سرعت «بیابانزایی» در ایران ۶۰ برابر «بیابانزدایی» است

جشن روز درختکاری و گرامیداشت هفته منابع طبیعی امروز در حالی آغاز می‌شود که روند تخریب طبیعت کشور در چند سال اخیر بیش از پیش سرعت گرفته به طوری که بر اساس اعلام سازمان حفاظت محیط زیست، هر روز حدود ٣٠ میلیون مترمربع (معادل سه‌هزار و ٢٠٤ هکتار) و تا پایان هر سال رقمی معادل یک میلیون و ١٠٤ هزار هکتار (معادل ١١ میلیارد و ٤٠ میلیون مترمربع) از جنگل‌ها و مراتع کشور تخریب می‌شود.

به گزارش به نقل از روزنامه ایران، به‌جز این ، آمار دیگری هم از سوی سازمان جنگل‌ها و مراتع کشور اعلام شده که نشان می‌دهد تنها در 5-6 سال گذشته بیش از یک میلیون هکتار از تالاب‌های کشور خشکانده و به کانون‌های بحرانی بیابانی تبدیل شده‌اند که اگر به این همه، آمار یک میلیون و 200 هزار هکتاری از جنگل‌های بلوط زاگرس را هم که در 6-7 سال اخیر خشک شده‌اند اضافه کنیم، عمق فاجعه بیش از پیش نمایان می‌شود چرا که مجموع مساحت عرصه‌های طبیعی نابود شده کشور در همین 7 سال بالغ بر 10 میلیون هکتار می‌شود اما در نقطه مقابل، طرح‌های جنگلکاری و بیابانزدایی به کندی پیش می‌رود به طوری که به گفته معاون سازمان جنگل‌ها و مراتع، برنامه چهارم و پنجم توسعه در مقابله با بیابانزایی در 10 سال گذشته عملاً با شکست مواجه شده چرا که اجرای طرح‌های بیابانزدایی از سطح دو میلیون هکتار در برنامه سوم به 165 هزار هکتار در برنامه چهارم و پنجم کاهش یافته است. به عبارت بهتر در مقابل 10 میلیون هکتار بیابانزایی در 7 سال گذشته، تنها 165 هزار هکتار بیابانزدایی داشتیم که نتیجه این امر تشدید گرد و غبارها در چهارگوشه ایران و مختل شدن زندگی عادی در برخی مواقع در سیستان و کرمان و خوزستان و ایلام و کردستان و آذربایجان بوده است.

از سوی دیگر آمارهای سازمان جنگل‌ها و مراتع نیز نشان می‌دهد که جنگلکاری‌ها نیز آن‌گونه که بیان می‌شود موفقیت‌آمیز نبوده و با اینکه هرساله بالغ بر یکصد هزار هکتار از عرصه‌های کشور با کاشت میلیون‌ها نهال زیر پوشش جنگلکاری می‌رود اما مساحت جنگل‌های کشور با گذشت سال‌ها عملاً هیچ تغییری نکرده و همچنان روی همان اعداد قبلی باقی مانده است که اگر جز این بود در 10 سال اخیر حداقل باید یک میلیون هکتار به مساحت جنگل‌های کشور افزوده می‌شد حال آنکه چنین اتفاقی نیفتاده است. درختکاری سنتی حسنه و نیکو است اما واقعیت این است تمامی نهال‌هایی که کاشته می‌شود به دلیل عدم مراقبت و نگهداری و آبیاری منظم در همان سال نخست تا بیش از 90 درصد از بین می‌رود و درست به همین دلیل است که تپه‌های تلو در شمال شرق تهران اکنون هرساله در هفته منابع طبیعی زیر پوشش درختکاری می‌رود اما بعد از 20 سال هنوز هم اثری از جنگل نیست!