هنگام که قلب شما به خاطر محاصره ناجوانمردانه اردوگاه حسین علیه السلام و بستن غذا و آب به روى آنان متاءثر مى گردد. و اشک دیدگانتان جارى مى شود، پاداشى که براى این گریه عارفانه در کارنامه زندگى شما نوشته مى شود، پاداش پار پاره شدن و گداخته گردیدن جگر و مجروح شدن زبان و پژمرده شدن لب ها و تیره و تار شدن دنیا در نظر او از فشار تشنگى و شعله ور شدن قلب آن گرامى در برابر اهانت ها و ناسزاگویى ها و جسارت هاى جاهلیت اموى است که بى شرمانه مى گفتند:
((همچنان آب را بر روى تو خواهیم بست تا با لب تشنه به دوزخ وارد گردى ))
و نیز روایتى که مى فرماید: ((اشک دیدگانى که در سوگ امام حسین علیه السلام جارى است ، اگر بر شعله هاى خشمگین آتش دوزخ فرو ریزد، آن را خاموش خواهد ساخت .))
چنین اثرى ، اثر پاداش فداکارى بى نظیر او و گداخته شدن جگر او از تشنگى به خاطر زنده ساختن ارزش هاى والاى الهى و برچیدن بدعت هاى ابلیسى است ، نه پاداش اشک فرد سوگوار.
منبع : تبیان