بصیرت و آگاهی وقتی از رهگذر دانش وسیع و معرفت گسترده انسانی وارسته و پاک در اختیار افراد گذارده شود، بی شک ارزشی صدچندان خواهد داشت; معارف ناب الهی و گوهر شفاف حقایق دینی بسان ارمغانی جاودان، امروز و فردایی سعادتمند فراهم می سازد وتمامی بیراهه های انحرافی مسدود خواهد شد. امام راحل(ره) که درقرن گذشته، سرآمد فقیهان شریعت مدار و عالمان ولایت پیشه بوده است، با نگاه مسیحایی خود نخست امام زمان خود را شناخت، سپس لوح اطاعت بی چون و چرایی از آن حضرت برابر خویش نهاد، ازاینرو نمونه ای کامل از معرفت و اطاعت امام زمان(ع) محسوب می شود. باهم جلوه هایی از شناخت او را در باره حضرت مهدی(ع) ازنظر می گذرانیم:
تفسیر والعصر
«(والعصر، ان الانسان لفی خسر) «عصر» هم محتمل است که دراین زمان حضرت مهدی سلام الله علیه باشد یا انسان کامل باشد که مصداق بزرگش رسول اکرم و ائمه هدی و در عصر ما حضرت مهدی سلام الله علیه است.
قسم به عصاره موجودات عصر، فشرده موجودات، این که فشرده همه عوالم است، یک نسخه ای است نسخه تمام عالم. همه عالم در این موجود، در این انسان کامل عصاره است و خدا به این عصاره قسم می خورد و می فرماید که:
(ان الانسان لفی خسر) انسان در خسارت است. انسان شقی است(الاالذین آمنوا) یعنی الا آن اشخاصی که تحت تربیت واقع شده اند.
نه اسلموا; آمنوا... اگر بعثت هیچ ثمره ای نداشت الا وجود علی بن ابی طالب و وجود امام زمان سلام الله علیه این هم توفیق بسیار بزرگی بود.» در سخن دیگر فلسفه وجودی حضرت مهدی(ع) وعلت غیبت آن امام همراه با بعثت انبیاء این گونه تحلیل شده است:
میلاد حضرت مهدی(ع) ، عید بزرگ انسانها
«قضیه غیبت حضرت صاحب، قضیه مهمی است که به ما مسائلی می فهماند. من جمله این که برای یک همچو کار بزرگی که در تمام دنیا عدالت به معنای واقعی اجرا بشود، در تمام بشر نبوده، کسی الا مهدی موعود سلام الله علیه که خدای تبارک و تعالی او راذخیره کرده است برای بشر. هریک از انبیاء که آمدند برای اجرای عدالت آمدند و مقصدشان هم این بود که اجرای عدالت را در همه عالم بکنند لکن موفق نشدند. حتی رسول ختمی(ص) که برای اصلاح بشر آمده بود و برای اجرای عدالت آمده بود و برای تربیت بشرآمده بود... در زمان ظهور مهدی موعود سلام الله علیه خداوند ذخیره کرده است او را از باب اینکه هیچ کس در اولین وآخرین این قدرت برایش نبوده است و فقط برای حضرت مهدی موعودبوده است که تمام عالم را، عدالت را در تمام عالم گسترش بدهد...
لهذا عید مولود حضرت صاحب ارواحناله الفداء بزرگترین عیدبرای مسلمین است و بزرگترین عید برای بشر است نه برای مسلمین.» در پیام امام(ره) به مناسبت سالگرد قیام 15 خردادکه در سال 1362 انتشار یافت، افق نگاه آن رهبر فرزانه را نسبت به شخصیت حضرت ولی عصر(ع) در صفاتی این گونه می بینیم:
«(حضرت) ولی عصر و ناموس دهر جان های ما فدای گام های اوباد. - ... که خداوند آفاق را به جلوه الهی ولی الله الاعظم صاحب العصر ارواحناله الفداء روشن فرماید و پرچم توحید وعدالت الهی را در عالم بر فراز کاخ های سپید و سرخ مراکز ظلم والحاد و شرک به اهتزاز در آورد. «و ماذلک علی الله بعزیز»پیامهای درس آموز آن رهبر فقید در مناسبت های مختلف بویژه نیمه شعبان، صحیفه دیگری از تابناکی اندیشه و گستره معرفت او درباره حضرت صاحب(عج) است. آنجا که در پیام خود به مناسبت سال نو، چون به نام امام زمان(عج) می رسد، می فرماید: «که او تاازل احیا می کند دین خدای تبارک و تعالی را» و یا به مناسبت نیمه شعبان این چنین می نویسند:
«باسلام و درود به پیشگاه مقدس مولود نیمه شعبان و آخرین ذخیره امامت حضرت بقیه الله ارواحنافداه و یگانه دادگسترابدی و بزرگ پرچمدار 0رهایی انسان از قیود ظلم و ستم استکبار.
سلام بر او و سلام بر منتظران واقعی او. سلام بر غیبت و ظهور اوو سلام بر آنان که ظهورش را با حقیقت درک می کنند و از جام هدایت و معرفت او لبریز می شوند. سلام بر ملت بزرگ ایران که بافداکاری و ایثار و شهادت راه ظهورش را هموار می کنند.»
وظیفه ما در دوران غیبت
گفتم که روی خوبت از من چرا نهان است؟ گفتا تو خود حجابی، رو نه رخم عیان است گفتم که از که پرسم، جانا نشان کویت؟ گفتانشان چه پرسی؟ آن کوی بی نشان است گفتم که سوخت جانم از آتش نهانم گفت آن که سوخت او را، کی ناله یا فغان است گفتم فراق تاکی؟ گفتا که تا توهستی گفتم نفس همین است؟ گفتا سخن همان است
دیر زمانی است که دوران غیبت حضرت مهدی(عج)، روزنه ای برای سوءاستفاده طاغوتیان و مستکبران هر عصری قرار می گرفته و باتاسف فراوان برخی ساده لوحان دور ازبینش و بصیرت نیز همنوابا قدرت های ستمگر، ظاهری زیبا و فریبنده از گفتار آنان راگرفته، نه تنها خود، بلکه بسیاری دیگر را نیز دچار غفلت وگمراهی می کنند.
آنچه در دستور کار استعمارگران در کشورهای اسلامی برای رواج تفکر واژگونه ای در باره «قضا و قدر» و توجیه شیوه حکومتهای غاصب با عبارت «اینها همه از طرف خداست و چاره اندیشی در این مورد بی فایده است.» و یا ارایه سخنانی در باره «تزیین بهشت و دوزخ در مقابل دیدگان مسلمانان و این نکته که شما مکلف به امور زندگی دنیا نیستید و در پی آن توسعه دادن حلقه های تصوف وتشویق افراد به روحیه زهد و کناره گیری از دنیا»...، هدفی جزدمیدن روحیه خمودی، سستی و بی حالی در برابر ظلم و ستم نبوده است.
در دهه های اخیر شیوه های جدیدی در دوران غیبت ارائه می شود که پی آمدهای آن به دوری از سوولیت سنگین هریک از ما در برابرخداوند، اولیای الهی و جامعه ای که در آن زندگی می کنیم، خواهدبود. این راهکارهای انحرافی که به طور عمده از افکارتئوریسینهای استعماری و جاسوسهای کهنه کار و آشنا به افکار وعقاید مسلمانان تراوش می کند، به دنبال گشوده نگه داشتن راه چپاول و غارت ذخایر فکری، فرهنگی و اقتصادی جامعه های مختلف بویژه مذهب پویا، زنده و بالنده شیعی بوده و با لعاب ظواهرمذهبی سعی در رخنه همیشگی و ماندگار در افکار، آداب و رسوم ملی مذهبی مسلمانان دارد.
انتظار راستین
نقش بسیار مهم و ارزشمند ولایت و رهبری در آگاهی و هشیاری مردم نسبت به توطئه های دشمنان و نقش برآب کردن نقشه های آنان،نکته ای بسیار ارزشمند است که خود رادر زمان های حساس بهتر نشان می دهد. حضرت امام خمینی(ره) با نگاه همه سونگرانه خود به خوبی از شگردهای دشمنان در قرون اخیر آگاهی کامل داشت. در باره انحراف شیفتگان امام زمان(ع) در انتظار فرج توسط دشمنان می فرمود: «برداشت هایی که از انتظار فرج برداشته شده است،بعضی اش را من عرض می کنم: بعضی ها انتظار فرج را به این می دانندکه در مسجد، در حسینیه و در منزل بنشینند و دعا کنند و فرج امام زمان سلام الله علیه را از خدا بخواهند. اینها مردم صالحی هستند... اینها به تکالیف شرعی خودشان هم عمل می کردند ونهی از منکر می کردند و امر به معروف هم می کردند لکن همین،دیگر غیر از این، کاری ازشان نمی آمدو فکر این مهم که یک کاری بکنند، نبودند. دسته دیگری بودند که انتظار فرج را می گفتنداین است که ما کار نداشته باشیم به این که در جهان چه می گذردو بر ملتها چه می گذرد، بر ملت ما چه می گذرد؟ به این چیزها ماکار نداشته باشیم... تکلیف مان همین است که دعا کنیم ایشان بیایند و کاری به کار آنچه در دنیا می گذرد یا در مملکت خودمان می گذرد، نداشته باشیم.
یک دسته ای می گفتند: خوب! باید عالم پر از معصیت بشود تا حضرت بیاید. ما باید نهی از منکر نکنیم، امر به معروف هم نکینم تامردم هر کاری می خواهند بکنند. گناه ها زیاد بشود که فرج نزدیک بشود.
یک دسته ای از این بالاتر بودند، می گفتند: باید دامن زد به گناه ها، دعوت کرد مردم را به گناه تا دنیا پر از جور و ظلم بشود و حضرت سلام الله علیه تشریف بیاورند. این هم یک دسته ای بودند که البته در بین این دسته منحرف هایی هم بودند،اشخاص ساده لوح هم بودند، منحرف هایی هم بودند که برای مقاصدی به این (سخن) دامن می زدند.
یک دسته دیگری بودند که می گفتند: که هرحکومتی اگر در زمان غیبت محقق بشود، این حکومت باطل است و بر خلاف اسلام است. آنهامغرور بودند... به بعضی روایاتی که وارد شده است بر این امرکه هر علمی بلند بشود قبل از ظهور حضرت، آن علم، علم باطل است. آنها خیال کرده بودند که نه، هر حکومتی باشد، در صورتی که آن روایات که هرکس علم بلند کند علم مهدی، به عنوان مهدویت بلندکند. حالا ما فرض کنیم که یک همچو روایاتی باشد آیا معنایش این نیست که ما تکلیفمان دیگر ساقط است; یعنی خلاف ضرورت اسلام... به حسب رای این جمعیت که بعضی شان بازیگرند و بعضی شان نادان، این است که ما باید بنشینیم دعا کنیم به صدام!... بایددعا گوی آمریکا باشیم و.. . این که هست این است که حضرت عالم را پر می کند از عدالت، نه شما ست بردارید از این تکلیفتان نه این که شما دیگر تکلیف ندارید... این که می گوید حکومت لازم نیست، معنایش این است که هرج و مرج باشد. اگر یک سال حکومت دریک مملکتی نباشد، نظام در یک مملکتی نباشد، آن طور فساد پرمی کند مملکت را که آن طرفش پیدا نیست. اما مساله این است که دست سیاست در کار بوده. همان طوری که تزریق کرده بودند به ملتها، به مسلمین، به دیگر اقشار جمعیت های دنیا که سیاست کارشماها نیست، بروید سراغ کارتان.
... اما ما باید فراهم کنیم کار را. فراهم کردن اسباب این است که کار را نزدیک کنیم... که مهیا بشود عالم برای آمدن حضرت سلام الله علیه ... ما درستش می کنیم تا حضرت بیاید.»
وظیفه منتظران
چهار وظیفه مهم و بنیادین از نظر حضرت امام(ره) در عصر غیبت بر دوش شیعیان و منتظران واقعی وجود دارد:
1- قیام برای خدا
«همه باید قیام بکنیم قیام واحد که بالاترین قیام همان قیام آن شخص واحد است و همه قیامها باید دنبال آن قیام باشد و قیام لله باشد... البته آن حضرت قیام لله می فرمایند و آن للهی که وآن خلوصی که برای ایشان هست، برای دیگران نیست لکن شیعه های بزرگوار آن حضرت هم باید پیروی از او بکنند در اینکه قیام کنند لله، برای خدا. اگر قیام برای خدا باشد، اگر عمل برای خدا باشد، اگر نهضت برای خدا باشد، شکست ندارد... به حسب واقع شکست نخورده است.»
2- انتظار فرج
«از خداوند تعالی مسئلت می کنم که ظهور ولی عصر سلام الله علیه را نزدیک فرماید و چشم های ما را به جمال مقدسش روشن.
ما همه انتظار فرج داریم و باید در این انتظار خدمت کنیم.
انتظار فرج، انتظار قدرت اسلام است و ما باید کوشش کنیم تاقدرت اسلام در عالم تحقق پیدا بکند و مقدمات ظهور انشاءالله تهیه بشود.»
3- تقوا و پارسایی
«اولیاء خدا و خداوند تبارک و تعالی مراقب ما هستند. ما رقیب داریم. خدای تبارک و تعالی رقیب ماهست. ملائکه الله رقیب ماهستند. یعنی پاسداری از ما می کنند. مبادا یک وقتی نامه عمل شما برود پیش امام زمان سلام الله علیه و آنجا گفته بشودبه امام زمان که این پاسدارهای شما و ایشان سرشکسته بشوند...
اگر یک وقت نامه عمل یک روحانی را بردند و به امام زمان سلام الله علیه دادند و آن ملائکه اللهی که بردند دادند، گفتند: که این هم روحانی شماست. اینها پاسداران اسلام شما، و امام زمان خجالت بکشد، نعوذبالله. او علاقه دارد به شما... ما همه خادم هستیم از ما توقع هست، از شما توقع هست.»
4- دعا، یاد، توجه و حضور
آنان که با شیوه ارزشمند خود هماره یاد و نام امام زمان خودرا بر لب و اندیشه خود دارند، بی شک لحظه ای خود را از حضور درمحضر پرفیض آن حضرت غافل ندیده و در هنگامه های پر خطر گناه،بانگ بیدارباش و هشدار بخشی در اعماق روح خود می شنوند.
تاکید رهبر فقید انقلاب بر این نکته که مبادا «امام زمان(عج)
خجالت بکشد.» اشاره به این نکته اساسی در زندگی ما دارد. اماآنچه این ویژگی را در زندگی ما همیشه پرفروغ می گرداند، توجه قلبی، زمزمه های لفظی، اظهار شیفتگی درونی و توجه به آفرینش ورسالت هریک از ما در هستی است. باهم برخی از فرازهای سخنان آسمانی امام راحل(ره) را در باره دعا، یاد و توجه به حضرت بقیه الله(ع) می خوانیم: «من امیدوارم که ان شاءالله حضرت بقیه الله زودتر تشریف بیاورند و این طبیب واقعی بشر با آن دم مسیحیایی خود اصلاح کند اینها را.» «خداوند تمام ما را ازفداکاران اسلام قرار بدهد و از فداکاران به امام زمان سلام الله علیه که آثار رحمت خدا و آثار حمایت این بزرگوار درجبهه ها برای اشخاص ظاهر شده است و می شود. ان شاءالله.» «من امیدوارم که ان شاءالله برسد روزی که آن وعده مسلم خداوند تحقق پیدا بکند و مستضعفان مالک ارض بشوند.
این مطلب وعده خداست و تخلف ندارد، منتها آیا مادرک بکنیم یانکنیم. آن به دست خداست. ممکن است در یک برهه، کمی وسایل فراهم بشود و چشم ما روشن بشود به جمال ایشان. این چیزی که مادر این وقت، در این عصر وظیفه داریم، این مهم است، همه انتظارداریم وجود مبارک ایشان را. لکن با انتظار تنها نمی شود... ماباید ملاحظه وظیفه فعلی شرعی الهی خودمان را بکنیم و باکی ازهیچ امری از امور نداشته باشیم.»
ویژگی عصر ظهور
ای سرو حدیقه معانی جانی و لطیفه جهانی پیش تو به اتفاق مردن خوشتر که پس از تو زندگانی چشمان تو سحر اولین اند تو فتنه آخرالزمانی گر ز آمدنت خبر بیارند من جان بدهم به مژدگانی دفع غم دل نمی توان کرد الا به امید شادمانی
آگاهی غبارآلود و نیمه تمام ما، گاه باورهای واژگون و یک سویه به ما می بخشد و در گرایشها و تصمیم های مختلف ما را دچارانحراف می نماید. در زمان های مختلف پاره ای از افراد که خود رافارغ از هرگونه مسوولیت در زمینه سازی شرایط ظهور دانسته وهماره به دنبال تن آسایی و فرار از مشکلات اجتماعی و مردمی هستند، زمان ظهور امام زمان(ع) را بهترین موقعیت برای رفاه،راحتی و دست یابی به تمامی نعمتهای باد آورده تلقی می کنند. ازاینرو در آروزی چنان موقعیت درخشانی لحظه شماری می کنند ودیگران را به آه و حسرت و دوری از وظایف روزمره فردی اجتماعی دعوت می کنند. غافل از آن که:
به هوس کار نیاید به تمنا نشود کاندر این راه بسی خون جگر باید خورد
بنگریم به گفته ها و نوشته های حضرت امام(ره) در این باره:
«آن روزی که ان شاء الله تعالی مصلح کل ظهور نماید، گمان نکنید که یک معجزه شود و یک روزه عالم اصلاح شود.
بلکه با کوشش ها و فداکاریها، ستمکاران سرکوب و منزوی می شوند واگر نظر شماها مثل نظر بعضی عامی های منحرف آن است که برای ظهور آن بزرگوار باید کوشش در تحقق کفر و ظلم کرد تا عالم راظلم فرا گیرد ومقدمات ظهور فراهم شود. (فانالله و اناالیه راجعون ») «انبیاء هم آن طوری که می خواستند موفق نشدند و تاآخر هم نتوانستند آن طوری که دلخواه آنهاست، تحقق پیدا بکند.
و در حکومت عدل بقیة الله هم عدالت جاری می شود، لکن حبهای نفسانی در بسیاری از قشرها باقی است و همان حبهای نفسانی است که بعضی روایات هست که حضرت مهدی سلام الله علیه را تکفیرمی کنند.» «در زمان حضرت صاحب سلام الله علیه حکومت واحدمی شود. عدالت یک عدالت اجتماعی در همه عالم می آید. اما نه این که انسان ها بشوند یک انسان دیگر. انسانها همانها هستند که یک دسته شان خوبند و یک دسته شان بد. منتها آنهایی که بدهستند،دیگر نمی توانند که کارهای خلاف بکنند.» اکنون که نوشتار رو به پایان است، زینت بخش آن را فرازی از پیام آن عزیز جاودان(ره)
به مناسبت پانزدهم شعبان سال 1360 شمسی قرار می دهیم تا ازنسیم معرفت و شیدایی رهبر کبیر انقلاب ارمغان های بیشتری به دست آوریم:
«... امید است که خداوند متعال آن روز فرخنده (سرکوبی سرکشان و ستمگران جهان) را به ظهور این مولود فرخنده هرچه زودتر فرارساند و خورشید هدایت و امامت را طالع فرماید و اکنون، مامنتظران مقدم مبارکش مکلف هستیم تا با تمام توان کوشش کنیم تاقانون عدل الهی را در این کشور ولی عصر(عج) حاکم کنیم و ازتفرقه و نفاق و دغلبازی بپرهیزیم و رضای خداوند متعال را درنظر بگیریم و همگان در مقابل قانون خاضع باشیم و با صلح و صفاو برادری و برابری به پیشبرد انقلاب اسلامی کوشا باشیم و حق متعال را در همه احوال حاضر و ناظر بدانیم و تخلف از دستورات اسلام ننماییم و به وسوسه فتنه گران اعتنا نکنیم.»
