نقش برجسته خونگ اژدر یکی از آثار باستانی استان خوزستان است که در 15 کیلومتری ایذه در شرق روستای خونگ اژدر قرار دارد.
این سنگ‌نگاره دارای دو نقش برجسته است که یکی متعلق به دوره عیلامیان و دیگری به زمان اشکانیان تعلق دارد.
نقش برجسته عیلامی متأسفانه تا حدود زیادی محو شده اما مشخص است که موضوع آن بارعام به حضور پادشاه می‌باشد.
در دومین نقش برجسته (سنگ‌نگاره اشکانی) تصویر یک مرد سوار بر اسب، یک مرد در وسط، سه مرد به صورت ایستاده و دو کبوتر دیده می‌شود. مرد سوار هیبتی کهنسال و کلاه شاهی بر سر دارد و به چهار نفری که روبروی او ایستاده‌اند و شاید او را سپاس و درود می‌گویند، نزدیک می‌شود. گفته می‌شود مرد سوار بر اسب مهرداد دوم اشکانی است و پشت سر او فردی به عنوان ملازم دیده می‌شود. شخصی که در وسط تصویر ایستاده و چهره او از روبرو نشان داده شده، یکی از حاکمان محلی است که قامتی بلندتر از دیگران، شال بر شانه چپ و دست چپ بر کمر و قبضه شمشیر دارد. در سمت دیگر کتیبه تصویر سه نفر دیگر به صورت ایستاده دیده می‌شود که اولی یک روحانی است و چیزی شبیه میوه کاج در دست دارد. دو نفر دیگر که دستان خود را به حالت گره خورده در برابر کمر گرفته‌اند، احتمالاً نگهبان هستند. در نوک یکی از دو کبوتری که در میان پادشاه سوار بر اسب و حاکم بلندقامت حجاری شده‌اند، حلقه قدرت و فَرَه شاهی بدون هیچ‌گونه نماد تزئینی تنها برای نمایش هیبت و شکوه حضور شاه نقش شده است.
این سنگ‌نگاره نشانگر آیین تنفیذ قدرت حاکم از سوی مهرداد اشکانی می‌باشد.
گمان می‌رود تصویر مردی که در وسط این نگاره دیده می‌شود، با مجسمه برنز مرد یک دستی که در موزه ایران باستان نگهداری می‌شود بی‌ارتباط نباشد و به گفته کارشناسان، این تصویر همان مجسمه یک دست موزه ایران باستان است. اگر شخصی غیر از شاه، مجسمه خود را ساخته باشد، در این صورت فرد مزبور باید از مقام بالایی برخوردار باشد و انتظار می‌رود مجسمه شاه نیز در این محل وجود داشته باشد.
نقش برجسته خونگ اژدر که در سال 1961 میلادی توسط لویی واندنبرگ کشف شد، جایگزین شدن سبک چهرههای روبرو و برافتادن چهرههای نیم‌رخ در نقش برجسته‌های اشکانی را نشان می‌دهد.
