خطر 3: محصولات اصلاح‌شده ژنتیکی
در نظرسنجی‌ها بیشتر مصرف‌کنندگان می‌گویند که تمایلی به مصرف محصولاتی که به لحاظ ژنتیکی اصلاح شده‌اند، ندارند؛ ولی واقعیت این است که اکثریت ما در حال حاضر، این محصولات را مصرف می‌کنیم. طبق آمار FDA بیش از 75 درصد مواد غذایی فرآوری شده در ایالت متحده از این نوع مواد غذایی تهیه می‌شوند؛
چرا که برای تطبیق محصولات کشاورزی با سموم علف‌کش و حشره‌کش‌های مختلف تغییراتی روی DNA این محصولات صورت می‌گیرد و اصلاح ژنتیکی در میان محصولات غذیی اصلی، دانه‌های سویا، ذرت و ... بسیار دیده می‌شود.
خطر 4: آفت‌کش‌ها
متأسفانه، مواد شیمیایی که برای کشتن حشرات و علف‌های هرز استفاده می‌شود، اغلب در میوه‌ها و سبزیجات باقی می‌مانند و حتماً متعجب می‌شوید اگر بگوییم حتی پس از آنکه میوه و سبزیجات شسته می‌شوند، ممکن است بیش از 10 ماده شیمیایی مختلف روی آنها وجود داشته باشد.
در سال 2008 چندین نوع مختلف از هلوهای داخلی و خارجی را تحلیل و تجزیه کردند و بیش از 51 نوع ماده شیمیایی مختلف را روی آنها یافتند. اگر عادت به خوردن سیب، گلابی و توت‌فرنگی دارید و آنها را در یک روز با یکدیگر میل می‌کنید، به گفته ریچارد ویلز، مدیر اجرایی مرکز زیست محیطی آمریکا، بیش از 10 تا 20 ماده شیمیایی مختلف وارد بدن شما می‌شود. اگرچه پژوهشگران بر این باورند که نوروتوکسین‌های روی میوه‌ها و سبزیجات آنقدر ناچیزند که نمی‌توانند سلامت فرد را تهدید کنند، ولی مطالعه‌ای در سال گذشته انجام شد که نشان داد افرادی که در 500 متری زمین‌های کشاورزی و قارچ‌کش‌ها و آفت‌کش‌ها زندگی می‌کنند، به نسبت سایرین 75 درصد خطرابتلا به بیماری پارکینسون در آنان بیشتر است.
دکتر آسابرادمن، از دانشکده بهداشت عمومی کالیفرنیا معتقد است که این مواد شیمیایی برای سلامت زنان باردار و کودکان خطرناک‌تر است. اگرچه ممکن است مواد سمی موجود بر روی میوه‌ها و سبزیجات تهدید جدی برای سلامت بزرگسالان نباشد، ولی برای جنین که مغز او در حال شکل‌گیری است و غدد درون‌ریز و کامل اندام‌های او بسیار حساس هستند، واقعاً خطرناک است.
مطالعه‌ای در فوریه 2009 نشان داد، کودکانی که در خانه‌هایی زندگی می‌کنند که برای حذف موریانه، کک، مورچه، سوسک و .. از آفت‌کش استفاده می‌شود دو برابر بیشتر در معرض ابتلا به سرطان مغز قرار دارد. بهترین روش برای کاهش مضرات آفت‌کش‌ها، استفاده ازمیوه‌ها و سبزیجات طبیعی است که بدون آفت‌کش‌های شیمیایی و حشره‌کش‌ها، رشد کرده‌اند.
خطر 5: مزارع پرورش ماهی
ماهی قزل آلایی که دیشب خورده‌اید به احتمال زیاد از استخرهای بزرگ پرورش ماهی گرفته شده است، نه از اقیانوس‌ها؛ چرا که امروزه بیش از 50 درصد غذاهای دریایی جهان از مزارع پرورش ماهی تأمین می‌شوند. تولید ماهی پرورشی بین سال‌های 1995 تا 2007 سه برابر شده است.
از آنجایی که پرورش‌دهندگان ماهی اغلب از آنتی‌بیوتیک‌ها برای کنترل بیماری آنها و از آفت‌کش‌ها برای از بین بردن انگل‌ها و قارچ‌ها استفاده می‌کنند، ماهی‌های پرورشی معمولاً حاوی سطوح بالایی از باقیمانده‌های ناسالم هستند. در صورتی که از محصولات دریایی وارداتی استفاده می‌کنید، بیشتر دقت کنید؛
چرا که FDA اعلام کرده است در اوایل سال 2009 چندین شرکت بزرگ تولیدکننده آمریکایی برای پرورش ماهیان خود از دو ماده خطرناک (آنتی‌بیوتیک flumeaune و اسید onelinic) استفاده می‌کردند که مصرف این داروها توسط FDA ممنوع شده است. اگرچه شواهدی وجود دارد که برخی از تولیدکنندگان ماهی قزل آلا در کانادا، نروژ و اسکاتلند نیز هنوز از این داروها استفاده می‌کنند. تمامی این خطرها مواد غذایی ایمن را به غذاهای ناسالم تبدیل می‌کند، بنابراین در هنگام خرید حتی محصولات غذایی به ظاهر سالم نیز دقت کنید.
برای خواندن بخش اول - چگونه غذاهای سالم به غذاهای ناسالم تبدیل می‌شوند؟ - اینجا کلیک کنید.