برترین ها - احسان درخشنده:
شناسنامه‌ی اثر
نام انگلیسی: Paperman
کشور تولیدکننده: آمریکا
شرکت تولیدکننده: والت دیزنی انیمیشن استودیوز (Walt Disney Animation Studios) / والت دیزنی پیکچرز (Walt Disney Pictures)
کارگردان: جان کارس (John Kahrs)
سال تولید: 2012 میلادی
مدت زمان: 7 دقیقه
ژانر: کمدی
خلاصه داستان
در یک ایستگاه قطار، دست تقدیر باعث آشنایی یک مرد کارمند با یک زن زیبارو می‌شود. کارمند در همان نگاه اول دل می‌بازد اما زن سوار قطار شده و از او دور می‌شود. مدتی بعد، به طور اتفاقی، مرد دوباره زن را پیدا می‌کند. از آنجایی که زن اصلاً متوجه حضور مرد نیست، مرد تلاش می‌کند با درست کردنِ موشک‌های کاغذی توجهِ او را به خود جلب نماید اما...
جوایز و افتخارات شاخص
- برنده‌ی جایزه از «جشنواره‌ی اسکار» (Academy Awards) در بخش «بهترین انیمیشن کوتاه» / سال 2013 میلادی
- برنده‌ی «جایزه‌ی آنی» (Annie Awards) در بخش «بهترین انیمیشن کوتاه» / سال 2013 میلادی
- برنده‌ی «جایزه‌ی سین‌یوفوریا» (CinEuphoria Awards) در بخش «بهترین فیلم انیمیشنی» / سال 2014 میلادی
درباره‌ی اثر
«مرد کاغذی» نام انیمیشنی کوتاه است که به سبک سیاه و سفید ساخته شده است. این اثر یکی دیگر از محصولات استودیوهای انیمیشن‌سازی «والت دیزنی» است که در ساخت آن ترکیبی از تکنیک‌های انیمیشن کلاسیک و انیمیشن رایانه‌ای مورد استفاده قرار گرفته است. مرد کاغذی در سال 2013 جایزه‌ی اسکارِ بهترین انیمیشن کوتاه را از آن خود کرد تا بعد از 43 سال، دوباره کمپانی والت دیزنی موفق به کسب جایزه‌ی اسکار در بخش «بهترین انیمیشن کوتاه» گردد.
«مرد کاغذی» حال و هوای فیلم‌های قدیمی و سیاه و سفید را برای انسان تداعی می‌کند. «جان کارس» به عنوان کارگردان اثر، عامدانه این ساختار را برای روایت خود برگزیده تا حس نوستالژی (به پارسی: یادمانه) را در مخاطبان برانگیزاند. با آن که اثر ساختاری سیاه و سفید دارد، ولی در بخش‌هایی از آن، به طور هوشمندانه از رنگ قرمز هم استفاده شده است.
«مرد کاغذی» را می‌توان یک کمدی-عاشقانه‌ی دلنشین تلقی کرد. دو شخصیت اصلی ماجرا به خوبی با مخاطب ارتباط برقرار می‌کنند و او را تا پایان نمایش درگیر کارها و احساسات خود می‌گردانند. شخصیت مرد که به عنوان یک کارمند ساده طراحی شده، به نحو احسن حس همذات‌پنداری تماشاچیان را بر می‌انگیزاند؛ وی، چه از لحاظ شغلی و چه از لحاظ برخورداری از ظاهری کاملاً معمولی و بی‌آلایش، اشتراکات زیادی با بسیاری از مردم عادی دارد؛ به بیان دیگر، هیچ ویژگی خارق‌العاده‌ای در این شخصیت وجود ندارد که مخاطب عادی آن را از خود دور بداند؛ وی نه آن چنان خوش‌تیپ است و نه آن چنان زیبا؛ نه آن چنان پولدار است و نه آن چنان فقیر؛ خلاصه‌ی کلام اینکه، او به معنای واقعی کلمه، عضوی از قشرِ متوسطِ جامعه است.
با این که تا اواسط داستان ماجرا به حالت تقریباً رئال و واقعی پیش می‌رود ولی در نیمه‌ی پایانی، به ناگاه پای خلاقیت و تخیل نیز به ماجرا باز می‌شود. حربه‌ای که کارگردان و نویسندگان برای تخیل‌آفرینی از آن بهره گرفته‌اند، در عین سادگی بسیار دوست‌داشتنی و دلنشین است. همان طور که در ابتدای داستان، «کاغذ» به عنوان نقطه‌ی آغاز عشق تعریف می‌گردد، باز هم همین کاغذ، یا بهتر است بگوییم کاغذها، تداوم و وصالِ نهایی عشق را رقم می‌زنند.
