زمانی که Koei تصمیم گرفت بازی Dynasty Warriors خود را یک خانه تکانی اساسی کند و آن را در کالبد یک ژانر جدید تعریف کند، احتمالا فکرش را نمی‌کرد که سبک جدیدی به اسم «موسو» را به وجود بیاورد و این سبک میلیون‌ها طرفدار در دنیا پیدا کند. موسو را می‌توان نوعی سبک جدید در ژانر Hack And Slash تعریف کرد که در طی بیست سال به بلوغی دست پیدا کرده که آن را از آن عناوین اولیه چنین سبکی دور می‌سازد.
- سازنده:Omega Force، Team Ninja
- ناشر: Nintendo ، Koei Tecmo
- پلتفرم ها: وی یو، نینتندو سوییچ ، نینتندو 3DS
- پلتفرم بررسی: نینتندو سوییچ
در ابتدای امر این بازی‌ها به نوعی Button MashUp بودند و با فشردن دکمه‌ها و بدون هیچ تفکری می‌شد بازی را پیش برد ولی حالا که هم سری Dynasty Warriors تکامل پیدا کرده و هم اینکه دیگر برندها نیز به ژانر موسو روی آورده‌اند، این دکمه زدن‌ها با تفکر همراه شده و بازی‌های این ژانر جذاب‌تر شده‌اند. جدید‌ترین برندی که ریسک کرده و وارد این گود شده هم برند Zelda است که با بازی Hyrule Warriors دنیای زلدا را با دنیای بازی‌های موسو میکس کرده و بازی Hyrule Warriors: Definitive Edition را برای کنسول نسل هشتم خود عرضه کرده است.
Koei Tecmo تاکنون برندهای زیادی را با این ژانر قاطی کرده و هربار هم نسبتا در کار خود موفق بوده، اولین بار سری انیمه معروف Gundam بود که با وارد شدن به این سبک چندین بازی به نام Gundam Warriors متولد شد و بعدها هم برندهای مطرح (و غالبا ژاپنی) چون انیمه وان پیس، انیمه حمله به غول Attack On Titan، انیمه برسرک Berserk و... بازی‌هایی در این سبک ساختند و هرکدام دنباله‌هایی هم داشتند. سبک موسو تا قبل از ترکیب شدنش با سری فوق العاده محبوب Dragon Quest و عرضه عنوان Dragon Quest Heroes به مذاق خیلی از گیمرها خوش نیامده بود؛ اما بعد از این ترکیب استثنایی و نشان دادن پتانسیل‌های پنهان در این ژانر، گیمرهای سخت‌گیرتر هم از این سبک استقبال کردند. سبکی که در آن شمایید و یک لشکر دشمن و باید آنها را با قلع و قمع کنید.
شرکت‌های بازیسازی بسیاری وسوسه ورود به این نوع ژانر را به جانشان خریدند و عناوینی چون Story Of Yushitsune یا Ninety Nine Nights هم توسط سازندگان گوناگون و حتی حمایت کمپانی‌های بزرگی جون مایکروسافت برای کنسول‌ها عرضه شدند اما هیچ کدام نتوانستند فرمول سحرامیز کمپانی Koei را تکرار کنند و خیلی زود از قافله جا ماندند. در این بین عناوین معدودی مثل سری Sengoku Basara که توسط کپکام تولید می‌شد توانستند در رقابت با Koei حرفی بزنند و بازی‌های انگشت شماری دیگری مثل سری Onechanbara و عنوان Spartan: Total Warrior هم تا حدی موفق از آب در‌آمده‌اند. در هر حال این موارد نشان از اهمیت و توجه فعالان صنعت گیم به این ژانر و البته خبر از وجود طرفداران بی‌شمار برای این سبک می‌دهد. از همین رو نینتندو نیز بیکار ننشسته و بعد از اقبال عمومی Dragon Quest Heroes تصمیم گرفت دو برند مطرح خود یعنی Fire Emblem و Zelda را نیز وارد بازی کند، امری که در وهله اول اعتراض هواداران را به همراه داشت چرا که هیچ ربطی به سبک و سیاق این دو بازی و عناوین موسو به چشم نمی‌خورد.
بازی Hyrule Warriors برای کنسول نسبتا شکست خورده Wii U عرضه شد و امتیازات مثبتی هم دریافت کرد و حالا طبق سنت جدید شرکت نینتندو، در قالبی که می‌توان به آن ریمستر هم گفت (البته خود نینتندو ترجیح داده نامش را Definitive Edition بگذارد) همان بازی را برای کنسول نسل هشتمی خود عرضه است. اما ادیشن جدید بازی که نام بازی Hyrule Warriors: Definitive Edition را یدک می‌کشد، چه چیزی با خود دارد و آیا می‌تواند افرادی که تاکنون هیچ بازی به سبک و سیاق Dynasty Warriors را انجام ندادند را جذب کند؟
بازی Hyrule Warriors: Definitive Edition در حقیقت پکیج کاملی از این بازی از زمان عرضه رسمی‌اش (سال 2014) تا به امروز است. بعد از عرضه بازی Hyrule Warriors روی Wii U چندین DLC از جمله کاراکترها و لباس جدید برای بازی عرضه شد و بعد از آن یک نسخه تحت عنوان Hyrule Warriors:Legends برای کنسول دستی نینتندو عرضه شد که به علت زمان بد عرضه مورد بی‌مهری گیمرها و منتقدان قرار گرفت. این نسخه از بازی در حقیقت ورژن تکامل یافته‌ای از Wii U بود که علاوه بر اضافات آن و در بر گرفتن تمامی DLCها، موارد متعدد زیادی از جمله اسلحه‌های جدید و حتی یک خط داستانی جدید به بازی اضافه کرده بود. نسخه Legends اما به خاطر سخت‌افزار ضعیف‌تر 3DS نسبت به کنسول‌ها طبیعتا باگ‌ها و افت فریم داشت و همچنین آنچنان که باید و شاید حماسی خلق نشده بود، اما حالا در Definitive Edition تمامی قسمت‌های نسخه‌های Wii U و 3DS در یک پکیج کامل عرضه شده و گرافیک بازی نیز بهبود یافته است. دیگر چه می‌خواهید؟
داستان بازی Hyrule Warriors: Definitive Edition صرفا بهانه‌ایست برای جمع کردن تمامی کاراکترهای سری زلدا از قدیم تا به امروز و مانند سری اصلی زلدا روی جزییات آن کار نشده است. دشمنی قدیمی پورتال‌هایی را در سرتاسر جهان باز می‌کند که به موجب آنها تمامی دشمنان لینک از دنیاهای مختلف و زمان‌های گوناگون در یک یونیورس گرد هم می‌آیند و از آنطرف تمام دوستان و یاران لینک و حتی نسخه جوانی لینک (نسخه کلاسیک این شخصیت) هم در این جهان حضور دارند. طبیعتا وجود این همه آنتاگونیست و پانتاگونیست در کنار هم باعث شروع نبرد عظیمی می‌شود و گیمر می‌تواند در بخش Legends Mode این بخش داستانی را با بیش از 20 شخصیت حاضر در بازی دنبال کند. متاسفانه نوع روایت داستان هم بسیار ضعیف است و کات‌سین‌های بازی صرفا به جمع شدن کاراکترها دور هم و ادای یک سری دیالوگ محدود می‌شود و خبری از هیجان و اکشن در آنها نیست.
تفاوت‌های اساسی در بازی Hyrule Warriors: Definitive Edition نسبت به سری‌های مرسوم دیگر موسو وجود دارد که ارزش بازی را دو برابر کرده‌اند. به علت یونیک بودن تمام کاراکترها و سبک مبارزه کاملا متفاوت و البته فانتزی آنها و همچنین جهان پویای بازی، خبری از تکراری شدن مبارزات و اکشن بازی نیست (چیزی که به وفور در بازی‌های موسو بعد از حدود یکی دو ساعت بازی حس می‌شود) طراحی کاراکترها کاملا متمایز از هم بوده و اسلحه‌ها و قدرت‌هایشان تفاوت‌های اساسی با یکدیگر دارند ضمن اینکه جدول آپگرید بسیار طویلی برای هر شخصیت در نظر گرفته شده که به موجب تکمیل آن، قدرت‌ها و ویژگی‌های جدید و قدرتمندتری به شخصیت اضافه می‌شود. تمام کردن و کامل کردن این جداول برای همه کاراکترها وقت و حوصله زیادی می‌خواهد و بی‌شک صرفا با تمام کردن بخش داستانی بازی این امر میسر نخواهد شد. از همین رو ویژگی تکرار شونده در بازی پر رنگ شده و جدا از 20 ساعت بخش داستانی بازی، احتمالا ساعت‌ها مشغول و سرگرم مبارزات در بخش‌های دیگر بازی همانند Adventure Mode باشید.
از دیگر تغییرات اساسی نسبت به بازی‌های Dynasty Warriors انتخاب چهار شخصیت به طور همزمان در میدان مبارزه و امکان سوییچ کردن بین آنهاست(البته این مورد در نسخه 3DS هم بود) که همین ویژگی هم بازی را از منجلاب تکرار و کلیشه در می‌آورد. یک سری پری Fairy هم در بازی هستند که نقش نسبتا جدیدی در بازی‌های ژانر موسو دارند و نکته جالب آنکه این پری‌ها هم هر کدام Customize خود و Abilityهای منحصر به خودشان را دارند که آموزش‌های متعدد زیادی برای این بخش از بازی در فضای مجازی توسط گیمرها نوشته شده است. فعلا در همین حد بدانید که هر یک از این پری‌ها قدرت خاصی را با خود به همراه دارند که در مبارزات به کار می‌آید.
Boss های داخل بازی نیز تفاوت‌های اساسی با سری Dynasty Warriors دارند و مبارزه با آنها غالبا یک استراتژیک خاصی را می‌طلبد. اصولا شما همیشه در بازی دو قدم جلوتر از کاراکترتان هستید و در حین نابود کردن لشکر دشمن، دائما باید طرح بریزید که بعد از این مبارزه کجا بروید و چکار کنید. اعلان‌ها و اخبارهای زیادی در حین نبرد به گوش شما می‌رسد و ماموریت‌های مختلفی به شما محول داده می‌شود که حواستان را از ماموریت اصلی پرت می‌کند و باید با طمانینه و تفکر آنها را یک به یک حل کنید و یا با فرامین خود، لشکریانتان را به اینور و آنور بفرستید. گرچه اگر کسی با نقشه‌های شلوغ بازی‌های موسو چندان آشنایی نداشته باشد احتمالا در وهله اول از نقشه بازی و اطلاعات آن کاملا گیج خواهد شد چون هم جزییات بسیار بیشتری از حد معمول این بازی‌ها را در خود گنجانده و هم اینکه به نظر کمی ریزتر شده است.
تمامی کاراکترهای داخل بازی به یک سری عناصر خاص نقطه ضعف نشان می‌دهند که پیدا کردن و تاکتیک اجرا کردن بر اساس همان نقطه ضعف‌ها هم تفکر خاصی را می‌طلبد. تمامی این موارد باعث شده تا بازی از آن حالت دکمه‌زنی و آسان بودن همیشگی سری بازی‌های موسو فرار کند و روی پای خود بایستد، پایی که البته علت محکم و استوار بودنش پیشینه شخصیت‌ها و جهان یک فرنچایز سی ساله به نام زلدا است.
کنترل بازی Hyrule Warriors: Definitive Edition با توجه به هک اند اسلش بودن بازی ساده و روان طراحی شده اما شدیدا توصیه می‌شود که با Pro Controller بازی را تجربه کنید که خیلی بهتر است. نکته عجیب در بخش کنترل به قسمت دو نفره Co Op بازی برمی‌گردد که در این حین نفر دوم فقط و فقط می‌تواند مبارز خودش را کنترل کند و هیچ نقشی در تعیین اسلحه‌ها و استراتژی‌های قبل و حین مبارزه ندارد! تا در حال و هوای دو نفره هستیم بگویم که تجربه بازی دونفره هم بهتر است فقط در حالت داک مود صورت بگیرد چرا که صفحه Split می‌شود و نمایشگر خود سوییچ آنچنان بزرگ نیست که با نصف شدن صفحه، بتوانید بازی را درک کنید.
گرافیک بازی Hyrule Warriors: Definitive Edition به شدت نسبت به نسخه کلاسیک خود بهبود یافته و دیگر هیچ خبری از افت فریم نیست و صحنه‌های نبرد و مبارزه شلوغی را خلق می‌کند که عملا بازی و جنگتان را تمام عیار می‌سازد. در لحظه ممکن است بیش از صدها دشمن در کادر تصویر باشند و خوشبختانه تمامی این صحنه‌ها با نرخ ثابت 60 فریم بر ثانیه اجرا می‌شود. البته این بهبود گرافیکی با ضعف‌هایی هم همراه است و گلیچ‌ها و باگ‌های نسبتا زیادی هم در بازی به چشم می‌خورد که خیلی توی ذوق می‌زند.
موسیقی‌های داخل بازی تماما قطعات آشنا و قدیمی سری زلدا هستند که البته ریمیکس شده و همگی تم راک و متال به خود گرفتند. این موضوع در ساعات اولیه بازی هیجان انگیز است و علی الخصوص نوستالژیک بودن قطعات برای طرفداران خیلی لذت بخش است اما به تدریج ریتم تمام راک در بین مبارزات اعصاب خردکن می‌شود. این نوع باگ‌ها از عادات همیشگی بازی‌های Tecmo Koei شده و طرفداران دیگر تا حدی به آنها عادت کرده‌اند.
در نهایت سازندگان برای طرفداران سرسخت زلدا هم سورپرایزهایی در بازی Hyrule Warriors: Definitive Edition دارند و بخشی کاملا کلاسیک و با سبک بازی‌های نقش‌آفرینی قدیمی زلدا را در بازی گنجانده‌اند که دقیقا از همان گرافیک قدیمی 8 بیتی و موسیقی بهره می‌برد. این بخش البته داستان خاصی ندارد ولی پر از محتواها و آیتم‌های مختلف است که گشت و گذار در آن هم رنگ و بوی همیشگی نقش آفرینی سری بازی‌های زلدا را تقویت می‌کند و هم اینکه موجب تسریع در آپگرید کردن شخصیت‌های بازی می‌شود.
اگر طرفدار سرسخت سری زلدا هستید، انجام این بازی از واجبات است و اصلا نیازی به توصیه بنده هم نیست مگر آنکه تصور کنید ژانر موسو نام و سبک زلدا را آلوده کرده که بهتر است این تصور را دور بیندازید چرا که این بازی هم همانند ترکیب Dragon Quest یک میکس بسیار خوشمزه از سری زلدا به شمار می‌رود. اگر هم طرفدار ژانر موسو و گیمر بازی‌هایی چون Dynasty Warriors هستید تجربه این عنوان می‌تواند هم شما را با دنیای زلدا آشنا کند (البته بعید است که سوییچ داشته باشید و زلدا و لینک و... را نشناسید اما بازی Hyrule Warriors یک جور دایره المعارف و تاریخچه کامل این فرنچایز است.) و هم اینکه بلوغی جدید را در این سبک به شما معرفی کند. بازی Hyrule Warriors: Definitive Edition سری زلدا را تبدیل به نبردی حماسی می‌کند که جایش در سری این بازی همیشه خالی بوده است.
