پروژه های برجسته: آپارتمان مسکونی 112، مجموعه ای با تعداد 18 واحد مسکونی به زیربنای کل 4000 متر مربع است که در زمین به مساحت 2400 متر مربع در فاز اول محله مهرشهر کرج بنا شده است. در طراحی آپارتمان مسکونی 112ف طبقه همکف به فضاهای عموی شامل لابی ورودی، سالن چند منظوره، پارکینگ، سرایداری و موتورخانه اختصاص دارد و در سه طبقه فوقانی واحدهای آپارتمانی مستقر شده اند و هر طبقه شامل 6 واحد مستقل می باشد. متراژ واحدهای آپارتمانی متغییر بوده و از واحد های دو خوابه 110 متر مربعی تا آپارتمان سه خوابه 190 متر مربعی را شامل می شود. سازه ساختمان از نوع اسکلت بتنی است و تاسیسات هر واحد بطور مستقل و ترکیب اسپیلیت و پکیج یونیت می باشد. ساخت این مجموعه توسط مهندسین مشاور نگین شهر آینده به سرپرستی علی نقوی نمینی از سال 1393 آغاز گردید و در سال 1395 پایان یافت. با چیدانه همراه باشید تا با هم به گوشه و کنار این پروزه سری بزنیم و با جزییات طراحی آن از زبان معمار پروژه آشنا شویم با ما همراه باشید.
مشخصات عمومی پروژه طراحی آپارتمان 112
نام پروژه: آپارتمان 112
موقعیت: مهرشهر، کرج، ایران
دفتر معماری: مهندسین مشاور نگین شهر آینده
معمار مسئول: علی نقوی نمینی
تیم طراحی: امیر لکپور، خورشید مظاهری، سیاوش قربانی، ماهان مهرورز، پویان بیزه، عطیه اکرمی
کارفرما: بهزاد منادی زاده
بودجه:70 میلیارد ریال
طراح نورپردزای: مرضیه مهرپو
تاریخ شروع و اتمام طراحی: 1393
تاریخ شروع و اتمام اجرا: 1393الی 1395
مساحت سایت پروژه: 2400 متر مربع
مساحت طبقه همکف: 1200 متر مربع
مساحت کل ساخته شده: 4000 متر مربع
نوع ساختمان: مسکونی
مهندس یا مشاور عمران / سازه: آرش مهدوی
مهندس یا مشاور تأسیسات مکانیکی: محمد علی الهیاری
مهندس یا مشاور تأسیسات الکتریکی: جاوید پرویزی
شرکت سازنده / اجرا: گروه سپنتا
مدیر اجرایی پروژه: بهزاد منادی زاده
تیم اجرایی پروژه: فرزاد منادی زاده، فرشید کریمی
مهندس ناظر / دستگاه نظارت: آرش مهدوی
طراح سه بعدی: امیر لکپور، خورشید مظاهری، سیاوش قربانی، عطیه اکرمی
گرافیست: محمدمهدی زنجانیان، جواد ناصری، نهال کاشانی، نیلوفر سودمند
عکاس: فرشید نصر آبادی
مسئله: بستر طرح در طراحی آپارتمان مسکونی 112
از زبان معمار: مهرشهر کرج را شاید بتوان از تنها بازماندگان بافت باغ شهری کرج نام برد. هرچند این محله شهری نیز از آسیبهای ناشی از توسعه های پرتراکم شهری بی نصیب نمانده است ولی به دلیل شبکه فضای سبز موجود و حضور باغات، همچنان به عنوان یکی از با کیفیت ترین بافتهای شهری کرج محسوب می گردد.
ولی مسئله مهم این محله، روند پر شتاب توسعه و افزایش تراکم انسانی و ساختمانی در آپارتمان های نو ظهور آن و تغییر این فضای شهری است. به این ترتیب، موضوع ارتقای کیفیت فضای سکونتگاهی در آپارتمان های با تراکم متوسط، به عنوان مهمترین مسئله طراحی آپارتمان مسکونی 112 تعریف شد و ایده های کلی و جزئی در طرح و برنامه پروژه در راستای پاسخ به این مسئله و ارائه راه حل معمارانه پایه ریزی گردید. از این رو سعی شده است که از یک سو با مطالعه بستر طرح و مفهوم فضا در آن و با ترکیب و تعادل بین توده و فضای ساختمان، کیفیت و کمیت فضا (در برابر توده)، چه در حوزه های عمومی و چه در حرایم خصوصی، ارتقا یابد و از سوی دیگر با فراهم ساختن الگوها و ساختارهای متنوع سکونتگاهی، پاسخ بهتری به گوناگونی اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی و نیازهای متغیر ساکنین آن ارائه شود.
رویکرد طراحی آپارتمان 112:پاسخ به گوناگونی اجتماعی
با افزایش روند توسعه در ساخت و سازهای شهری و با تغییر جریان شخصی سازی به انبوه سازی، یکی از چالش های مهم در برنامه ریزی و طراحی این گونه آپارتمان ها، پاسخگویی به نیازهای گوناگون ساکنین است و عموما این گونه پروژه ها در شرایطی با معمار مطرح می گردند که طراح، قبل از طراحی، اطلاع دقیق و مشخصی از نیازهای ساکنین آینده آن ندارد. به این ترتیب در این گونه پروژه ها، نقش معمار از طراح خانه برای یک کارفرما با خواسته های مشخص، به برنامه ریز شهری، در تامین نیازهای عمومی خانه، تغییر پیدا می کند و مدل و الگوی نهایی همسایگی و سکونت، که موضوع پروژه مذکور است، از طلاقی دو نقش طراحی و برنامه ریزی حاصل خواهد شد.
ایده های طراحی آپارتمان مسکونی 112
الگوهای متفاوت سکونت
تنوع الگوها و فضاهای سکونتی در پاسخ به گوناگونی اجتماعی ساکنین، یکی از مهمترین ایده های توسعه طرح و برنامه طراحی آپارتمان مسکونی 112 محسوب می گردد تا به این ترتیب بتواند گروه بیشتری از جامعه را مخاطب قرار داده و انطباق بهتری با نیازهای گوناگون ساکنین به عمل آورد. البته با توجه به نیاز کلی مطالعه شده، عموما آپارتمان های با تعداد 2 یا 3 اتاق خواب بهترین پاسخ خواهد بود ولی نحوه سازماندهی فضایی این آپارتمانها و چینش زیر فضاهای داخلی آنها مورد مطالعه قرار گرفت و گزینه های مختلف برای الگوی فضایی طراحی شد.
تعامل حیاط (فضا) و ساختمان (توده)
یکی از مهمترین ویژگی های فضای سکونتگاهی در باغ شهرها و همچنین در مهرشهر، اهمیت فضای باز و سبز سکونتگاهی است. ارتباط خانه با حیاط و یا باغ، مستقیم و بی واسطه بوده و سپری نمودن ساعاتی از شبانه روز در فضای باز در زندگی روزمره نقش مهمی داشته است. لذا در این پروژه سعی شده است با وجود تراکم زیاد ساختمانی و جمعیتی، نقش فضای باز سکونتی مطالعه شود و مجموعه از تعامل ساختمان (توده) با حیاط (فضا)، چه در حوزه های عمومی و چه در حرایم خصوصی، سازمان یابد. به این ترتیب، با استفاده از ظرفیت های ضوابط شهری مهرشهر، گزینه های مختلف ترکیب فضای باز و بسته و با هدف فراهم شدن بهترین نور خورشید و دید و منظر برای تک تک آپارتمانها، مطالعه گردید تا بهترین ترکیب حیاط و ساختمان شناسایی گردد. البته لازم به ذکر است که شرایط اقتصادی پروژه، با کنترل مساحت و تعداد دسترسیهای افقی و عمودی، تاثیر زیاد در گزینه نهایی ترکیب همسایگی داشته است.
از مهمترین حیاط های مجموعه می توان حیاط شمالی و به عبارت دیگر حیاط ورودی مجموعه را نام برد. در این فضا، علاوه بر حیاط، قسمتی از حجم زیر توده ساختمان عقب نشینی کرده است و به این ترتیب با فراهم ساختن یک فضای سرپوشیده، مقدمات ورود به مجموعه را فراهم ساخته است. در این حیاط ورودی، به تبعیت از الگوی باغ شهری مهرشهر، حیاط از معبر عمومی نه با دیوار، بلکه با فضای سبز و حصار کوتاه تفکیک شده است و حیاط را به صورت یک فضای نیمه عمومی و در معرض دید عموم به شهر معرفی می نماید.
تنوع ترکیب حجم و نما
در طراحی آپارتمان مسکونی 112 با توجه به عرض توده ساختمان (24 متر) و ارتفاع 4 طبقه ای ساختمان، اندازه توده مجموعه، مقیاس مناسبی را برای تعامل با مخاطبان ساکن و یا رهگذر فراهم نمی سازد. این مسئله به خصوص در بناهای مجاور این پروژه که با این الگو ساخته اشده اند قابل لمس است. از این رو با هدف انسانی تر شدن مقیاس فضا، توده یکپارچه، به ترکیب توده های کوچکتر تبدیل شده است و تک بنای بزرگ معماری، به همسایگی آپارتمان های کوچکتر تجزیه شده است. به عبارت دیگر با افزایش استقلال گروه های کوچکتر آپارتمان ها، علاوه بر تعریف ترکیب شهری و ارتقای مفهوم همسایگی، تعلق خاطر ساکنین نیز به مجموعه های نیمه خصوصی تر خود افزایش یافته است. همچنین به جهت ارتقای مفهوم اجتماعی آپارتمان ها، پوشش نما نیز متنوع طراحی شده است تا هر پوشش (سنگ یا چوب) قلمروهای خصوص را بهتر تعریف و تفکیک نماید.
نقش دیوار در کنترل اشراف
دیوار یکی از مهمترین عناصر تعریف فضا در معماری است. این عنصر علاوه بر وظیفه تعریف فضا، هویت ها و نقش های متعدد دیگر نیز در فرهنگ های مختلف به خود می گیرد. یکی از کلیدی ترین نقش آن در معماری ایرانی، حصار و تعریف محدوده زندگی و کنترل اشراف محیط به محل زندگیست. لذا در این پروژه نیز با هدف کنترل اشراف و تفکیک حوزه های خصوصی از عمومی، دیوار با بافت آجری نقش آفرینی کرده است و در جداره حیاط های بین آپارتمان ها و با هدف کنترل دید اتاق ها و تراس ها فرم یافته است.
آتریوم مرکزی به جای کیس پله
سامانه ارتباط عمودی در آپارتمان های مسکونی شامل دستگاه پله و آسانسورها هستند. عموما فضای اختصاص یافته به این حوزه، به نفع افزایش متراژ خالص و قابل فروش آپارتمان ها، به حداقل ممکن کاهش می یابد و لذا نقش مهم این فضا ها در تامین حوزه عمومی بین واحدهای خصوصی و تعریف واحد همسایگی بسیار کم رنگ می گردد. در این پروژه با توجه به شرایط پروژه و با کمک از ظرفیت های ضوابط شهری، کیس پله و آسانسور با هم تجمیع شده و فراختر شده است و به صورت یک آتریوم مرکزی سازمان یافته است و به این ترتیب فضای مناسب برای تعریف همجواری آپارتمان ها و تامین دسترسی آپارتمان ها فراهم ساخته است.
برای اینکه بتوانید پروژه ی خود را در بخش پروژه های برجسته چیدانه با نام خودتان ثبت کنید کافی است، عکس پروژه و مشخصات خود را به تلگرام چیدانه 09035550148 ارسال کنید. اهالی فن چیدانه مکانی است که معماران و متخصصان حوزه ساخت و دکوراسیون داخلی می توانند عضو شده و پروژه های خود را به نمایش بگذارند. اگر شما هم صاحب کسب و کاری در این زمینه هستید، هر چه زودتر دست به کار شوید و پروژه ی خود را با مردم ایران به اشتراک بگذارید.
نویسنده: مهندسین مشاور نگین شهر آینده ؛ تحریریه چیدانه
