)، با پاداش بخشش است. اگر در چنین زمان‌هایی‌ بتوانید با بحث و گفت و گو، مشکل را به سمت حل شدن پیش برده و در نهایت ببخشید، تاثیر بسیار مثبتی در ادامه رابطه و بازتاب آن خواهید گرفت.

 

4. لمس و نوازش

یکی‌ از اساسی‌‌ترین مسائل که روابط عاشقانه را از دیگر روابط متمایز می‌کند، میزان مهر و محبت به همراه تماس‌های احساسی‌ است. در زمان‌های نیاز همسرتان یا زمان هایی که  حس خون گرمی‌ بیشتری دارید، یکدیگر را نوازش کنید. بیشترین میزان جذابیت و احساس در چنین زمان‌هایی‌ ایجاد می‌شود که تاثیری بسیار ماندگار بر رابطه خواهد داشت.