حسین بن ابی غندر می گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم که درباره ی جغد فرمودند: آیا کسی از شما این حیوان را در روز دیده است؟ (زیرا گفته شده است که جغد در روز ظاهر نمی شود). سپس فرمودند: آگاه باشید که او پیوسته در اماکن آباد زندگی می کرد؛ اما وقتی خبر شهادت امام حسین علیه السلام را شنید با خود عهد بست که هرگز در جای آباد زندگی نکند و تنها در خرابه ها به سر برد. حسین بن علی بن صاعد بریری که متولی قبر آقا امام رضا علیه السلام بود از پدر بزرگوارش نقل می کند: حضور آقا امام رضا علیه السلام شرفیاب شدم، ایشان فرمودند: آیا این جغد را می بینی؟ مردم درباره اش چه می گویند؟ گفتم: فدایت شوم! برای همین سؤال خدمت شما رسیده ام.
ایشان فرمودند: این جغد در زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله در منازل و کاخ ها زندگی می کرد. وقتی مردم غذا می خوردند پرواز می کرد و در مقابل آن ها فرود می آمد و آن ها مقداری غذا برای او می انداختند و آن حیوان می خورد و می نوشید و به جای خود باز می گشت؛ اما بعد از شهادت آقا امام حسین علیه السلام از مکان های آباد به جاهای ویران و بیابان روی آورد و گفت: شما امت بدی هستید؛ زیرا پسر دختر پیامبرتان را کشتید و من از شما بر جان خود ایمن نیستم. ( ثمرات الحیات، ص 279. )
منبع : کرامات حسینیه و عباسیه ؛ موسی رمضانیپور نوبت چاپ: هفتم تاریخ چاپ: زمستان 1386 چاپ: محمد (ص) ناشر: صالحان صفحات 49 و 50