تارا مهدویان: گرچه وزیر کشور انتصابات در این وزارتخانه را از چندی پیش کلید زده است اما مهمترین گام این وزارتخانه تعیین تکلیف استانداران 31 استان است، گامی حساس و کلیدی برای اسکندر مومنی در رأس این وزارتخانه.
اخیرا وزیر کشور از تشکیل کارگروهی برای انتخاب استانداران خبر داد و ملاک ها و شاخص هایی برای انتخاب استانداران کشور برشمرد که از جمله آنها عبارتند از؛ مردم داری، عدالت محوری، سابقه وزارت کشوری و یا کار در وزارت کشور در استانداری‌ها و فرمانداری‌ها و....
مجید نصیرپور، نماینده سراب و عضو موسس فراکسیون مستقلین مجلس شورای اسلامی در گفتگو با خبرگزاری خبرآنلاین، استاندار را رئیس جمهور منطقه خود می داند و تاکید می کند؛«وزیر کشور باید برای انتخاب استانداران شاخص های حداکثری را ملاک قرار دهد»
او بومی بودن استانداران را یک مزیت می داند اما نه ملاک قطعی و می گوید؛«وظیفه استانداری یک شأن اجتماعی، فرهنگی و مدیریتی دارد تا نظامی و حتما ترجیح برای استفاده از افراد غیر نظامی است. »
از نصیرپور درباره ضرورت هماهنگی وزارت کشور با نمایندگان و حتی ائمه جمعه در انتخاب استانداران هم پرسیدیم.
در ادامه مشروح گفتگوی خبرگزاری خبرآنلاین با مجید نصیرپور نماینده سراب در مجلس را بخوانید؛
*******
*آقای نصیرپور! اخیرا وزیر کشور اعلام کردند که ملاک دولت برای انتخاب استانداران شاخص عدالت محوری، شایسته سالاری، مردم داری و ... است، ارزیابی شما چیست و چه ملاک ها را در اولویت می بینید؟
در رسانه ها ملاحظه شد که آقای مومنی وزیر کشور در خصوص شرایط لازم برای معرفی افراد به عنوان استاندار نکاتی را مطرح کردند که به نظر من نکات دقیقی است. یکی از آسیب هایی که در سال های اخیر با آن مواجه شدیم و هزینه های مدیریتی ما را که برای کشور سنگین بود، افزایش داد، استفاده از افرادی بود که توانایی لازم برای ایفای مسئولیتی که می پذیرند را نداشتند و برخی از افراد در تجربه اول و دوم خود به عنوان استاندار یا مقامات بالاتر منصوب شدند که طبیعتا با توجه به عدم اشرافشان به حوزه ماموریت ها، باید و نباید ها و مسئولیت ها تولید هزینه کردند که اقدام درستی نبود.
استاندار رئیس جمهور منطقه خود است
استاندار در حوزه مأموریت خود در واقع رئیس جمهور آن منطقه است و باید به صدر و ذیل اقداماتی که اتفاق می افتد، اشراف داشته باشد و با تجربه و تدبیر موضوعات مختلف را پیش ببرد. ما الان با عدم توسعه یافتگی در نقاط مختلف مواجه هستیم که شتاب رکن منفی این عدم توسعه یافتگی بیشتر به چشم می آید.
دلیل آن این است که برخی از افراد که ماموریت به آنها واگذار شده است تجربه لازم را نداشتند و نتوانستند حرف ها و مشکلات را به مرکز منتقل کنند. در صورتی که آنها باید در مناسبات و ارتباطات خود با افراد و نهادهای اثرگذار برای تأمین نیازها و اعتبارات موفقیت لازم را داشته باشند به خصوص در مجامع نمایندگان استان ها.
هر سال، بودجه های استانی و ملی در قالب لایحه بودجه به مجلس می آید و این مجلس است که نهایتا آنها را تصویب می کند. اگر استانداران بتوانند رابطه مناسبی با عموم نمایندگان داشته باشند در یک حرکت جمعی می توانند پیشنهادات مناسب را در زمان مناسب مطرح کنند تا اثرگذاری لازم برای تفسیر بودجه و اعتبارات را داشته باشند.
استانداران باید سرمایه گذاران داخلی و خارجی را جذب استان کنند
همچنین در حوزه های جذب سرمایه گذار، یکی از کارهایی که استانداران باید روی آن وقت بگذارند، اشراف به ظرفیت ها و پتانسیل های هر منطقه است. ما در یک استان با این مواجه می شویم که دو یاسه اقلیم به لحاظ آب و هوایی، شرایط اقتصادی، موقعیت قرار گرفتن معادن و ... وجود دارد، اگر استانداران اشراف و اطلاعات کامل را داشته باشند، طبیعتا می توانند با سرمایه گذاران داخلی و خارجی مذاکره کرده و جذب سرمایه گذاری کنند و بخشی از مأموریت هایی که به دولت ها واگذار و از طریق آنها به استانداران منتقل شده است، این عدم توسعه یافتگی را جبران کنند.
وزیر کشور باید برای انتخاب استانداران شاخص های حداکثری را ملاک قرار دهد
به نظر من اگر یک شرایط حداکثری برای استانداران قرار دهیم یک ضرورت است و نباید در حد یک گفتگو باشد. با توجه به سرمایه بزرگ انسانی در کشور و وجود افراد باتجربه و دانشمندی که مقبولیت دارند، می توانیم از میان آنها 31 نفر در طراز استاندار انتخاب کنیم تا وظایفشان را به نحو احسن ایفا کنند.
به نظر من وزارت کشور حتما باید روی شاخص های حداکثری اصرار داشته باشد و احیانا اگر کسی هم پیشنهادی دارد از طریق همین چرخه کارگروهی که اعلام شده است، بیان کند. بالاخره افراد باید در جایی ارزیابی شوند تا به لحاظ روحی، شخصیتی، دانشی و ... بررسی شوند و نهایتا هر کسی که امتیاز آورد در استان موردنظر امکان خدمت پیدا کند.
بومی بودن استانداران مزیت است اما...
*در فرایند انتخاب استانداران، چقدر بهره گیری از نیروهای بدنه وزارت کشور اولویت دارد؟ یا تاکید بر متخصص و توانمند بودن و البته بومی بودن باید باشد؟
بومی بودن در سمت هایی مثل استانداری حتما مزیت هایی دارد و در سطح پایین تر یعنی معاونت و فرمانداری می تواند چالش هایی هم داشته باشد. لذا به صورت موردی باید درباره تک تک شان در وزارت کشور کار شود و ما هم به عنوان نماینده مجلس باید کمک کنیم چهره های حداکثری انتخاب شوند و به کمتر از این نه نمایندگان مجلس و نه سایر افراد و دستگاهها نباید رضایت دهند.
اینکه از داخل وزارت کشور باشد یا از بیرون تفاوت معناداری ندارد. اگر فردی در داخل وزارت کشور وجود دارد که در این طراز قرار گیرد، خیلی هم خوب است. ما استاندارانی داریم که در ادوار گذشته تجربه خوبی داشتند ولی بخش قابل توجهی از آنها در دولت قبلی برکنار شده و در سمت های کارشناسی به آنها موقعیت داده بودند؛ یعنی از استانداری عزل کرده و او را به عنوان یک کارشناس گذاشته اند.
البته وزارت کشور موظف نیست حتما از این افراد بهره ببرد، چون بحث استانداری صرفا بحث ساختار سازمانی یک وزارتخانه نیست؛ استاندار باید درباره مجموعه ای از مسائل اطلاعات و دانش داشته باشند، چرا که رئیس جمهور یک منطقه هستند.
بنابراین تفاوتی نمی کند که استاندار از بیرون وزارتخانه باشد یا داخل، به هر شکلی که وزیر کشور می تواند باید تلاش کند نیروهای حداکثری را به دولت معرفی کند. طبیعتا هم بعد از انتصاب، نمایندگان مجلس به عنوان ناظرین مستقیم بر عملکرد دولت و دستگاهها نظارت خواهند کرد و اگر اشکالی هم داشته باشند سازوکارهای قانونی اعمال خواهد شد.
قانونی وجود ندارد که نمایندگان و ائمه جمعه در انتخاب استانداران دخالت کنند
* آقای نصیرپور! با توجه به انتظاراتی که همیشه و در دولت های قبل نیز وجود داشت، در انتخاب استانداران هماهنگی با نمایندگان استان و ائمه جمعه ضروری است؟
در قانون اساسی و حتی قوانین عادی هم چنین الزامی وجود ندارد و اتفاقا الزام برعکس را داریم؛ یعنی عدم مداخله قوا در کار یکدیگر که یکی از اصول قانون اساسی است. اما اگر به صورت همکاری باشد طبیعتا دولت ها می توانند با مجلس همکاری داشته باشند و از ظرفیت نمایندگان استفاده کنند.
در عالم همکاری نظر می پرسند و نمایندگان مجلس به عنوان کسانی که با موضوعات منطقه ای بیش از دیگران آشنا هستند، می توانند مشاورین خوبی باشند. لذا اگر در قالب مشاوره و همکاری باشد که بعدها بر عملکرد نمایندگان در نظارت بر استانداران اثر منفی و معکوس نگذارد، به نظرم راه مناسبی است و وزارت کشور و دولت در این مورد اختیار دارند.
استاندار باید چهره فرهنگی و اجتماعی داشته باشد نه نظامی
* یکی از مباحث بحث برانگیز در دولت قبل انتخاب چهره های نظامی در برخی استان ها به عنوان استاندار بود، حضور آقای مومنی که یک چهره نظامی هستند در رأس این وزارتخانه گمانه هایی را باردیگر مطرح کرده است، چقدر ضرورت دارد که دولت چهاردهم معیارهای حداکثری که عنوان کردید را ملاک قرار دهد نه مثلا نظامی بودن را؟
یکی از شعارهایی که آقای پزشکیان داده بود، پرهیز از استفاده از افراد در موقعیت های غیرمناسب بود و اعتراض داشت که چرا افرادی که مناسب نیستند انتخاب می شوند.
وظیفه استانداری یک شأن اجتماعی، فرهنگی و مدیریتی دارد تا نظامی و حتما ترجیح برای استفاده از افراد غیر نظامی است. چون در کشور اتفاقاتی رخ می دهد که اولین گام بهره گیری از راهبردها اجتماعی و فرهنگی است.
به نظر من آقای مومنی و دولت باید تلاش کنند از بین چهره های فرهنگی و اجتماعی شناخته شده و توانمند و شایسته برای سمت استانداری استفاده کنند.
27218