کلیات گیاه شناسی
درخت زردآلو که بومی نواحی چین است و هنوز هم به صورت وحشی در این مناطق می روید، در اوایل قرن اول میلادی به آسیا و اروپا راه یافت.
ارتفاع درخت زردآلو به شش متر می رسد و برگ های آن مانند قلب نوک تیز و به رنگ سبز روشن مایل به زرد و گل هایش درشت و به رنگ سفید متمال به قرمز است.
میوه ی آن گوشتی و زردرنگ، با طعمی مطبوع و شیرین بوده که در اواسط تابستان می رسد.
هسته ی زردآلو صاف، قهوه یی و بیضی شکل است که مغز داخل آن طعم شیرین و گاهی تلخ دارد.
ترکیب شیمیایی
در صد گرم زردآلوی بدون هسته، مواد زیر موجود است:
انرژی: 54کالری
آب: 81-84گرم
مواد قندی: 10-12گرم
پروتئین: 1گرم
کلسیم: 18میلی گرم
فسفر: 23میلی گرم
فسفر: 23میلی گرم
سدیم: 1میلی گرم
پتاسیم: 280میلی گرم
آهن: 5میلی گرم
ویتامینA1: واحد(2700)
ویتامینB1: میلی گرم(3)
ویتامینB2: میلی گرم(4)
ویتامینB3: میلی گرم(6)
ویتامینC: میلی گرم(10)
اسید سالسیلیک: 5/1گرم
مواد نشاسته یی: 35/6گرم
آلبومین: 45گرم
چربی: 12گرم
مغز زردآلو دارای چهل درصد روغن، مقداری پروتئین، قند، اسانس و ویتامین های A و C و B17 کبالت است.
ویتامین B17 که «پانگامیگ اسید» نامیده می شود، طبق تحقیقات دانشمندان ضد بیماری سرطان و معالج سرطان است. این ویتامین به صورت قرص در اروپا وجود داشته و مصرف می شود.
خواص درمانی زردآلو
زردآلو از نظر طب قدیم ایران سرد است.
تصفیه کننده ی خون است.
عروق را باز می کند.
ملین است.
بوی بد دهان را رفع می کند.
تب بر است.
به علت داشتن کبالت برای کم خونی مفید است.
ورم مفاصل را برطرف می کند.
ضد نرمی استخوان است.
برای قلیایی کردن بدن مفید است.
خواص درمانی هسته و برگ زردآلو
مغز هسته از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک و برگ گل آن سرد و خشک است.
مغز آن تقویت کننده ی قوای جنسی است.
روغن مغز هسته را اگر در گوش بچکانید، سنگینی گوش را درمان می کند.
برای نرم کردن پوست مفید است.
کشنده ی کرم معده و روده است.
سنگ مثانه را خرد می کند.
دم کرده ی برگ زردآلو برای قطع اسهال مفید است.
برای تسکین گوش درد، چند قطره دم کرده ی برگ زردآلو را در گوش بچکانید.
مضرات
زردآلو به طور کلی دیرهضم و نفاخ است و افراد سالخورده و کودکان باید از زیاد خوردن آن پرهیز کنند.
باید زردآلو را قبل از غذا و همراه با هسته ی آن خورد، زیرا ضد نفخ بوده و هضم آن را آسان می کند.
منبع: 7 روز زندگی 107