تاکنون تحقیقات بسیاری در رابطه با بیسفنول A انجام شده است. اخیرا نیز در همین راستا محققان موسسه ملی تحقیقات اگرونومیک (اینرا) لقب به INRA در تولوز تحقیقی انجام داده‌اند که نشان می‌دهد بیسفنول موجود در شیشه‌های شیر پلاستیکی سبب سمی شدن پرزهای روده‌ای می‌شود. جالب است که طبق گزارشات میزان دوزی از بیسفنول که چنین تاثیری دارد 10 برابر پایین‌تر از آن مقداری است که برای انسان بی‌ضرر شمرده می‌شد.
هر ساله حدود سه میلیون تن بیسفنول A در جهان تولید می‌شود و غیر از شیشه‌های شیر پلاستیکی، این ماده در لایه محافظتی داخلی قوطیهای آب‌میوه و سودا هم وجود دارد. تاکنون بیسفنول A را به عنوان مختل‌کننده کار غدد درون ریز می‌شناختند که سبب ایجاد اختلال در کار بیضه‌ها، رشد مغزی، غدد سینه‌ای و تخمدان می‌شد اما هیچ کس در رابطه با تاثیر آن بر بافت دستگاه گوارش تحقیق نکرده بود. دلیل آن هم این بود که پژوهشگران دانشگاه رنه 1 و موسسه انسرم همیشه با تزریق بیسفنول A عوارض آن را مورد بررسی قرار می‌دادند در صورتی که راه اصلی ورود بیسفنول A به بدن از طریق دهان و دستگاه گوارش است. تحقیقات اخیر محققان تولوزی روی موش‌های جوان که سلول‌های دستگاه گوارش‌شان مثل انسان است، نشان می‌دهد سه عارضه بیسفنول A بر بافت دستگاه گوارش است: التهاب دیواره دستگاه گوارش، افزایش و حساس شدن به درد و تغییر نفوذپذیری دیواره کولون. دلیل این تغییرات در اثر مواجهه به بیسفنول A با دیواره دستگاه گوارش وجود گیرنده‌های غدد درون‌ریز در دیواره است که در اواخر سال‌های دهه 1990 شناسایی شدند. محققان می‌گویند در این زمینه این اولین تحقیق است و خوشحال هستند که توانسته‌اند نشان دهند مفهوم مختل‌کنندگان غدد درون‌ریز می‌تواند برای ارگان‌های دیگری جز ارگان‌های کلاسیک مثل بیضه، پروستات و غدد پستانی به کار گرفته شود. دستگاه گوارش تنها محفظه‌ای با یک در ورودی و یک خروجی نیست و باید از نظر تکسی کولوژی مورد بررسی بیشتر قرار بگیرد! به زودی قرار است محققان تولوزی اثرات انواع آفت‌کش‌ها را که مختل‌کننده غدد درون‌ریز هستند بر دیواره دستگاه گوارش بررسی کنند. جالب است بدانید بیسفنول A نوعی هورمون ترکیبی است که در اواخر قرن 19 شناسایی شد و به عنوان دارو برای زنان باردار به منظور کاهش احتمال سقط تجویز می‌شد اما در سال 1950 با هورمونی موثرتر به نام دیتیلستیل بسترول که با نام تجاری دیستیلبن به فروش می‌رسید جایگزین شد. مصرف زیاد آن فاجعه‌بار و سبب بروز یکسری عقب‌ماندگی در جنین‌ها شد. در نیمه دوم قرن 20 مجددا استفاده از بیسفنول A در پلاستیک رایج شد. متاسفانه این بار هم استفاده از آن مشکل‌ساز شد زیرا به ویژه در حرارت بیسفنول موجود در پلاستیک رها شده و وارد غذا یا نوشیدنی می‌شود. در سال 2008، آژانس فرانسوی امنیت و بهداشت مواد غذایی اعلام کرد که بیسفنول A در درجه حرارت معمولی هیچ خطری برای انسان ایجاد نمی‌کند. اما به نظر می‌رسد تحقیقات پژوهشگران INRA در رابطه با اختلالاتی که بیسفنول A حتی در درجه حرارت معمولی در غدد درون‌ریز دیواره دستگاه گوارش به وجود می‌آود، باید نتیجه‌گیری آنان را تغییر دهد.
منبع:www.salamat.com